ده جایگزین هیجان انگیز برای کی‌روش

 در اینجا معرفی مختصری از ده مربی آزاد فوتبال جهان آورده‌ایم که می‌توان با آن ها وارد مذاکره شد. در این فهرست ده نفره، ابتدا مربیان قوی‌تر و گران‌تر را آورده‌ایم که بالطبع جذب آن‌ها از نفرات انتهای لیست سخت‌تر خواهد بود.

۱- لئوناردو ژاردیم؛ رویایی ترین مربی ممکن

مربی پرتغالی برکنار شده تیم مارسی، از پاییز تا کنون بیکار است و در این مدت اخبار مختلفی مبنی بر حضورش در تیم های مختلف به گوش رسید، حتی یکبار خبر از توافق نهایی او با النصر عربستان هم به میان آمد، با این حال او همچنان یک مربی بیکار است. او همچون کارلوس کی‌روش هیچگاه یک فوتبالیست حرفه‌ای نبوده و در سنین کودکی از ونزوئلا به پرتغال مهاجرت کرده. این مربی در تیم های مطرحی مثل المپیاکوس، اسپورتینگ لیسبون و موناکو کار کرده و در هر سه این باشگاه ها به موفقیت های خوبی رسیده که آخرین چیزی که از او به یاد داریم پرورش یک نسل طلایی برای باشگاه موناکو و سود سرشاری است که از محل فروش این بازیکنان نصیب این باشگاه شد. درباره او گفته می‌شود که توجه ویژه‌ای به جزئیات دارد، متد تمرینی خاص خود را دارد که در آن تمرینات بدون توپ نقش خیلی پررنگی ندارند و همچنین نسبت به یادگیری دانش در زمینه های مختلف و تجربه فرهنگ های جدید علاقه نشان می‌دهد. نکته‌ای که این مربی را بیش از هرچیزی از هدایت تیم ملی فوتبال ایران دور می‌کند، دستمزد بالای اوست، ژاردیم سالانه بیش از ۳ میلیون یورو از موناکو دریافت می‌کرد و این در حالی است که دریافتی کی‌روش حدود ۱.۹ میلیون یورو در هر سال برآورد می‌شود.

۲- خولن لوپتگی؛ نیازمند اعتماد

مربی ناکام تیم ملی اسپانیا و رئال مادرید که در فاصله کمتر از شش ماه از هردو تیم اخراج شد سابقه‌ی خوبی در هدایت تیم های ملی پایه اسپانیا دارد و با تیم های زیر ۲۱ سال و زیر ۱۹ سال کشورش توانست قهرمان اروپا شود. پس از دو فصل حضور در پورتو و کسب نتایج نسبتا خوب با این تیم کارش را با تیم ملی اسپانیا آغاز کرد و در بیست مسابقه‌ای که هدایت اسپانیا را بر عهده داشت، توانست به ۱۴ برد و ۶ مساوی دست یابد. او توانست تغییر نسل در تیم ملی اسپانیا را به خوبی پیاده کند از تیم شکست خورده دل بوسکه یک تیم شکست ناپذیر بسازد. لوپتگی به سیستم ۳-۳-۴ هجومی و مبتنی بر مالکیت حداکثری توپ علاقه خاصی دارد و در این سال ها تیم هایش همواره با این سیستم بازی کرده‌اند. لوپتگی در تیم ملی اسپانیا سالانه 3 میلیون یورو دریافت می‌کرد و در قراردادی که با رئال مادرید امضا کرد قرار بود سالانه شش میلیون یورو از کهکشانی ها دریافت کند. مطمئنا با توجه این که این مربی در حال حاضر یک مربی شکست خورده است و هیچ یک از قدرت های برتر اروپا حاضر نیست به او پیشنهاد همکاری دهد، دستمزد او نسبت به قبل کاهش قابل توجهی داشته است و به اندازه ژاردیم برای ما دور از دسترس نیست. البته این شکست خورده بودن، به همان اندازه که می‌تواند از نظر مالی نقطه مثبت این مربی برای ما باشد می‌تواند وجه منفی نیز داشته باشد؛ چرا که تصویری که در ذهن فوتبال دوستان ایرانی از لوپتگی وجود دارد تصویر یک شخصیت ضعیف و احساسی است و ممکن است موجب افزایش فشار بر این مربی در صورت حضور در ایران شود.

