بازگشت ذهنی محسن مسلمان به پرسپولیس!

به گزارش پارس نیوز، این صحنه ویژه بازی پرسپولیس – ذوب آهن با محوریت محسن مسلمان و بشار رسن جانشین اش در تیم سرخپوش بود. چهره ویژه تیم سفید و سبزپوش زمین، هافبک شماره دَهی بود که بازوبند کاپیتانی را نیز بر بازو داشت. ستاره ای که برای درخشش در مقابل پرسپولیس سرشار از انگیزه بود و می خواست توانایی هایش را به هم تیمی های سابق، سرمربی سابق و هوادارانی که هنوز دوستش دارند، نشان بدهد. او بازی را با تشویق هواداران آغاز کرد و شاید  در نیمه اول درگیر همین موضوع بود.

مسلمان در مقابل پرسپولیس همچون بازی های گذشته در پست هافبک بازیساز و هجومی ظاهر شد و به نوعی مرکز ثقل ذوب آهنی ها برای طراحی حملات بود. در نیمه اول او اسیر یارگیری خوب پرسپولیسی ها و بستن منافذ نفوذ پاس هایش شد و البته توپ های بیشماری را هم لو داد که کمی تعجب برانگیز بودند. این را هم نباید فراموش کرد که مسلمان در زمین مسابقه کمی تنها بود و شاید اگر بازیکنان فصل پیش ذوب آهن مثل کی روش استنلی، مرتضی تبریزی یا همین ستاره های فصل جاری مثل رحیم زهیوی در میدان بودند، اوضاع طور دیگری برای مهندس شماره 10 پیش می رفت.

در چند صحنه مسلمان که بدون توپ فضای خوبی را برای خود ایجاد کرده بود، از بازیکنان هم دسته طلب توپ کرد اما آن ها توجهی به دست های بالا رفته کاپیتان تیمشان نداشتند و با بی دقتی توپ را از دست می دادند یا توپ را به بازیکن دیگری می سپردند.

البته آن چه که از 90 دقیقه آزادی قابل مشاهده بود، آمار پایین دوندگی محسن مسلمان بود که فصل پیش نیز برانکو تلویحا از آن انتقاد می کرد و امید نمازی نیز اعتراض هایی به آن داشت. پس از این که محسن توپ را لو می داد، تلاش زیادی برای باز پس گیری اش انجام نمی داد یا وقتی تیم در حمله توپ را از دست می داد، مسلمان گاها دیرتر از بقیه به زمین خودی باز می گشت و فرآیند پرسینگ را انجام می داد. البته عملکرد مسلمان در نیمه دوم بهبود یافت و او چند پاس مهندسی شده مثل قبل ارسال کرد. چند پاس بلند برای تغییر منطقه بازی که اگر با سانترهای سریع و دقیق بازیکنان کناری همراه می شد، می توانست گل تساوی و حتی پیروزی را برای ذوب آهن به ارمغان بیاورد. دقت پاس هافبک ذوب آهن نیز در نیمه دوم برخلاف نیمه نخست بهتر شد و همین موضوع ریتم حرکتی ذوبی ها را با پیشرفت همراه کرد.

یکی از نکات مثبتی که در بازی محسن مسلمان دیده شد، کم تر شدن شوت های بی هدف بود. او در پرسپولیس شانس خود را برای زدن ضربات پشت 18 امتحان می کرد اما در ذوب آهن تلاش داشت تا بازیکنان کناری را صاحب توپ کند و بی دلیل بر توپ ضربه نزند. البته آمار صفر پاس کلیدی در تیم ذوب آهن در حضور بازیکنی نظیر محسن مسلمان، برای مهندس سبزها مناسب نیست.

علیرضا منصوریان نیز در پایان مسابقه رضایت کامل از مسلمان و 10 شاگرد دیگر خود نداشت. او انتظار دارد تیمش مثل یک تیم برنده بازی کند، موقعیت های بیشتری بسازد و از آن موقعیت ها بهترین استفاده را کند. خواسته های منصوریان، با تلاش مضاعف شاگردانش برآورده خواهد شد و باید دید آیا در نیم فصل دوم یاران محسن مسلمان می توانند علی منصور را راضی کنند یا خیر؟