درباره جباری؛ این هم از قطب روشنفکری استقلال!

آنهایی که دوراندیش‌تر هستند، از این آزمون و خطاهای آلوده به سهم‌خواهی بیم دارند؛ از اینکه چهار صباح فرهاد مجیدی سر کار باشد و بعد از لابد جواد نکونام بختش را امتحان کند یا دور به مهدی رحمتی و محمود فکری و مهدی پاشازاده و محمد تقوی برسد. این بدعت خوبی نیست و استقلال امروز در نقطه مناسبی نایستاده است. در چنین اوضاع آشفته‌ای، انتظار می‌رود عاقله‌مردها پیش بیایند و بار خردورزی را در باشگاه به دوش بکشند. وقتی در مورد این طیف حرف می‌زنیم، ناخودآگاه اسم یکی مثل مجتبی جباری در اذهان تداعی می‌شود؛ ستاره سال‌های نه‌چندان دور استقلال که انگار جنس‌اش با بقیه فرق داشت. وقتی اسم مجتبی می‌آید، خیلی‌ها یاد فیلم و سینما و کتاب و تئاتر می‌افتند؛ سنگری استوار شده بر تعقل که لابد باید در بزنگاه‌ها به کمک بیاید. با این وجود مرور واکنش‌های جباری طی ماه‌های اخیر، شاید نشان می‌دهد از او هم قرار نیست آبی گرم شود.

قبل از حضور شفر در استقلال، مجتبی جباری از سوی افتخاری و منصوریان کنار گذاشته شده بود. شفر که آمد، دست نوازشی بر سر او کشید، به خانه‌اش رفت و او را تکریم کرد. همان زمان جباری عکسی از خودش در کنار شفر منتشر کرد و تا جایی که می‌توانست تواضع و انسانیت شفر را بر سر مدیران باشگاه کوبید. او ابراز امیدواری کرد همه از شفر درس بگیرند. با وجود این، وقتی همین شفر نتوانست جباری را به کادرفنی استقلال اضافه کند و در نهایت خودش هم عزل شد، مجتبی او را شست و کنار گذاشت. مصاحبه اخیر هشت شاکی واقعا مایه تعجب است. جباری از سن شفر ایراد گرفته، مربی آلمانی را به معامله کردن بر سر خودش متهم کرده و گفته او قدرت تصمیم‌گیری نداشت! لابد اگر جباری به کادرفنی اضافه می‌شد، امروز هیچکدام از این مشکلات وجود نمی‌داشت. جباری می‌گوید مربی مسن به درد استقلال نمی‌خورد و این تیم یکی مثل کی‌روش می‌خواهد. حالا بگذریم از اینکه جباری یکی از تندترین مصاحبه‌های عمرش را در بحبوحه جام ملت‌های قبلی علیه همین کی‌روش انجام داد و طوری او را نواخت که رسانه‌های قطری هم انگشت به دهان مانده بودند. نکته بامزه‌تر این است که کی‌روش هم فاصله سنی چندانی با شفر ندارد؛ همانطور که برانکو فقط ۴ سال از سرمربی پیشین استقلال جوان‌تر است. آیا اصلا جباری می‌داند چه می‌خواهد؟

این نوشته نقد مجتبی جباری نیست، نقد قطب روشنفکری استقلال است؛ قطبی که فکر می‌کردیم نبضش در آستین امثال جباری می‌تپد. باعث تاسف است که از لحن موضع‌گیری‌های اخیر او هم میل به تصاحب سهم از آینده باشگاه می‌بارد و مجتبی حتی «فرصت‌طلبی» را هم در این مسیر مذمت نمی‌کند. او به فرهاد مجیدی به خاطر پذیرفتن شتاب‌زده سرمربیگری استقلال حق داده و گفته: «فوتبال ما که حساب‌وکتاب ندارد و بعدا معلوم نیست این فرصت دوباره گیرت بیاید، بنابراین باید قبول کنی.» تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!