۳- وینچنزو مونتلا؛ به دنبال اثبات توانایی‌های مربی گری

 اوج کار این ایتالیایی خوش پوش، صعود به یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا همراه با سویا بود. البته او غیر از لیگ قهرمانان موفقیت چندانی در سویا نداشت و از کار برکنار شد. مربی سابق میلان و رم پیش از این توانسته بود در سه فصل حضور در فیورنتینا خودش را به عنوان یک چهره جدید در میان مربیان فوتبال مطرح کند. مونتلا از آن دست مربیانی است که می‌توانند با بودجه محدود دست به کارهای بزرگ بزنند و سطح بازی بازیکنان را بالاتر ببرند. هرچند روند پیشرفت او در سه سال اخیر به واسطه نتایج نه چندان خوب با سویا و میلان کند شده اما مطمئنا هیچ مربی‌ای نیست که بتواند در همه تیم ها نتایج خوبی بگیرد و مربی گری اساسا شغلی پرفراز و نشیب است. مونتلا علاقه خاصی به سیستم ۱-۳-۲-۴  دارد و فوتبالی مبتنی بر مالکیت توپ بازی می‌کند. مونتلا در میلان سالیانه ۳ میلیون یورو دریافت می‌کرد و با دستمزدی در همین حدود به سویا پیوست؛ بنابراین مونتلا مربی ارزان قیمتی نیست به خصوص اگر پیشنهاد کاری خارج از اروپا دریافت کند، اما به طور کلی و معمولا مربیان تیم های ملی به دلیل اینکه تقریبا نیمی از سال کار زیادی برای انجام دادن ندارند دستمزد به مراتب پایین تری از مربیان باشگاهی دریافت می‌کنند.

۴- سم الردایس؛ کوله باری از تجربه در انگلیس 

«بیگ سم» تمام دوران مربی گری خود را در کشورش سپری کرده که عمده‌ی آن در دو تیم بولتون و وستهم بوده و غیر از این دو تیم در بقیه تیم ها دوران طولانی‌ای نداشته است. سم الردایس رکورد شگفت انگیز صد در صد برد را روی نیمکت تیم ملی انگلیس تجربه کرده و البته اینکه تنها یک بازی روی نیمکت تیم ملی کشورش نشست در دستیابی به این رکورد کاملا موثر است. او در سال ۲۰۱۶ در حالی که سر الکس فرگوسن از او حمایت می‌کرد به عنوان سرمربی تیم ملی انگلیس انتخاب شد اما پس از مدت کوتاهی روزنامه تلگراف فیلمی از او افشا کرد که در حال ارائه‌ی راهکارهایی درباره دور زدن قوانین مالکیت بازیکنان به دو خبرنگاری است که خود را تجاری از شرق آسیا معرفی کرده‌اند و قرار است در ازای مشاوره به از آن ها مبالغی دریافت کند و همچنین ادعا می‌کند که خود او نیز پیشتر این کار را بارها انجام داده و این یک رویه معمول است. پس از انتشار این رسوایی الردایس مجبور شد به شغل خود در تیم ملی انگلیس را رها کند و دوباره به لیگ برتر باز گردد. سم الردایس قدرت رهبری بالایی دارد و هیچ گاه ترسی از بازی دادن به بازیکنان کم‌تجربه ندارد، او از پیشتازان استفاده از علم و فناوری در فوتبال در میان مربیان لیگ برتری به حساب می‌آید. فرهاد مشیری مالک باشگاه اورتون سال گذشته درباره او گفت: « سم الردایس مربی است که در بریتانیا بیش از هرکس دیگری دست کم گرفته شده است، بسیاری از مردم کاری که او در بولتون کرد و فوتبال خوبی که تیمش بازی می‌کرد را فراموش کرده‌اند. او از بازیکنانی که دارد استفاده می‌کند، بسیار تاثیر گذار و یک رهبر بزرگ است و این آن چیزی است که ما نیاز داریم، من برای سال ها او را دنبال می‌کردم و هوادار پر و پا قرص او هستم.» البته امیدواریم پس از نتایج ناامید کننده در اورتون، مشیری همچنان همین باور را داشته باشد! دستمزد الردایس در اورتون ۳ میلیون پوند گزارش شده است که البته پرداخت ها در لیگ انگلیس و همچنین باشگاه ثروتمندی مانند اورتون قطعا ملاک قیمت گذاری یک مربی ۶۴ ساله که هیچ جامی را در دوران مربی‌گری خود کسب نکرده، نیست.

