ز اسطوره‌ام گل خوردم / نویر یک هیولاست

به بهانه فرا رسیدن سال جدید با وحید شیخ ویسی، سنگربان تیم پیکان تهران گفت و گو کردیم که در ادامه می‌خوانید:

سال 97 برای شما به چه شکل گذشت؟

از لحاظ ورزشی برای من خیلی خوب بود. برای من سال فراموش نشدنی بود. امسال هدیه ویژه خدا به من متولد شدن پسرم بود که خیلی خوب بود. 

خاطره بدی داشتید؟

نه همه روزهای خوب و بد دارند ولی به هر حال همینکه خانواده دور هم جمع هستیم و پدر و مادرم خوشحال هستند خوب است. خاطره بد وجود دارد اما سعی نمی‌کنم به آن فکر کنم چون گذشته و فراموش می‌شود.

زندگی متاهلی چگونه است؟

سخت نیست خیلی خوب است. شرایط برای همه خوب نیست ولی سعی ندارم انرژی منفی بدهم.

از عید سال گذشته تا به امروز کدام ویژگی را بیشتر به خاطر خواهید داشت؟

یاد گرفتم یک مقدار صبورتر باشم و با مشکلات خیلی خوب دست و پنجه نرم کنم. در کل صبر و شکیبایی من بیشتر شد و این نکته مثبتی است.

پیش بینی شما برای سال جدید؟

قطعا سال سختی از هر لحاظ خواهد بود ولی پیش بینی خاصی ندارم. مطمئنم آسان‌تر از پارسال نیست.

چه آرزویی دارید؟

امیدوارم همه در کنار خانواده‌شان سالم و سلامت باشند. همه‌ی خانواده‌ها در کنار هم باشند.

در سالی که گذشت چقدر به اهدافت نزدیک شدی؟

می‌گویم که سال 97 برای من از هر لحاظ خوب بود. یکسری مشکلات رو به رو من بود و گذشته ولی بد نبود. درست است شرایط اقتصادی سخت بوده اما در جمع بندی مثبت بود.

از کودکی به فوتبال علاقه داشتی؟

صد در صد. از کلاس سوم یا چهارم ابتدایی درسی داشتیم درباره المپیک بود از همان زمان خودم را یک فوتبالیست حرفه‌ای فرض می‌کردم.

فوتبالیست یا دروازه بان؟

شاید دو سه سال بعد از اینکه فوتبال بازی کردم به دروازه‌بانی علاقه مند شدم. مهاجم بودم و دروازه بان شدم. از کلاس اول راهنمایی که فوتبال را جدی‌تر دنبال کردم به دروازه‌بانی بیشتر علاقه مند شدم.

چه اتفاقی افتاد که دروازه بانی را انتخاب کردی؟

برادرم پیشنهاد کرد. چون دست و پای بلندی داشتم به من گفتند که مناسب دروازه‌بان هستی. شوت‌هایی که می‌زد را می‌توانستم و او موفق شد استعدادم را کشف کند.

پس خانواده ورزشی دارید.

بله برادرم مشوق من بود و کل خانواده هم من را تا هر جایی که ممکن بود حمایت می‌کردند.

به رشته دیگری در ورزش علاقه داشتی؟

تکواندو را خیلی دوست داشتم. نه از بچگی بلکه از 17 سالگی یک مقدار علاقه پیدا کردم اما در 22 سالگی اوج علاقه‌ام پیدا شد. اگر یک ورزش انفرادی را انتخاب می‌کردم حتما به تکواندو می‌رفتم. 

تیم پیکان طی یک سال گذشته فراز و نشیب زیادی داشت.

ما خداراشکر آنقدر روزهای خوب و بد داشتیم که برای آینده و صبر شکیبایی‌مان تجربه خوبی کسب شد. الان روزهای خوبی را پشت سر می‌گذاریم. برای سال‌های سخت تر آماده هستیم.

فوتبال ایران در سال 97 چطور بود؟

فکر می‌کنم امسال خیلی لیگ جذاب‌تری داریم این نظر شخصی من است. مدعیان قهرمانی بیشتر هستند و تمام تیم‌های در سطح بالایی رقابت می‌کنند و هیچ ربطی به جایگاه جدولی ندارد. فوتبال ایران پیشرفت مناسبی داشته است.

در جام جهانی فرانسه قهرمان شد، طرفدار کدام تیم بودید؟

من طرفدار آلمان بودم که حذف شد. بعد از آلمان فرانسه را خیلی دوست داشتم که قهرمان شدند. قهرمانی فرانسه چندان فرقی نداشت ولی همین که برزیل قهرمان نشد خوشحال کننده بود(باخنده.) 

چرا قهرمان نشدن برزیل خوشحال کننده بود؟

واقعیت اینکه از بچگی طرفدار ایتالیا بودم سال 1994 که برزیل قهرمان شد و پنالتی که روبرتو باجو از دست داد یکی از تلخ ترین لحظات بود. اولین جام جهانی که به خاطر دارم مربوط به همان سال بود. علاقه خاصی به باجو داشتم. آن موقع خیلی ناراحت کننده بود.

