اوج غیرحرفه‌ای‌گری در فوتبال ایران
وقتی اسم حرفه‌ای روی فوتبا‌ل‌مان و لیگ‌مان می‌گذاریم انتظار می‌رود از سوی مدیران و تصمیم‌گیرنده‌های آن حداقل رفتارهای حرفه‌ای صورت بگیرد.
تیم‌های تراکتورسازی و ماشین‌سازی تبریز روز پنج‌شنبه در چارچوب هفته بیست‌ویکم لیگ برتر فوتبال کشورمان در دربی شهر تبریز به مصاف هم می‌روند.
تراکتورسازی که حالا شکل یک تیم مدعی را به خود گرفته با ۳۷ امتیاز در رده پنجم لیگ برتر قرار دارد و امید زیادی دارد به جمع مدعیان قهرمانی و کسب سهمیه اضافه شود. ماشین‌سازی هم با ۲۲ امتیاز در رده هشتم لیگ برتر قرار دارد.
ماشین‌سازی برای این بازی میزبان است و طبق روال عادی باید بازی در زمین این تیم برگزار شود، اما در اتفاقی جالب مالک تراکتورسازی در نامه‌ای به مالک ماشین‌سازی اعلام کرد که به خاطر حضور هواداران این بازی به جای ورزشگاه بنیان‌دیزل (زمین اختصاصی ماشین‌سازی) در ورزشگاه یادگار امام (ره) یعنی زمین اختصاصی تراکتورسازی مهمان برگزار شود! این موضوع در شرایطی جالب‌تر می‌شود که همه می‌دانند مالک هر دو باشگاه یک نفر است!
همین که در یک لیگ مثلا حرفه‌ای مالک دو باشگاه یک نفر است تخلفی بزرگ و غیرقابل باور است، هرچند روی کاغذ مدیریت دو باشگاه با هم متفاوت است، اما شواهد چیز دیگری نشان می‌دهد. نمی‌شود مالکیت دوباشگاه با هم متفاوت باشد، اما مالک تراکتورسازی یک بازی با شال این تیم و یک بازی با شال ماشین‌سازی به ورزشگاه برود! نمی‌شود مالکیت دوباشگاه با هم متفاوت باشد، ولی مدیرعامل ماشین‌سازی قرارداد‌های تیم حریف یعنی تراکتورسازی را تنظیم کند یا حداقل به باشگاه رقیب مشاوره بدهد! نمی‌شود مالکیت دوباشگاه متفاوت باشد، اما تیم میزبان شرایط را طوری فراهم کند که تماشاگران تیم مهمان بیشتر به ورزشگاه بیایند، نمی‌شود مالکیت دوباشگاه متفاوت باشد، اما تماشاگران مهمان خیلی بیشتر از ۱۰ درصد که حق حضور در ورزشگاه را دارند به ورزشگاه بیایند.
شاید توجیح مسئولان دوباشگاه و حتی مسئولان شهری و استانی این است که تراکتورسازی تماشاگران زیادی دارد و ظرفیت ورزشگاه بنیان‌دیزل برای حضور هواداران تراکتورسازی کافی نباشد یا اینکه مثلا بحث تامین امنیت هواداران پیش می‌آید، اما با این شرایط و توجیحات یک مسئله دیگر مطرح می‌شود.
کافی است یک «فلش‌بک» به دور رفت لیگ شانزدهم بزنید. در آن زمان زمین ورزشگاه یادگار امام (ره) تبریز زیر کشت بود و به خاطر همین مسئله هم بازی‌های خانگی تراکتورسازی در کمپ تمرینی این تیم برگزار می‌شد. این در شرایطی بود که تراکتورسازی باید از پرسپولیس میزبانی می‌کرد آنهم در شرایطی که از قبل مشخص بود که این دیدار هم حاشیه دارد و هم استقبال خوبی از آن می‌شود. این بازی حساس در شرایطی در تاریخ ۲۰ شهریور سال ۹۵ برگزار شد که دو تیم در کمپ تمرینی تراکتورسازی به مصاف هم رفتند! هرچند بازی با نتیجه صفر - صفر به اتمام رسید و در جریان بازی اتفاق خاصی رخ نداد، اما بعد از مسابقه درگیری بین خبرنگاران، عکاسان و عوامل و هواداران تراکتورسازی به وجود آمد که نتیجه آن سر شکسته تعدادی عکاس و خبرنگار بود!
همان موقع هم تراکتورسازی تیمی پرمهره با هدایت امیر قلعه‌نویی بود که از بازی‌هایش استقبال می‌شد و برای دیدار‌های معمولی این تیم هم کمپ تمرینی «پُر» می‌شد، اما به شکل عجیبی بازی تراکتورسازی و پرسپولیس در آن شرایط برگزار شد و حرفی هم از کمبود جا برای هواداران یا تامین امنیت آنها نبود.
نکته جالب اینجاست که در همان زمان هم باشگاه تراکتورسازی با باشگاه گسترش فولاد وقت (ماشین‌سازی) فعلی و مالک آن که مالک فعلی تراکتورسازی است مکاتبه کرد که زمین بنیان‌دیزل را برای بازی تراکتورسازی و پرسپولیس در اختیار تیم دوست و همشهری قرار بدهند، اما آقای مالک با این درخواست موافقت نکرد تا در نهایت آن حواشی به وجود بیاید.
حالا سوال اینجاست که چطور برای آن بازی حساس، این حساسیت‌های فعلی وجود نداشت؟ چطور می‌شود که سازمان لیگ یا فدراسیون فوتبال با اینکه یک نفر مالکیت دوباشگاه لیگ برتری باشد موافقت می‌کنند؟ چرا همان ابتدای لیگ مسئولان فوتبال کاری می‌کنند تا در این برهه حساس از لیگ کلی شائبه وجود داشته باشد؟ آیا فیفا و AFC می‌دانند که در لیگ برتر فوتبال ایران چنین مسائلی وجود دارد؟
در شرایط عادی تراکتورسازی در حال حاضر نسبت به ماشین‌سازی تیم بهتری است و احتمال پیروزی این تیم مقابل ماشین‌سازی بسیار بالا است حالا چرا باید رفتار‌هایی صورت بگیرد که شائبه‌های بعد از آن را به دنبال داشته باشد؟ چرا باید سازمان لیگ و فدراسیون با تغییر میزبان و مهمان یک بازی مهم و سرنوشت‌ساز در لیگ موافقت کنند؟ کجای این رفتار‌ها حرفه‌ای است؟
وقتی اسم حرفه‌ای روی فوتبا‌ل‌مان و لیگ‌مان می‌گذاریم انتظار می‌رود از سوی مدیران و تصمیم‌گیرنده‌های آن حداقل رفتارهای حرفه‌ای صورت بگیرد نه اینکه به این شکل شاهد اتفاقات عجیب و غیر حرفه‌ای باشیم.
ارسال نظر