۵- فلیکس ماگات؛ مرد یخی سخت گیر 

یک مربی به شدت سخت گیر که بازیکنان القاب عجیبی مثل «صدام حسین» و «شکنجه گر» به او داده‌اند، بشیرو سالو بازیکن سابق او در اینتراخت فرانکفورت یک بار درباره او گفته بود که ماگات آخرین دیکتاتور اروپاست. همین چند جمله و القابی که بازیکنان برای او انتخاب کرده‌اند کاملا گویای سبک مربی گری این مرد آلمانی است. ماگات در یک دوره شش ساله سه بار توانسته مربی سال آلمان شود و توانسته چهار بار همراه بایرن و وولفسبورگ قهرمان بوندس لیگا شود. دیگر بخش مثبت کارنامه‌ی این دیکتاتور آلمانی حضور او در تیم مدیریتی باشگاه های شالکه و وولفسبورگ در دوره های مختلف است که او را از سطح یک مربی معمولی تا یک استراتژیست و برنامه ریز بالا می‌برد. او در سال های اخیر بعد از برکناری از فولام، تنها برای مدت کمتر از دوسال در لیگ چین مربی‌گری کرده و بیش از یک سال است که شغل جدیدی نداشته است، هرچند هر از گاهی شایعات علاقه مندی تیم های مختلف به او شنیده می‌شود که آخرین آن باشگاه نورنبرگ آلمان در روزهای اخیر بوده است. خصوصیات اخلاقی خاص و عجیب و غریب ماگات تنها یک روی سکه از این مربی توانمند آلمانی است، بسیاری از کارشناسان او را یک تئوریسین برجسته در فوتبال می‌دانند که درک کاملی از فوتبال دارد و می‌داند چگونه از بازیکنانی که در اختیار دارد بهترین استفاده را ببرد. دریافتی سالانه او در هنگام حضور در چین بیش از 2 میلیون یورو بوده است.

۶- مایکل لادروپ؛ کاملا در دسترس و مناسب

مایکل لادروپ دانمارکی همانند خولن لوپتگی در زمان بازیگری سابقه حضور در رئال مادرید و بارسلونا را دارد. مهم ترین و مثبت ترین ویژکی لادروپ مربی گری او در کشورهای مختلف است، او سابقه حضور در قطر، انگلیس، اسپانیا، روسیه و دانمارک را دارد و در اکثر این کشورها نیز توانسته افتخاراتی به دست بیاورد. لادروپ در سال های اخیر در قطر مشغول به کار بوده و پس از اینکه از سوانزی انگلیس به الدحیل پیوست توانست از این تیم یک تیم ترسناک برای حریفان بسازد. علاوه بر کارنامه مربی‌گری خوب لادروپ، گذشته‌ی او به عنوان یک بازیکن فوتبال که در دوره‌ی خودش یکی از بهترین های جهان بوده می‌تواند موجب احترام بسیار زیادی برای او در فوتبال ایران و پذیرش آسان او توسط اهالی فوتبال و رسانه ها شود. مایکل لادروپ نام بزرگی است که از هر سه گزینه بالا منطقی تر و در دسترس تر است. و می‌تواند روند خوب تیم ملی را حفظ کند و ما را به سومین جام جهانی پیاپی برساند. نکته قابل توجه اینکه این مربی پیش از حضور در فوتبال قطر یکی از ارزان ترین مربیان لیگ برتر انگلیس بوده و در فصل ۲۰۱۳ دستمزدی در حدود ۵۰۰ هزار پوند داشته است.

۷- سینیشا میهایلوویچ؛ یک ویچ کارنامه دار

هواداران فوتبال ایران به خوبی این مربی را می‌شناسند. بازیکن پیشین رم، لاتزیو و اینتر در جام جهانی ۹۸ در قالب تیم ملی یوگسلاوی مقابل ایران قرار گرفت و با یک ضربه کاشته توانست دروازه نیما نکیسا را باز کند تا ما نتیجه را با همان یک گل واگذار کنیم. او بیشتر عمر مربی‌گری خود را در سری آ ایتالیا سپری کرده و حتی تا سرمربیگری میلان نیز پیش رفت اما او نیز نتوانست کاری برای میلان افول کرده بکند. علاوه بر این او در حدود یک سال سرمربی تیم ملی صربستان بود و آخرین تیمی که هدایت آن را بر عهده داشت نیز اسپورتینگ لیسبون بود. سیستم موردعلاقه این مربی ۳-۳-۴ هجومی است و در مسائل انضباطی بسیار سخت گیر است. در هنگام هدایت صربستان، او قوانین انضباطی را برای بازیکنان وضع کرده بود که آدام لیاییچ به خاطر تخطی از این قوانین و نخواندن سرود تیم ملی کشورش پیش از شروع مسابقه، از تیم ملی صربستان کنار گذاشته شد. دستمزد او در تورینو قبل از جدایی از این تیم ۱.۵ میلیون یورو گزارش شده است.

