نیکبخت با آرزوهای بزرگش برگشت

به گزارش پارس ، به نقل ازباشگاه خبرنگاران، نیکبخت که مدتهاست از سطح اول فوتبال ایران دور بوده، با تایید امیر قلعه نوعی به استقلال پیوست. این اتفاق با اظهارنظرها و واکنش های متفاوتی رو برو شد. عده ای از هواداران استقلال به شدت نسبت به این بازیکن جنجالی اعتراض کردند که چرا درگذشته به آبی ها پشت کرد و راهی اردوگاه قرمز شد و عده ای هم نمی دانند نیکبخت با توجه به کدام معیار و عملکرد خودش مدعی شده که استقلال با همین عملکرد در فصل نقل و انتقالات از همه تیمها قوی تر است اما در این میان اظهارنظر خود نیکبخت از همه جالب تر بود آنجا که مدعی شده" با استقلال مسافر جام جهانی خواهم شد. "

انگیزه داشتن برای هر بازیکنی در هر سطحی و هر شرایطی خوب است و نیکبخت هم با این اظهار نظر نشان می دهد که انگیزه های زیادی برای بازگشت به سطح اول فوتبال ایران و حضور در تیم ملی دارد اما فاصله حرف تا واقعیت چقدر است؟

آیا یکی که به دلیل حواشی غیر فوتبالی ویرانگرش سالهاست در گستره فوتبال ایران حضور نداشته و فصل قبل هم در داماش گیلان انتظارات را بر آورده نکرد و با شرایط بسیار بدی از این تیم کنار گذاشته شد، امروز می تواند به حرفی که زده عمل کند؟

به نظر می رسد که نیکبخت با آن بازیکن یک دهه گذشته که بسیار سرحال و آماده بود فاصله زیادی دارد و بعید است بتواند مسافر جام جهانی شود چرا که عملکرد او در داماش نشان می دهد که علیرضا برای رسیدن به اوج آمادگی خیلی کار دارد، شاید چیزی حدود ۳ سال تلاش لازم است تا وی به یک بازیکن آماده درسطح ملی تبدیل شود و وقتی شرایط سنی او را می بینم، متوجه می شویم که کار برای نیکبخت در ۳۳ سالگی خیلی سخت تر از آن چیزی است که او به این راحتی مدعی اش شده است.

نیکبخت علاوه بر عدم آمادگی بدنی، مشکلات دیگری هم دارد. نیکبخت با حاشیه های فراوان در فوتبال ایران بزرگ شد، حاشیه هایی که هرگز اجازه نداد آن جوان مستعد مشهدی به آن چیزی که شایستگی اش را دارد، برسد. نیکبخت نسبت به روز اولی که وارد استقلال شد، به لحاظ ظاهری تفاوت های زیادی کرده اما آن چیزی که از دست داد، گوهر وجودش یعنی همان هنر فوتبال بودکه خدا در وجودش نهاده بود.

متأسفانه وی قدر خودش و این نعمت بزرگ خدادادی را ندانست و غرق حاشیه های ریز و درشت فوتبال شد و تا مرز تباهی پیش رفت تا یکی از فوتبالیست های خوب و مستعد ما هر روز به سمت زوال برود و به شدت افت کند تا جایی که امروز برخی از اطرافیان قلعه نوعی مدعی می شوند سرمربی آبی پوشان دلش به حال او سوخته و نیکبخت را به استقلال آورده تا با خاطره خوبی روزهای پایانی فوتبالش را بگذراند.

نیکبخت امروز به ا ستقلال برگشته و سودای حضور در جام جهانی را در سر می پروراند. تأکید می کنیم که داشتن چنین انگیزه ای برای فوتبالیستی که چند سال در سطح اول فوتبال ایران نبوده و به عقیده عده ای از کارشناسان تمام شده، اتفاق بسیار خوبی است اما اینکه حرف نیکبخت در رابطه با اینکه می خواهد با تیم ملی در جام جهانی برزیل شرکت کند، شوخی بوده یا جدی را واقعاً نمی دانیم. به نظر می رسد نیکبخت که همیشه عادت داشته ادعاهای بزرگ داشته باشد، این بار با اهالی فوتبال و رسانه شوخی کرده چون هرچه بیشتر فکر می کنیم، کمتر می توانیم قانع شویم که نیکبخت می تواند با این شرایط جسمانی سن و سالی که دارد و حاشیه هایی که همواره اطرافش بوده و خودش هم به آنها دامن زده، بتواند دوباره به سطح اول فوتبال ایران برگردد و پیراهن مقدس تیم ملی را به دست آورد.

البته اگر نیکبخت به این جایگاه رسید که بعید می دانیم برسد، باید به این مسأله دقت کند که پیراهن تیم ملی واقعاً مقدس است و نباید دوباره رفتاری که از او در هنگام حضور علی دایی در تیم ملی به عنوان سرمربی تیم فوتبال کشورمان سرزد، سربزند چون جامعه فوتبال به خاطر آن اتفاقات زشت و رفتارهای ناهنجاری زیر سوال می رود و آن موقع دایی بزرگواری کرده و او را بخشیده و دیگر نباید با کی روش چنین شوخی هایی بکند و شأن تیم ملی و شخصیت ایرانی ها را زیر سؤال ببرد.

فوتبال ایران ستاره های زیادی داشته که به دلیل مشکلات فرهنگی خیلی زود به حاشیه رفته اند و راهی قهقرا شده اند. نیکبخت در چند سال اخیر همین رویه را پیش گرفت و نتوانست با شهرت، ثروت و محبوبیت کنار بیاید و خیلی زود از سطح اول فوتبال ایران محو شد اما امروز فوتبال کشورمان با بزرگواری تمام، فرصت جدیدی به او داده تا یک بار دیگر خودش را ثابت کند. البته نیکبخت راه بسیار سختی برای اثبات دوباره خودش دارد اما اولین و مهم ترین مسأله در راه رسیدن نیکبخت به هدفی که دارد، پرهیز و دوری از حاشیه ها است که متأسفانه خود وی علاقه خاصی به آن دارد و همواره به این مسائل جنجالی دامن زده است اما اگر این بار می خواهد واقعاً به جایگاهی که شایستگی اش را داشته، در فوتبال برسد اول باید دور حاشیه را خط بکشد و تلاش زیادی داشته باشد تا شاید نشانه هایی از آن فوتبالیست خوب و ساده مشهدی را ببنیم.