چالش وزارت- فدراسیون و بلاتکلیفی فوتبال ملی؛ آشفتگی!
روزنامه فرهیختگان گزارشی درباره برنامه تیم ملی و فدراسیون برای جام ملتها و مقایسه آن با سایر رفبا نوشته که در ادامه میخوانید.
یک جام ملتهای دیگر هم با ناکامی برای تیم ملی فوتبال ایران به پایان رسید و انگار قرار نیست در این رشته ورزشی در محافل بینالمللی عاقبت بهخیر شویم. مقصودمان شده بود حضور در جامجهانی و شاید هم به قول برخی صعود به جمع چهار تیم برتر جام ملتها و همین که به هر دو هدف رسیدیم، نوک قله را فراموش کردیم!
این همان فوتبالی است که در سالهای خیلی دور افتخارات زیادی کسب میکرد تا امروز به واسطه همانها در آسیا جزء یکی از مدعیان و پرچمداران باشیم و این در حالی است که امروز نه خبری از قهرمانی در آسیاست، نه صعود به المپیک و نه... و امروز بعد از یک شکست دیگر باز هم رسیدهایم به چرخه باطل انتخاب سرمربی تا بعد و عجیب اینکه در این سرزمین آرزوها و رویاهای هوادارانی که تقریبا نیم قرن است که در انتظار فتح قاره به سر میبرند هم کمترین ارزش را دارد.
گریزی به گذشتههای نهچندان دور
تیم ملی بعد از حضور تقریبا موفق در جامجهانی روسیه حدود هشت ماهی را وقت داشت تا برای قهرمانی در جام ملتهای آسیا آماده شده و طلسم 43ساله را بشکند. بر همین اساس کار از اوایل شهریور ماه امسال در حالی آغاز شد که هیچگاه قرارداد فیمابین فدراسیون فوتبال و سرمربی پرتغالی رسمی و رسانهای نشده و تا همین اواخر نیز شائبه کار بدون قرارداد از سوی کیروش و کادرش وجود داشت.
با همین اوصاف کار تیم ملی در فصل جدید مربی پرتغالی مثل همیشه با دعوا و مرافعه آغاز شد و کیروش در یک طرف دعوا و تمامی ارکان فوتبال ایران در یک طرف دیگر قرار گرفتند تا از همان زمان مشخص شود خوابی که برای قهرمانی آسیا میبینیم در حد همان خواب و رویا باقی مانده و هیچگاه تعبیر نخواهد شد. بعد از یک دوره دعوای طولانی و نفسگیر بین کیروش با تمامیت فوتبال ایران، در آستانه برگزاری جام هفدهم، کیروش دستمال سفید صلح را بالا برد اما دیگر خیلی دیر شده بود و بهترین روزها برای آمادهسازی تیم ملی که فقط قهرمانی میتوانست اشباعش کند، با جار و جنجال از دست رفته بود.
اتفاقاتی که در این فاصله رخ داده است را همه میدانند و دیگر نمیخواهیم تکرار مکررات کرده و ماجراهای رخ داده را دوباره بازگو کنیم. کار تیم ملی در جام ملتهای آسیا با موفقیت از دیدگاه کیروش و با ناکامی از دیدگاه ما و مردم به پایان رسید و این فرصت وجود دارد تا کارشناسان امر ضمن نقد کارنامه هشت ساله کیروش در تیم ملی ایران، به سایهروشنهای فنی جامملتها پرداخته و حضور در جام هفدهم را از هر نظر مورد بررسی قرار دهند.
برنامههای آتی تیم ملی
در این مقال به دنبال بحث فنی نیستیم و میخواهیم با هشدار نسبت به آینده تیم ملی از مسئولان ارشد ورزش کشور بخواهیم تا تکلیف را هرچه زودتر مشخص کنند. تا چندی دیگر تیم ملی باید اردوی خود را در کشور چین در فیفادی آینده(فروردینماه 98) برپا کند و اگر حرف آقایان حرف باشد، بازی با برزیل را هم در پیش داریم و این در حالی است که کیروش در شرف امضای قرارداد با تیم ملی کلمبیا قرار دارد و از سیاهه وزارت ورزش هر روز یک اسم برای هدایت تیم ملی رونمایی میشود.
تیم ملی فوتبال ایران همچنین کار خود برای مرحله اول مقدماتی جامجهانی 2022 قطر (انتخابی مشترک برای جام ملتهای 2023) را از شهریور ماه سال آینده آغاز خواهد کرد و چقدر زود دیر میشود اگر بخواهیم همچنان دسترویدست گذاشته و همینطور بیبرنامه امروز و فردا کنیم. مطمئنا اگر نجنبیم فردای موعود خیلی زود فرا رسیده و دوباره پشیمان خواهیم شد از اینکه چرا زودتر دست بهکار نشده و دوباره ناکامی از پی ناکامی فرا خواهد رسید.
برنامه بعدی رقبا
فرصتها برای فوتبال ایران در حالی از دست میرود که رقبایمان کار خود را آغاز کرده و برنامههای مدون و خوبی را برای موفقیت در مقدماتی جامجهانی 2022 ترتیب دادهاند.
