علی موسوی درباره ناز کردن‌های این روز‌های بازیکنان برای باشگاه استقلال و ادبیاتی که علی کریمی درباره معاونت ورزشی باشگاه به کار برده با ما همکلام شد. او همچنین درباره استراماچونی و بازگشتش هم صحبت کرد.

آقای موسوی! درست است که علی کریمی درباره معاون ورزشی باشگاه بگوید این آقا عشق مصاحبه است و اصلاً او را نمی‌شناسم؟
متأسفانه فرهنگ حرف زدن در بین فوتبالیست‌های ما کاملاً در حال تغییر است. بازیکن در فضای مجازی که در این چند ساله ایجاد شده خودش را باد کرده و انگار به آن‌ها وحی شده مثلاً در حد بازیکنان برتر دنیا هستند در حالی که می‌بینیم طی این ۱۰، ۱۲ سال فوتبال ما هیچ پیشرفتی که نکرده هیچ، بلکه کلی هم پسرفت داشتیم.

چطور؟
ما همیشه جزو ۴ تیم برتر آسیا بودیم و باشگاه‌های ما تا نیمه نهایی بالا می‌رفتند ولی الان مسائل حاشیه‌ای و مشکلات ناشی از همین فضای مجازی باعث شده به دلیل نداشتن فرهنگ درست استفاده از آن این بی‌حرمتی‌ها را شاهد باشیم.

در این مدت در استقلال یکی، دو مربی جوان مانند علیرضا منصوریان و فرهاد مجیدی نیامده، بیرون رفتند. این وضعیت را نوعی سرمایه‌سوزی در استقلال نمی‌بینید؟
با تمام احترامی که برای دوستان خودم در استقلال قائل هستم متأسفانه ما توقع داریم در عرض یک شب راه صدساله را برویم. یک مرتبه از بازیکن بودن بشویم سرمربی تیم و تیم را هم در همان فصل اول قهرمان کنیم، در حالی که اینچنین نیست.

یعنی باید آموزش بیشتری ببینند؟
یک سرمربی باید علاوه بر علم فوتبال، علم روانشناسی، بدنسازی، تغذیه و این مسائل را هم بداند و بعد سلسله مراتب را طی کند. در فورتناکلن که بودیم بهترین بازیکن ما وقتی از تیم بیرون رفت سرمربی تیم ۸ ساله‌های باشگاه شد و بدون آنکه ناراحت شود با جدیت شروع به کار کرد. متأسفانه در ایران کسی دنبال پیشرفت نیست و فقط می‌خواهند از این تیم به آن تیم بروند و سالی ۲، ۳ میلیارد بگیرند. چرا الان سال‌هاست ایران مربی صادر نمی‌کند؟ از آخرین نسل مربیان ایرانی که به بیرون رفتند قریب ۲۰ سال می‌گذرد و پس از آن این موضوع به کلی از بین رفت.

موضوع عدم ورود خارجی‌ها را چطور ارزیابی می‌کنید؟
نابلدی در عقد قرارداد را با این کار پوشش می‌دهند. ما، چون بلد نیستیم یک قرارداد درست ببندیم جلوی ورود خارجی‌ها را می‌گیریم، بعد قیمت بازیکنان داخلی را یک شبه ۳، ۴ برابر می‌کنیم! این باتلاق نادانی که در آن افتاده‌ایم روز به روز فوتبال‌مان را بیشتر پایین می‌کشد.

با این اوصاف فکر می‌کنید استراماچونی به ایران برگردد؟
او وقتی به ایران آمد و آن جو بد را دید تا سر حد سکته عصبانی شده بود و حالا باور بازگشتش سخت است. او که دید با یک بارندگی نمی‌تواند تیمش را درست تمرین بدهد و با مدیران مختلف در این باره حرف زد و دید هر قولی به او می‌دهند زیرش می‌زنند متوجه شد اینجا کار کردن با اروپا خیلی فرق دارد. او در ایران تا مرز سکته پیش رفت و بعید می‌دانم راضی شود باز هم در ایران کار کند.