تناقض آشکار در وزارت ورزش

وقتی موضوع به فوتبال می‌رسد و وزارت ورزش کمی از سایه بیرون می‌آید و خودی نشان می‌دهد، نیات و اهداف خاص مسئولان و معاونان و مدیران هم نمایان می شود. مشخص می شود که تصمیم‌گیری‌ها در این وزارتخانه به چه صورت است و چه کسانی برای بخش‌های مختلف ورزش تصمیم می گیرند. 

درحالی که در مجموعه «دَرندَشت» وزارت ورزش باید «کُت» تن یک نفر باشد و او تعیین کننده خط مشی و سیاست های کاری باشد، تا دلتان بخواهد این وزارتخانه «کُت پوش» دارد و آدم هایی را در دل خود جای داده که می خواهند در مورد موضوعات ورزش ورود کنند و روسا را انتخاب کنند و سرمربی ها را بچینند و بعد هم بگویند ما هیچ دخالتی در امور فدراسیون ها نداریم!

نمونه اش همین فوتبال که دست خیلی ها را رو می کند و پرده از نیت شان برمی دارد. تیم ملی باخت، بد هم باخت و بدجایی هم باخت و حذف شد و دوباره نقطه سر خط! حالا مثل ۴۳ سال گذشته بحث رفتن سرمربی و انتخاب جانشین داغ می شود و هر کسی می خواهد گزینه خودش را سرمربی کند و چه زمانی بهتر از این برای خودنمایی و مطرح شدن بیشتر.

درحالی که فدراسیون فوتبال باید به عنوان متولی این رشته نخستین اظهار نظر را در این مورد داشته باشد، این وزارت ورزش است که گوی سبقت را از همه برده و نخستین اظهار نظر را رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی انجام داد و در فاصله کمتر از ۱۲ ساعت پس از حذف تیم ملی اسامی گزینه های جانشینی کی روش را هم اعلام کرد!

مازیار ناظمی درحالی اسامی گزینه های مد نظر برای جانشینی کی روش را اعلام کرده و خبرهای امیدوارکننده برای آینده تیم ملی داده است که در فاصله کوتاه این اظهار نظر محمدرضا داورزنی معاون وزیر ورزش برای چندمین بار تاکید کرد که این وزارتخانه هیچ دخالتی در امور فدراسیون ها نخواهد داشت و در مورد فوتبال هم فدراسیون تصمیم‌گیر اصلی است!

در «یک» روز روشن دو اظهار نظر کاملا متناقض از دو مدیر وزارت ورزش مشخص کرد درون این وزارتخانه چه خبر است و چه کسانی برای این ورزش تصمیم می گیرند و دنبال چه هستند. در این بین مسعود سلطانی فر به عنوان وزیر ورزش و جوانان هم مثل همه ماه‌های گذشته که ساکت و آرام و خندان به اموراتش رسیدگی می کرد، نظاره‌گر رخ دادن این تناقض‌ها در زیر مجموعه‌اش است.

به نظر می رسد مطرح کردن نام های بزرگی چون مورینیو و زیدان و ... که حضورشان در ایران یک رویا و از نظر فوتبالی غیرممکن است، بیشتر یک بازی برای منحرف کردن اذهان عمومی و زدن «ریشه» کی‌روش است. بازی با نام‌های بزرگ صرفا برای برخی اهداف خاص است و می‌خواهند عملا فدراسیون را در عمل انجام شده قرار دهند. 

اینکه فدراسیون فوتبال باید کی‌روش را نگه دارد یا نه بحث دیگری است که باید در مطالب دیگر به آن پرداخت.