عملکرد تیم ملی ما در جام جهانی چطور بود؟

جام جهانی خوب بودیم اما در جام ملت‌ها خیلی راضی نبودم. به نظرم تیم امیدهای پیکان را هم به آسیا می‌فرستادیم می‌توانستند عمان و ویتنام را شکست بدهند. شما موافق این ماجرا نیستید؟ البته این را به شوخی گفتم چرا که تیم‌های قوی را در مرحله گروهی نداشتیم. ژاپن هم آن ژاپن ایده آل نبود ولی شکست خوردیم. از ته قلبم دوست داشتم تیم ملی قهرمان شود ولی فضای تلویزیون این بازی را احساسی کرده بود و به عنوان یک فوتبالیست به من برمی‌خورد که یک گل می‌زدیم و گزارشگر بازی تا حد گریه پیش می‌رفت. ما به عمان گل می‌زدیم و می‌دیدید که به طرز عجیبی خوشحال می‌شدند. ما مقابل خیلی از تیم‌ها از پیش برنده بودیم. در آخر مسابقات به نظرم به همین خاطر فشار روی بازیکنان زیاد شد. 

آرزو داشتی ملی پوش باشی؟

در حال حاضر که اصلا به آن فکر نمی‌کنم چون زمانی که باید دعوت می‌شدم شرایط را مهیا نکردند. نزدیک به دو سه سال پیش که با استقلال خوزستان در آسیا بودیم و شرایط خیلی خوب بود. ملی پوش نشدم و یکسری چیزهایی دیدم که دوست ندارم درباره آن صحبت کنم و به آن فکر کنم. فقط امیدوارم که موفق باشند. آرزوهای بزرگی داشتم اما محقق نشد و دیگر مهم نیست.

در فوتبال ایران هم حمله به داوران خیلی زیاد شده.

باورتان نمی‌شود بعضی اوقات شب‌ها بعد از بازی که به خانه می‌روم سردرد میگیرم و بعضی اوقات جدا از حمله بازیکنان به داور ناراحت می‌شوم. واقعا فوتبال ارزش این را ندارد که تماشاگران به یکدیگر صندلی و سنگ پرتاب کنند. که چی بشود؟ منِ فوتبالیست راضی به چنین رفتاری نیستم. اینطور رفتارها طرفداری نیست. در اهواز که بودم یکسری چیزها را می‌دیدم که شب‌ها گریه‌ام می‌گرفت. بازی تیم‌شان را تشویق کنند و اگر بردند یا باختند به منِ بازیکن هر چیزی که خواستند بگویند اما مردم به یکدیگر چرا باید ضربه بزنند؟ تمام بازیکنان هیچ زمان راضی نیستند که با آسیب از ورزشگاه بیرون بروند. امیدوارم در سال جدید دیگر چنین چیزی را نبینیم. شرایط جامعه به هر حال تعیین کننده است اما اینکه اینطور انرژی را در ورزشگاه خالی کنیم کاملا اشتباه است.

در اروپا طرفدار کدام تیم هستید؟

معلوم است: بارسلونا. نکته طرفداری من از بارسلونا این است که به خاطر ریوالدو عاشق این تیم شدم. با اینکه برزیلی بود با بازی‌های او بارسلونا را انتخاب کردم. از کودکی به او علاقه داشتم و خداراشکر که مقابلش هم بازی کردم. زمانی که سایپا بودم در آسیا مقابلش بازی کردم و یک گل هم به من زد! از اسطوره بچگی‌ام گل خوردم. اینطوری نبوده که بخواهم بگویم به خاطر مسی و به تازگی این تیم را دوست داشته باشم.

پس با سه برد متوالی در الکلاسیکو سال فراموش نشدنی داشتید.

این دیگر کار بارسلونا است که رئال مادرید را شکست بدهد. به رونالدو کاری ندارم اما با رفتن زیدان از رئال مادرید آنها خیلی ضعیف شدند. اینطور خیلی یکنواخت شد که به راحتی رئال را شکست دادند.

به کدام فوتبالیست بیشتر علاقه داری؟

به نویر و مسی علاقه دارم. قبول دارم نویر کمی افت داشته اما یک هیولای واقعی است و دروازه بانی بزرگ است.

فرض کن انتخاب یک تیم اروپایی برای ادامه دوران حرفه‌ای به عهده تو بود؛ کدام تیم را انتخاب می‌کردی؟

صد در صد بارسلونا اما اگر والورده سرمربی آن نباشد(باخنده.) اگر سرمربی زیدان بود خیلی ایده آل می‌شد.  والورده چون شاید فوتبالیست معروفی نبوده طرفداران کمتری دارد اما سرمربی خوبی است و فاکتور بدی ندارد. سرمربی مورد علاقه من گواردیولاست و در کنار آن شخصیت زیدان را خیلی دوست دارم.

برنامه شما برای تعطیلات چیست؟

نزدیک به سه روز تعطیل هستیم و فکر نمی‌کنم برنامه خاصی داشته باشم. دوباره در عید هم بازی داریم و مردم عادی به تعطیلات می‌روند اما ما باید در تمرینات باشیم. همین که مردم خوشحال باشند ما هم خوشحال خواهیم بود.

در عید دربی را پیش رو داریم.

پیش بینی آن خیلی سخت است اینطور بازی‌ها هیچ زمان مشخص نمی‌کند. هر دو تیم شرایط آمادگی خوبی دارند و فکر می‌کنم بازی تماشایی شود. احتمالا مساوی شود.

حرف پایانی.

دوست دارم شرایط از هر نظر خوب باشد تا مردم تحت فشار نباشند. خداراشکر که با همه سختی‌ها خدا یک پسر به من و خانواده‌ام هدیه داد و از بابت بسیار خوشحالم.