کرهجنوبی
جنگجویان تائگوک بهرغم حذف شدن در مرحله یکچهارم نهایی رقابتهای جام ملتهای آسیا بازهم به کار خود با پائولو بنتو ادامه خواهند داد. سرمربی پرتغالی کره حالا با دستیاران خود به ادامه فعالیت در این کشور میپردازند. دیدار با ویتنام در تروفیکاپ یکی از بازیهایی است که کرهایها در سال 2019 خواهند داشت. این بازی در ماه مارچ و در هانووی به انجام میرسد و کره مقابل قهرمان سوزوکیکاپ در سال 2018 به میدان میرود. همچنین در آخرین ماه سال 2019 این تیم باید در تورنمنت چهارجانبه شرق آسیا به مصاف تیمهای ژاپن، چین و هنگکنگ برود. نکته جالب توجه این است که خود کرهایها میزبان مسابقات به شمار میروند.
ژاپن
با برنامهترین رقیب ایران بدون شک ژاپنیها هستند. آنها مطابق برنامه همچنان هاجیمه موریاسو را روی نیمکت خود خواهند داشت. جام کرین که از سال 1978 پایهریزی شده این بار هم میزبان ساموراییهاست و این کشور در این جام در ماه مارچ به مصاف کلمبیا و بولیوی میرود. در ماه ژوئن هم ژاپن در این جام رودرروی دو حریف آسیایی؛ یعنی استرالیا و چین قرار میگیرد. سپس ساموراییها عازم برزیل میشوند تا در رقابتهای کوپای آمریکا حاضر شوند. این تیم در مرحله گروهی با شیلی، اروگوئه و اکوادور رودررو خواهد شد. پایان بخش سال 2019 برای آبیسفیدها جدال برابر تیمهای هنگکنگ، کرهجنوبی و چین در مسابقات شرق آسیاست که در کرهجنوبی به انجام میرسد.
استرالیا
کانگروها وضعیتی شبیه به ایران دارند. بعد از نتایج ضعیف گراهام آرنولد هنوز مشخص نیست او در جمع استرالیاییها باقی میماند یا باید منتظر استخدام مربی جدیدی از سوی مسئولان فدراسیون این کشور باشیم. با این حال استرالیاییها در خردادماه به ژاپن میروند تا در بخش آسیایی جام کرین به مصاف آنها بروند. از الباقی برنامههای این کشور در سال 2019 خبری در دست نیست.
عربستان
رقیب دوست نداشتنی ایران هم اوضاع چندان مساعدی ندارد. آنها به همکاری خود با خوان آنتونیوپیتزی پایان دادند و فعلا سرمربی ندارند و به دنبال یک مربی سرشناس برای هدایت تیم ملیشان میگردند. آنها در سال 2019 هنوز بازی تدارکاتی را ترتیب ندادهاند و باید دید در ادامه شاهد بازی دوستانهای از آنها خواهیم بود یا خیر.
بلاتکلیفی فدراسیون فوتبال
قبل از اینکه تکلیف تیم ملی برای حضور در اردوها و مسابقات دوستانه و رسمی بعدی مشخص شود، وزارت ورزش باید تکلیف فدراسیون فوتبال را مشخص کند. درست یا غلط، با اصرار یا با انکار، سرانجام مهدی تاج در فدراسیون فوتبال ماند و در زمان تصویب قانون منع به کارگیری بازنشستگان اینطور عنوان شد که مجوز حضور وی تا پایان جام ملتهای آسیا صادر شده است.
البته در بازه زمانی فعلی هنوز بحثی در این خصوص انجام نشده و مشخص نیست چه سرنوشتی انتظار فدراسیون فوتبال تاج را میکشد اما برخی شواهد و نشانهها حاکی از آن است که وزارت ورزش در برهه فعلی در تعارض کامل با فرزند عزیزکردهاش قرار دارد و دخالت مسندنشینان وزارت ورزش در امور فدراسیون فوتبال نشان میدهد شاید خیلی زود اتفاقات جدید و البته عجیبی در این فدراسیون بیفتد.
لغو مجمع عمومی دیماه این فدراسیون، تقسیم پاداش ملیپوشان در جریان جام ملتهای آسیا و مذاکره و انتخاب سرمربی تیم ملی که فعلا وظیفهاش به معاون رسانهای وزارت ورزش و جوانان محول شده است، نشان میدهد وزارتیها یا مهدی تاجی که طی توافقهای پشت پرده با آنها دورانش تمام شده است را قبول ندارند یا بازیهای جدیدی در راه است که پرداختن به آن، خود گزارش مجزای دیگری را میطلبد.
درنهایت اینکه وزارت ورزش برای اینکه خیلی زود دوباره دیر نشود، باید ابتدا به ساکن تکلیف فدراسیون فوتبال و بحث رفتن یا ماندن تاج را مشخص کند که در این خصوص لزوم تسریع در برگزاری مجمع و تعیینتکلیف رئیس فدراسیون و بازنشستههای عضو هیاترئیسه در اولویت قرار دارد.
این در حالی است که اگر تاج بخواهد باب مذاکره با جانشینان کیروش را آغاز کند ابتدای به امر باید از ثبات صندلیاش اطمینان داشته باشد و سپس با فراغ بال و آسودگی خاطر دست به یک انتخاب درست بزند. فوتبال ایران به جز مباحث مربوط به تیم ملی، سال شلوغی را در سال 98 در پیش دارد و اگر باز هم بخواهیم دسترویدست بگذاریم، فردا پشیمانی دیگر سودی نخواهد داشت.
ارسال نظر