۸- اسلاویسا یوکانوویچ؛ مربی جوان و پر انرژی

مربی جوان صرب که در دوران بازیگری سابقه حضور در چلسی را داشته است، چندی پیش پس از سه سال همکاری با باشگاه فولام انگلیس به دلیل کسب نتایج ضعیف در لیگ برتر از سمت خود برکنار شد. یوکانوویچ پیش از حضور در فولام سابقه هدایت تیم هایی در تایلند، صربستان، بلغارستان، اسپانیا و فلسطین اشغالی را دارد و یک مربی کاملا بین المللی به حساب می‌آید. گفته می‌شود ناتینگهام فارست به او پیشنهاد همکاری داده اما تا لحظه نوشتن این مطلب او همچنان یک مربی بیکار است. یوکانوویچ طرفدار سبک فوتبال هجومی است و تیمش سال گذشته علیرغم قرار گرفتن در جایگاه ششم چمپیونشیپ، دارای بیشترین گل زده، بیشترین شوت به دروازه در هر بازی، بیشترین میزان مالکیت توپ و بیشترین دقت پاس بود. او روی فیزیک بازیکنان و تمرینات فیزیکی تاکید بسیاری دارد وعلاوه بر این یک روانشناس بسیار موفق هم هست و در دوره حضور در فولام توانسته بود تیم بسیار متحدی بسازد. 

۹- میشائیل اسکیبه؛ انتخابی با ریسک بالا

دستیار سابق رودی فولر در تیم ملی آلمان، سال هاست که خودش نفر اول شده و در باشگاه های ترکیه، آلمان و سوییس مربی گری کرده است. چند ماهی است که پس از کسب نتایج نه چندان خوب از تیم ملی یونان برکنار شده و فعلا خبری از حضور او در تیم دیگری نیست. کلیشه‌ای در فوتبال ایران برای سال ها وجود داشت که مربیان آلمانی نمی‌توانند با فوتبال ایران ارتباط برقرار کنند و پس از مدتی فرار را بر قرار ترجیح می‌دهند، اما با حضور شفر در تیم استقلال، این باور هم اکنون کم‌رنگ تر شده و مقاومت سختی در مقابل مربیان آلمانی در فوتبال ایران وجود ندارد. میشاییل اسکیبه مربی باتجربه‌ای است که دستمزدی پایین تر از کارلوس کی‌روش دارد و همچنین می‌توانیم در کنار این مربی آلمانی از مربیان جوان کشورمان که در آلمان آموزش دیده‌اند استفاده کنیم تا در کنار او تجربیات جدیدی کسب کنند. درست است که کارنامه میشائیل اسکیبه از کارلوس کی‌روش ضعیف تر است، اما برخی از نقاط قوتی که او دارد دقیقا نقاط ضعف کی‌روش در هشت سال گذشته است. به طور مثال اسکیبه به عنوان سرمربی تیم ملی یونان حضور فعالانه‌ای در بازی های لیگ این کشور داشت و ارتباط خوب و مستمری را با مربیان این کشور برقرار کرده بود. همچنین اسکیبه در امور توسعه فوتبال نیز به فدراسیون یونان کمک می‌کرد. از بعد تاکتیکی، اسکیبه توانست نظم دفاعی را که پس از دوران اتو ری‌هاگل در تیم ملی یونان از دست رفته بود تا حدود زیادی به این تیم برگرداند. واضح است که اسکیبه برای ما بهترین گزینه نیست، اما گزینه ایست که می‌توان او را به خاطر سپرد. این مربی در فوتبال یونان دستمزدی در حدود ۵۰۰ هزار یورو در سال دریافتی داشته است.

۱۰- خوزه پسیرو؛ دستیار سابق کی‌روش

مربی سابق تیم ملی عربستان دوران مربی‌گری پر فراز و نشیبی داشته و اخیرا از تیم اسپورتینگ لیسبون پرتغال نیز کنار گذاشته شده است. او در کشورهای عربستان، امارات، مصر، پرتغال، اسپانیا، یونان و رومانی هدایت تیم هایی را بر عهده داشته و به طور میانگین هر یک سال یک بار تغییر تیم داده است. پسیرو نه مانند کی‌روش صاحب سبک است و نه مانند ماگات ویژگی اخلاقی خاصی دارد، اما اگر بخواهیم با خرج کمتری همین مسیر حاضر را در فوتبال کشورمان ادامه دهیم، با توجه به سابقه‌ای که این مربی در کنار کی‌روش داشته و همچنین تجربه بالای بین المللی که در کشورهای مختلف کسب کرده می‌تواند یک کارلوس کی‌روش ارزان قیمت تر برای فوتبال ایران باشد. دستمزد تعیین شده در قرارداد پسیرو با لیسبون سالانه ۱.۲ میلیون یورو بوده است که برای مربی‌ای با کارنامه پسیرو رقم زیادی به نظر می‌رسد.