پرسپولیس با قیچی «شجاع» بال‌های الاهلی را کوتاه کرد

از ساری تا رفسنجان، از کرمان تا اصفهان، از تبریز تا تهران، او نه فقط در آسمان و زدن توپ‌های هوایی یک مالک تمام عیار است که روی زمین هم جاده‌های طولانی را طی کرده است. شجاع خلیل‌زاده متولد قائمشهر است اما فوتبال حرفه‌ای را از مس رفسنجان شروع کرد، به مس کرمان رفت، بعد با سپاهان نامش سر زبان‌ها افتاد، یک فصل در تبریز برای تراکتور توپ زد و حالا در پرسپولیس هرجا توپ و البته داور هست، او هم هست!

او بعد از هر بازی هم برای نمایش درخشانش تحسین می‌شود و هم برای اعتراض‌های پایان‌ناپذیرش به داورها مورد نکوهش قرار می‌گیرد. از هیچکدام از این دو کار هم دست نمی‌کشد. به عنوان یک مدافع میانی، روی گل‌های حساسی در لیگ برتر و جام‌حذفی برای پرسپولیس نفش داشته و شب گذشته یکی از فراموش‌نشدنی‌ترین گل‌های فصل فوتبال آسیا را  مقابل الاهلی عربستان به ثمر رسد. یک جهش درجا، ضربه قیچی تمام عیار و گلی که پرسپولیس را به یک تیم خوشبخت تبدیل کرد.

پرسپولیس در شبی که مقابل رقیب عربستانی بازی مرگ و زندگی را برای ماندن در آسیا برگزار کرد با هوشمندی توانست سه امتیاز کلیدی بازی را به حساب خود واریز کند تا با تساوی السد قطر و پاختاکور ازبکستان خود را از قعر جدول به رتبه دوم برساند. شکست آنها می‌توانست وداع زودهنگام فینالیست فصل پیش را رقم بزند و چه بسا روی روند این تیم در لیگ‌برتر فوتبال ایران هم اثر بگذارد. گرچه این پیروزی تضمین‌کننده صعود آنها به مرحله‌حذفی نیست اما پازل پیروزی نمایندگان ایران را کامل کرد.

نکته جالب این دیدار اما حضور حسین عبدالغنی سلیمانی با سیمایی متفاوت در زمین بود. کاپیتان الاهلی در 42 سالگی 90 دقیقه در پست دشوار هافبک-مدافع چپ بازی کرد و نمایش چشم‌نوازی داشت در حالیکه بسیاری از همبازی‌های او سالهاست بازنشسته شده‌اند و با اضافه وزنی آشکار هیچ نشانی از روزهای درخشان خود را ندارند. او عضو یکی از ترسناک‌ترین تیم‌های ملی تاریخ عربستان بود و هنوز هم رگه‌هایی از آن سانترهای مواج، حرکت‌های ترکیبی، پاس‌های کوتاه و جنگندگی و سماجت سابق را داشت. ماجرا وقتی جالبتر می‌شود که بدانیم وقتی در سال 1996 حسین عبدالغنی اولین بار پیراهن تیم‌ملی عربستان را به تن کرد، نیم بیشتر بازیکنان پرسپولیس کمتر از پنج سال داشتند!

گلزنی علی علیپور اتفاق مثبت دیگر برای پرسپولیس بود. مهاجم فروتنی که تحت فشار قرار داشت بعد از گلزنی مقابل پیکان باز هم یک گل حساس به ثمر رساند تا برانکو را به ادامه این راه امیدوار کند. پیروزی معمولاً فراموشی می‌آورد و کمتر عیب‌ها دیده می‌شوند، نمایش دو تیم الهلال مقابل استقلال و الاهلی مقابل پرسپولیس نشان داد که آنها در دیدار برگشت می‌توانند بسیار خطرناک باشند. کافیست یادمان بیاید که آنها دو بار تیر دروازه پرسپولیس را لرزاندند و البته دفاع و دروازه پرسپولیس در این چند سال چیزی شبیه دیوار برلینی بوده که البته هنوز فرو نریخته است!

سومین پیروزی پی در پی پرسیپولیس در سال 1398 هواداران این تیم را برای رویارویی مقابل سایپا امیدوار کرد. تیمی که با علی دایی همیشه مثل یک سرعت‌گیر خطرناک می‌تواند هر بنز و بوگاتی را واژگون کند!