علیرضا حیدری: جلو میآیم؛ حتی اگر مرا نخواهند!
پیشکسوت کشتی از حضور احتمالی خود در انتخابات خبر میدهد و نقدهایی هم به سیستم موجود در کشتی وارد میکند.
از زمانی که رسول خادم از ریاست فدراسیون کشتی استعفا داد، علیرضا حیدری نامش به عنوان یکی از گزینه های جدی برای رسیدن به این جایگاه مطرح شد. حالا که داورزنی هفته اول اسفندماه را زمان شروع ثبت نام از نامزدهای فدراسیون کشتی اعلام کرده، بازار گمانه زنی درباره حضور چهره های مطرح در انتخابات داغ است. به همین بهانه با قهرمان سابق جهان و دارنده مدال برنز المپیک تماس گرفتیم و از احتمال بالای حضور او در انتخابات باخبر شدیم. در ادامه مشروح صحبت های علیرضا حیدری را پیرامون انتخابات فدراسیون، مسائل روز کشتی و تنش اخیر میان ورزشکاران در گفت و گو با خبرنگار "ورزش سه" می خوانید.
برای انتخابات میآیم؛ حتی اگر مرا نخواهند
باید تا چند روز آینده بعد از مشورت با یکی، ۲ تن از دوستان به جمع بندی برسم. اینکه می خواهم در انتخابات حضور پیدا کنم یا خیر، تصمیم بزرگی است. با این حال اینطور که الان می توانم به شما بگویم، احتمالا ثبت نام خواهم کرد. من اگر وارد عرصه انتخابات شوم و متوجه شوم که مرا نمی خواهند، بازهم پیش خودم راحتم که تکلیفم را انجام دادم. قرار باشد کسی با کسی از قبل توافق کرده باشد، دیگر این مسائل از دست امثال من خارج است.
چه کسی گفته فقط دنبال بیزنس هستم؟
متاسفانه شنیدم برخی می گویند علیرضا حیدری دنبال بیزنس خودش است و به کشتی توجه نمیکند. اگر من در چند سال اخیر خیلی کنار کشتی نبودم، به خاطر این بود که بستر فراهم نبوده است. تا چند ماه قبل می دیدم که خادم کار خودش را انجام می داد؛ اما الان کشتی در وضع خوبی نیست. برای المپیک ۲۰۲۰ باید خیلی بیشتر از این کار کنیم.
هر کسی رییس میشود را حمایت کنند
برخی هم گفته اند اهل کشتی نمی توانند کشتی را اداره کنند و باید یک نفر خارج از این مجموعه بیاید. اگر یک نگاه از سوی وزارت ورزش وجود داشته باشد، فرقی نمی کند که مدیر فدراسیون از جنس کشتی باشد یا خیر. به هر شخصی که رییس فدراسیون شود، باید امکانات بدهند تا راحت این رشته را اداره کند. اگر من هم رییس فدراسیون شدم، باید همین امکاناتی که الان هست، در اختیارم قرار بگیرد. من که هیچ جا حقوق نگرفتم و الان هم نگاهم دنبال مسائل مالی نیست، اما کشتی باید حمایت شود.
ایراد بزرگ کشتی نداشتن سیستم است
در حال حاضر بزرگترین اشکالی که در کشتی می بینم، این است که باید کارها به ویژه پیرامون تیم های ملی با سیستم جلو برود. من اعتقاد دارم باید محمد بنا و امثال او در کشتی باشند، اما برای هدایت تیم های ملی باید یک سیستم تعریف کنیم. اینطور نباشد که یک نفر بیاید و سیستم خودش را بگذارد، اما وقتی رفت نفر بعدی با سیستم جدید ورود کند. باید سیستم تعریف کنیم که هر کسی هم که رفت، نفرات بعدی از علم او استفاده کنند.
نباید کشتی را با فوتبال مقایسه کنیم
این روزها زیاد مقایسه بین فوتبال و سایر رشته ها را می شنویم. واقعیت این است که فوتبال با سایر رشته تفاوت دارد. نباید کشتی را با فوتبال مقایسه کنیم و برخی هم که این کار را انجام می دهند، واقعیت فوتبال را در نظر نمی گیرند. البته نکته دیگری هم فقط درباره ایران هست. ورزش ما آماتور و دولتی است. به همین خاطر از نظر امکانات کسی حق ندارد فوتبال را متفاوت کند چون در بحث امکانات و بودجه دولتی باید مساوات رعایت شود.
پاداش ویژه دولتی یک کار هیجانی است
ردیف بودجه همه فدراسیون ها مشخص است. من می گویم مثلا اگر یک وزنه بردار وزنه ای بزند و مدال طلا بگیرد، دادن پاداش یک میلیارد تومانی به او یک کار هیجانی است. پس درباره فوتبال هم نباید پاداش های ویژه از منابع دولتی به آنها تعلق بگیرد چون بیشتر جنبه هیجانی دارد.
مردم برای قهرمانی کشتی جشن نمیگیرند چون تبلیغات نیست
اینکه علی دایی گفته اگر کشتی و وزنه برداری قهرمان جهان شوند، مردم در خیابان ها شادی نمیکنند، بیشتر به خاطر تبلیغات است. من نمی خواهم جواب کسی را بدهم، اما آنقدری که به فوتبال توجه می شود به سایر رشته ها توجه نمی شود. به همین خاطر وقتی موفقیتی هم برای فوتبال به دست می آید، بیشتر مورد توجه مردم قرار می گیرد. وقتی فوتبالیست ها بردی به دست می آورند، من به آنها افتخار می کنم و حتی در همین مسابقات اخیر برایشان دعا می کردم. نباید بین ورزشکاران تفرقه بیفتد.
ارسال نظر