از تابستان گذشته می دانستیم کی روش در ایران ماندنی نیست

وقتی کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی ایران شد، شاید نمی دانست آنچه در اینجا اهمیت ندارد برنامه ریزی و آینده نگری است.

زندگی در فوتبال ایران حالت رومزه و روزگذران دارد و غالبا چیزی متوجه آینده نیست. باشگاه ها اگر بتوانند هزینه های همان روز خود را تامین کنند سر از پا نمی شناسند و فدراسیون اگر بتواند یکی از تیم های ملی را راهی اردوی خارجی کند، یعنی جا پای ناسا گذاشته است!

آینده در فوتبال ایران همین امروز است که بخور و نمیر راهی یک تورنمنت مهم بین المللی شویم و اگر توانستیم نتیجه ای دلپذیر بگیریم که عالی می شود، اگر هم نشد وعده فردا را می دهیم...

سردرگمی بی حد و مرز امروز ما برای انتخاب جانشین کی روش نیز نشان می دهد در برنامه ریزی چقدر می لنگیم.

دقیقا پس از جام جهانی روسیه در سال ۲۰۱۸، فدراسیون فوتبال ضمن انعقاد یک قرارداد ۶ ماهه با کی روش تاکید کرد که سرمربی تیم ملی تا پایان جام ملت های ۲۰۱۹ امارات همراه ماست.

یعنی از تابستان گذشته می دانستیم کی روش پس از جام ملت ها از ایران خواهد رفت اما از آن تاریخ تا امروز دست روی دست گذاشتیم و حتی برای جانشین کی روش یک گزینه ساده هم در نظر نگرفتیم. زمان را به بطالت گذراندن سبک همیشگی و هر روز ماست. در این کار تبحر خاصی داریم!

حاصل این ندانم کاری ها اما چیست؟

 می توانیم بگوییم هیچ! در چند جلسه بی حاصل که بی شباهت به صرف چای و شیرینی نبود، قدری درباره وضعیت تیم ملی صحبت شد اما درباره این که آینده را چگونه باید ترسیم کنیم به هیچ نتیجه قابل ذکری نرسیدیم.