ورزشگاه ۴۰ هزار نفری بانوان در حسرت اجرای سیاست‌های دولت
ورزشگاه ۴۰ هزار نفری بانوان در مجموعه ورزشی آزادی در حالی به پروژهای ۱۲ ساله تبدیل شده که این پروژه همچنان در حسرت تکمیل شدن و اجرای سیاست‌های دولت است.
به گزارش پارس نیوز، تا دل‌تان بخواهد، طرح‌های نیمه‌کاره داریم. طرح‌هایی که گاه بدون توجه به بودجه آغاز شده و نیمه‌کاره رها شده‌اند و گاهی بودجه این پروژه‌ها در امور دیگری هزینه شده یا گُم‌وگور شده است! خلاصه کشورمان پر است از پروژه‌های نیمه‌کاره و نیمه‌تمامی که پس از سال‌ها خاک خوردن یا از مدرن بودن فاصله می‌گیرند یا دیگر قابل استفاده و تکمیل نیستند. آنچه در این میان به هدر می‌رود، زمان و بودجه اولیه‌ای است که برای طرح‌ها هزینه شده و کسی هم پاسخگو نیست.
در بلوار غربی ورزشگاه آزادی، کمی باید از مقابل در ورودی مجموعه ورزشی آزادی و خانه کشتی و خانه والیبال عبور کنید، به خاک‌ریزهای بزرگی می‌رسید که سال‌هاست این خاک‌ریزها محکم‌تر و بزرگ‌تر از قبل شده‌اند. پشت این خاک‌ریزها، سال 85 که سال اول دوران ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد بود کلنگ احداث ورزشگاه 40 هزار نفری برای بانوان کلنگ خورد، ورزشگاهی برای برطرف کردن نیازهای بانوان. مسلماً وجود چنین ورزشگاهی هم به لحاظ روحی و انگیزشی و هم به لحاظ فنی می‌تواند پیشرفت فوتبال بانوان ایران را رقم بزند، با این حال این پروژه پس از اجرای بخش اولیه کار، سال‌هاست خوابیده و فقط چند باری محل برو و بیای مسئولان بوده؛ برو و بیایی با چند قول و چندین وعده توخالی!
خبرنگار و عکاس خبرگزاری تسنیم، با عبور از خاک‌ریزها توانسته‌اند بازدیدی از این ورزشگاه نیمه‌کاره داشته باشند، ورزشگاهی که فقط سازه‌های آن کار گذاشته شده که البته کارگذاری سازه نیز در چنین پروژه‌هایی بسیار بااهمیت است، اما گویا قرار نیست این پروژه پیش برود، چراکه سال‌هاست خاک می‌خورد و همان‌طور که گفته شد، با چند برو و بیای مسئولان، با چند وعده توخالی نیز مواجه شده است. اولین وعده را محمد علی‌آبادی، رئیس وقت سازمان تربیت بدنی هنگام کلنگ‌زنی داده بود، وعده‌ای که تا پایان دو دوره چهار ساله ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد هم عملی نشد. علی‌آبادی گفته بود که تکمیل این ورزشگاه نهایتاً دو ساله صورت می‌گیرد و حالا دو سال تبدیل به 12 سال شده است و پروژه همچنان خاک می‌خورد.
با این حال هر از گاهی، رسانه‌ها نیز گریزی می‌زنند و به بهانه‌ای این پروژه را از مسئولان پیگیری می‌کنند، مسئولانی که ثبات مدیریتی هم ندارند و حتی طول عمر مدیریتی آنها شاید به اندازه طول عمر یک دوره ریاست جمهوری هم نمی‌شود، مدیرانی که نیامده باید بروند و در اصل وقتی برای برنامه‌ریزی، تأمین بودجه، تکمیل پروژه و... ندارند یا اگر هم زمان داشته باشند، آن‌قدر کلاف مدیریتی و برنامه‌ریزی درهم‌تنیده‌ای دارند که نمی‌دانند باز کردن گره‌های این کلاف را چگونه و از کجا آغاز کنند، برای مثال برای تکمیل پروژه‌های دولتی در بخش ورزش، یک شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی است که زیر نظر وزارت ورزش قرار دارد، شرکتی که از سال 92 و با آغاز دوران ریاست جمهوری حسن روحانی، دو رئیس به خود دیده است. ابتدا مصطفی مدبر مدیرعاملی شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی را بر عهده داشت و پس از او، نزدیک به یک سال است که حسن کریمی این سمت را بر عهده دارد. حالا اگر به پروژه مورد اشاره هم بخواهیم بپردازیم، مدیریت مجموعه ورزشی آزادی، اوضاع بغرنج‌تری داشته و در سال‌های مورد اشاره مدیران و سرپرستان مختلفی به خود دیده است که دو دوره فرهاد نیکوخصال بر مجموعه ورزشی آزادی مدیریت کرده، ناصر محمودی‌فر و سیدحسن طباطبایی هم دیگر مدیران مجموعه ورزشی آزادی بوده‌اند.
