سه نکته مهم در مورد گاف جدید جواد خیابانی

 جواد خیابانی مجری و گزارشگر باسابقه صداوسیما در جریان دیدار تیم‌های ملی ایران و عمان، یک بار دیگر با صحبت‌هایش جنجالی جدید به پا کرد. جواد خیابانی که سابقه‌ی طولانی گاف دادن در برنامه‌ها و حرف‌هایش دارد،گاهی چنان اتمسفر شور و غرور ملی او را می‌گیرد که اصلا متوجه سخنانی که به زبان می‌آورد نیست. او برای بالابردن شان تیم ملی ایران و مردم کشورمان. به ملت عمان حرفهای عجیبی زد که چنین چیزی در تلویزیون ملی ایران کم‎سابقه و حرکت به شدت زننده‌ای بود. او در حین گزارش بازی عمان و ایران گفت: «درسته که احتمالا عمانی‌ها بیشتر از ایرانی‌ها در استادیوم هستند اما ایرانی‌ها همیشه هم شور بیشتری داشتند و هم شعور شان بیشتر است.» اما این رفتار تازگی ندارد و سابقه قبلی استفاده از الفاظ عجیب دوباره به مجریان و گزارشگران فوتبال باز می‌گردد. همین چند هفته پیش علی انصاریان بازیکن سابق فوتبال و مجری فعلی یکی از برنامه‌های ورزشی صدا و سیما به مجری افغان یک برنامه که رقابت‌های آسیایی را پوشش می‌داد، تیکه‌پرانی کرد.

 نمونه‌ای دیگر، خود جواد خیابانی است که کمتر از یک سال پیش دوباره در گزارش بازی استقلال و العین اصرار داشت این بازی را به رقابت دو تیم ملی ایران و امارات ارتقا دهد و مدام احساسات ناسیونالیستی تزریق کند، او حرف‌هایی زد که با واکنش‌های بسیاری نیز روبرو شد.

جواد خیابانی در هفته گذشته و در پی صحبت‌های کارلوس‌کی‌روش، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران که به دلیل اشتباه مترجم آن را توهین به مردم ایران تلقی کرد، با بغضی همیشگی که مختص به خود اوست دوباره سعی کرد که خارج از تخصص خود یعنی گزارشگری، کی‌روش را خطاب قرار داده و بگوید او حق ندارد در کاری که به او ربطی ندارد، دخالت کند.

خیابانی در ادامه و با توجه به واکنش‌های مختلف به گفته‌هایشاز مردم عمان عذر خواهی کرد، هرچند که دوباره با خلق واژه‌های جدید گفت منظور من شعور تاکتیکی تیم حریف بوده و قصد توهین نداشته‌ام!

اما در این میان سه نکته حائز اهمیت است؛ نخست اینکه برخی از مجریان و گزارشگران صدا سیما و برنامه‌های ورزشی از جمله جواد خیابانی در حالی دیگران را از دخالت در مسائلی که به آنها مربوط نیست نهی می‌کنند که خودرا در همه امور صاحب نظر دانسته و اظهارنظر می‌کنند.

دوم آنکه جواد خیابانی در شرایطی به مردم عمان حرف می‌زند که بسیاری از ایرانیان در آن کشور سکونت داشته و زندگی می‌کنند، و سوال اینجاست که آقای خیابانی ملاک و معیارش برای تشخیص شعور ملت‌های دیگر چیست و آیا اگر کلمه ای هم قافیه با کلمه دیگر و سجاوند با آن بود، می‌تواند آن را در برنامه ای پر بیننده و زنده ابراز کند؟ یعنی اگر از شور مردم خودمان گفتیم می‌توانیم از شعور مردم تیم رقیب هم بگوییم و شعور و فهم آنها را کمتر از خود بدانیم. و اساسا چه‌کسی به او اجازه داده است در مورد میزان شعور دیگران اظهار نظر کند؟!

سومین و شاید مهمترین نکته برخورد منفعل رسانه ملی با این افراد است، به طوریکه تابحال سابقه نداشته که صدا و سیما نسبت به این رفتارها واکنش نشان بدهد و افراد را مواخذه و تنبیه کند. و همین عاملی می‌شود که آنها احساس کنند که در حاشیه امنی قرار دارند و باعث می‌شود که یا عذرخواهی نکنند یا اگر هم مجبور به عذرخواهی شوند به گونه‌ای این کار را انجام می‌دهند که بدتر از عذخواهی نکردنشان باشد، و البته که به تکرار رفتار خود ادامه دهند!