به گزارش پارس نیوز، 

حسن رحیمی در خصوص دلیل خداحافظی‌اش از دنیای قهرمانی اظهار داشت: برای بازگشت دوباره به کشتی تلاشم را کردم اما نشد. هر آغازی، پایانی دارد. متأسفانه اتفاقات بدی در ورزش رخ می‌دهد که خوشایند من نیست، شاید خیلی‌ها دوست داشته باشند باز هم با چنین شرایطی ادامه دهند اما من نمی‌توانم. یک سری آدم‌ها اعتقادشان این است که فقط من باشم و دیگر مهم نیست دنیا نباشد و همیشه به همین شکل کارشان پیش می‌رود، این با روحیه من سازگار نیست، نمی‌توانم با چنین شرایطی در ورزش باشم.

وی ادامه داد: مردم همیشه لطف دارند. آنها دوست دارند کشتی بگیرم، من همیشه به مردم احترام می‌گذارم ولی باید شرایط کنونی خودم را ببینم و این شرایط طوری نیست که بتوانم بمانم. یک سری اتفاقاتی رخ داد که دیدم نمی‌توانم.

رحیمی در پاسخ به این سؤال که "آیا موضوعی او را دلگیر و ناراحت کرده که تصمیم به خداحافظی گرفته است؟" تصریح کرد: استفاده ابزاری کردن از قهرمان کار خوبی نیست، چرا باید به حسن رحیمی وعده و وعید بدهید که اینجا کشتی بگیرد؟ من قبلاً دینم را به کشتی ادا کردم و خداراشکر به‌اندازه خودم هم نتیجه گرفتم ولی این نگاه ابزاری را که وجود دارد دوست ندارم. من آدم آهنی نیستم که هرکاری که می‌گویند انجام دهم. آقای مسئول! اگر در حین تمرینات سنگین قلبم گرفت یا دست و پایم شکست شما حمایت می‌کنی؟ آن زمان که پایم را بعد از المپیک عمل کردم حتی یک زنگ هم به من نزدند.

رحیمی تأکید کرد: الآن من قهرمان ٥مداله این مملکت هستم، کسی از من وقتی کشتی را کنار گذاشتم، تجلیل می‌کند و یا یک خسته نباشید ساده می‌گوید؟ آقایی که ٢٥ میلیون تومان حقوق می‌گیرد کاری ندارد منِ حسن رحیمی چه‌کار می‌کنم، این آدم دلش به حال کشتی‌گیر نمی‌سوزد.

این کشتی‌گیر در مورد اینکه آیا به کار مربیگری روی خواهد آورد، گفت: کار مربیگری سخت‌تر از کشتی گرفتن است، فعلاً که قصد کشتی گرفتن و مربیگری ندارم اما در آینده هدف و برنامه‌ام این است که به کار مربیگری بپردازم و به کشتی خدمت کنم. فعلاً حرکتی نمی‌کنم و به کارهای عقب‌مانده‌ام خواهم رسید. یک کشتی‌گیر که کاری غیر از کشتی نمی‌تواند انجام دهد.

رحیمی که به‌تازگی همراه با مصطفی حسین‌خانی در مناطق محروم سیستان و بلوچستان حاضر شده، در این باره تأکید کرد: از طرف مؤسسه خیریه‌ای به مناطق محروم این استان رفتیم، واقعاً نمی‌دانم چرا مردم این منطقه این‌قدر باید در فقر و محرومیت باشند، آنها هم ایرانی هستند و این‌همه فاصله طبقاتی واقعاً عجیب است. آنها حتی برای تأمین مایحتاج اولیه زندگی‌شان هم دچار مشکل هستند و شرایط‌شان خیلی سخت است. از اینکه به این منطقه رفتم خیلی خوشحالم، مردمان بسیار خوب و خونگرمی را دیدم اما از وضعیت زندگی‌شان افسوس خوردم که بچه‌ها مدرسه استاندارد و لباس مناسب ندارند. وظیفه خودم می‌دانم که به این مناطق سر بزنم و اگر کاری از دستم برمی‌آید انجام دهم.

وی افزود: من که آدم کاملاً معمولی هستم و هیچ فرقی بین خودم و مردم نمی‌بینم. یک بار هم نشده حتی در نانوایی بدون صف نان بخرم. هرچه باشد درنهایت یک شهروندم، یک آدم معمولی که مردم من را بزرگ کرده‌اند. خدا به من عزت داده و اگر آبرویی هم دارم از مردم است. من هم به‌اندازه خودم سعی می‌کنم وظیفه‌ام را در قبال مردم انجام دهم و اگر می‌توانم گرهی از گره‌های آنها باز کنم.

حسن رحیمی در انتها درخصوص انتخابات پیشِ‌روی کشتی گفت: هر کسی سالم کار کند زیر سؤال می‌رود، این یک واقعیت است. کسی را که حق و ناحق نمی‌کند اذیت می‌کنند و مورد انتقاد قرار می‌گیرد، درحالی که همان‌قدر که خوبی جایگاه دارد، بدی هم ماندگار است و چیزی فراموش نمی‌شود. رسول خادم برای کشتی همه کار کرد صرفاً هم به‌خاطر علاقه‌اش به کشتی، نه برای اسم و رسم خودش. او نیازی به دیده شدن نداشت اما این روزها شاهد هستیم همچنان از او انتقاد می‌شود. اگر رسول خادم جواب انتقادات را نمی‌دهد این‌طور نیست که زبان نداشته باشد یا نتواند جواب انتقادات را بدهد، بلکه به این دلیل است که عاشق کشتی و وطنش هست و دوست ندارد داخل خانواده کشتی جنگ باشد.