در تمام این سال‌ها پروژه ورزشگاه 40 هزار نفری بانوان، فقط بازدیدکننده داشته با چند وعده؛ بیش از دو سال پیش و ماه‌ها پیش از دوره دوم ریاست جمهوری حسن روحانی، شهیندخت مولاوردی، معاون رئیس جمهوری بازدیدی از ورزشگاه در دست ساخت، اما متوقف‌شده بانوان داشت. مولاوردی ضمن بازدید و در جریان قرار گرفتن روند تجهیز و تکمیل این ورزشگاه، نسبت به تلاش برای کسب اعتبارات لازم برای تکمیل ورزشگاه قول مساعد داد، با این حال، گویا مانند تمام وعده‌های در آستانه انتخاباتی، این وعده هم توخالی بود، چراکه سیدحسین طباطبایی، مدیر مجموعه ورزشی آزادی سال گذشته در گفت‌وگویی اعلام کرده بود: «معاون بانوان رئیس جمهور و وزیر ورزش و جوانان و دیگر مسئولان این وزارتخانه از این پروژه بازدید کرده‌اند. ما در تلاش هستیم اعتبارات لازم برای تکمیل این پروژه را دریافت کنیم. برای تکمیل ورزشگاه 40 هزار نفری بانوان 250 میلیارد تومان بودجه نیاز داریم. دو پیشنهاد در این باره وجود دارد؛ یکی اینکه این ورزشگاه به صورت استادیوم برای بانوان ساخته شود و دیگر اینکه از آن به عنوان یک مجموعه چندمنظوره استفاده کنیم تا این سازه سنگین با رقمی پایین‌تر و با استفاده از مشارکت بخش خصوصی به بهره‌برداری برسد. در حال انجام کارهای مقدماتی هستیم تا ان‌شاءالله آنجا را به صورت اختصاصی در اختیار بانوان قرار دهیم».
طباطبایی، مدیر وقت مجموعه ورزشی آزادی یک سال پیش درباره زمان تکمیل این پروژه نیز گفته بود: «نمی‌توانم قولی بدهم، چرا که بررسی دقیق شرایط آنجا نیاز به یکی دو ماه کار کارشناسی دارد. ما سعی می‌کنیم با استفاده از پتانسیل بخش خصوصی این پروژه را تکمیل کنیم».
همه این وعده‌ها و صحبت‌ها در حالی انجام شده است که نه معاون بانوان رئیس جمهوری توانسته کاری برای تکمیل پروژه این ورزشگاه بانوان انجام دهد و نه مدیر مجموعه ورزشی آزادی توانست کار کارشناسی کند، در این خصوص، حسن کریمی مدیر شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی در گفت‌وگویی با خبرنگار تسنیم گفت: «پروژه ورزشگاه 40 هزار نفری بانوان از پروژه‌های مهم ماست که نیمه‌تمام باقی مانده است. سیاست دولت هم تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام است و خوشبختانه چه در دولت اول و چه در دولت دوم آقای روحانی هیچ پروژه جدیدی آغاز نشده تا این پروژه‌ها تکمیل شود. همه برنامه‌های شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی نیز تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام بوده که سیاست دولت است. ما هم این سیاست را دنبال می‌کنیم، اما تکمیل پروژه ورزشگاه 40 هزار نفری بانوان اعتبار زیادی می‌خواهد و نمی‌توانیم با دو، سه یا پنج میلیارد کار را شروع کنیم. تکمیل این پروژه تأمین اعتبار نشده و متأسفانه در دو سال گذشته هیچ اقدام اجرایی در این خصوص صورت نگرفته است».
حسن کریمی با اشاره به برنامه‌های شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی برای تکمیل این پروژه اظهار داشت: «از دولت درخواست کردیم تا تأمین اعتبار کنیم و همزمان با بخش خصوصی و شرکت‌های خارجی نیز وارد مذاکره شده‌ایم تا خارج از اعتبار دولتی کار را انجام دهیم. مذاکراتی با شرکت‌های چینی و کره‌ای داشته‌ایم که آنها در حال بررسی این پروژه هستند تا شاید برای سرمایه‌گذاری حاضر شوند و این پروژه را به‌صورت فاینانس یا روش‌های دیگر انجام دهیم».
وی با اشاره به دردسرهای گرفتن بودجه دولتی، گفت: «اگر خودمان را بخواهیم به بودجه دولتی محدود کنیم، این پروژه شاید تا هشت و حتی تا 10 سال آینده هم تکمیل نشود. بیشتر صحبت ما هم برای فاینانس بوده است، اما روش‌های دیگر هم می‌تواند در این زمینه پاسخگو باشد. باز اجازه بدهید تکلیف این موضوع در قانون بودجه امسال مشخص شود که اگر اعتباری برای تکمیل پروژه بگذارند، اجرایی می‌شود و اگر نه با فاینانس تکلیف مشخص خواهد شد».
در حالی که طباطبایی سال گذشته اعلام کرده بود تکمیل این پروژه به 250 میلیارد تومان بودجه نیاز دارد، اما با نوسانات ارزی در چند ماه گذشته می‌توان گفت این رقم افزایش یافته است، با این حال وقتی از کریمی در خصوص بودجه لازم برای تکمیل این ورزشگاه سؤال کردیم، گفت: «پیش از این افزایش قیمت‌ها حدود 100 میلیارد بودجه لازم داشتیم، اما با توجه به افزایش قیمت‌ها این پیش‌بینی بودجه چند برابر شده است، به همین دلیل می‌گویم که با اعتبار دولتی امکان پیش بردن این پروژه کم است و به همین دلیل بودجه را پیگیری می‌کنیم، اما بیشتر امیدمان روشی غیردولتی است. فاینانس هم روشی متداول در کشور ما و دنیاست. اگر شرکت‌های خارجی بیایند، مثل سابق با تضمین بانک مرکزی پول‌شان را با سود مشخص می‌گیرند».
اکنون 12 سال از طراحی و کلنگ‌زنی ورزشگاه 40 هزار نفری بانوان گذشته است. مطمئناً اکنون با طراحی قبلی و ماکتی که از این ورزشگاه وجود دارد، نمی‌توان این ورزشگاه را مطابق با استانداردهای روز، ورزشگاهی مدرن بنامیم، با این حال شاید مهم‌تر از هر چیز، زمان آماده شدن این پروژه در صورت پیگیری باشد. کریمی در خصوص اینکه اگر تکمیل پروژه از سر گرفته شود، چه‌زمانی آماده بهره‌برداری خواهد شد، تصریح کرد: «اگر شرکت‌های خارجی بیایند، 18 تا 24 ماه زمان تکمیل این پروژه خواهد بود. همان‌طور که سازه‌های ورزشگاه را دیده‌اید، بخش اصلی کار اجرا شده و فقط قسمتی که بودجه زیادی می‌خواهد باقی مانده است».
آنچه باید مورد توجه قرار بگیرد، داشتن زیرساخت‌های قوی برای ورزش کشور است. همان‌طور که با گذشت 50 سال از ساخت ورزشگاه آزادی، هنوز این ورزشگاه کهنسال، بهترین ورزشگاه کشور است، اما باز هم زمانی که صحبت از برگزاری فینال لیگ قهرمانان آسیا شد، ایرادهای زیادی به بهترین ورزشگاه ایران گرفته شد. معنای ایرادهای گرفته‌شده به ورزشگاه آزادی، نه فقط برطرف کردن این ایرادات، بلکه ساختار پیر و ضعیف ورزش کشور به‌لحاظ زیرساخت‌های سخت‌افزاری است، مسئله‌ای که باعث روند کند پیشرفت ورزش کشور می‌شود. حالا در بخش بانوان هم با اینکه برنامه‌های زیادی برای پیشرفت ورزش بانوان به‌خصوص فوتبال وجود دارد، اما اگر زیرساختی برای آنها فراهم نشود، چطور می‌توان شاهد پیشرفت بود؟ ورزشگاه 40 هزار نفری بانوان هم طرحی خوب برای توسعه فوتبال بانوان ایران بوده، اما پس از اجرا نیمه‌کاره رها شده است، درست مانند پروژه‌های مسکن مهری که با گذشت سه دوره ریاست جمهوری و رسیدن به چهارمین دوره، هنوز نیمه‌کاره هستند و مورد بهره‌برداری قرار نمی‌گیرند.
به‌امید روزی که این پروژه‌ها به بهره‌برداری برسد، همان‌طور که سیاست دولت حسن روحانی، تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام است، اما به‌شرطی که معاون رئیس جمهور به قول‌هایش عمل کند.
ارسال نظر