یک هفته از ۳ خرداد گذشت، فتح‌الله‌زاده نرفت!

به گزارش پارس ، به نقل ازتسنیم، آخر فصل که می رسد، بازار « استعفاهای صوری» داغ می شود؛ همان استعفاهایی که اگر پذیرفته شود، استعفا دهنده از کارش پشیمان می شود و « تب استعفا» می گیرد. شاید روی همین حساب است که این استعفاها همواره در همان حد حرف باقی می ماند و به مرحله عمل نمی رسد. استعفای شفاهی که مشکلی ندارد؛ نه تنها مشکلی ندارد، بلکه شرایط را هم به سود آن شخص تغییر می دهد.

مدیرعامل پیش خودش فکر می کند من که تیم را قهرمان کرده ام و تیمم هم تا ۸ تیم برتر آسیا بالا آمده، پس چه زمانی بهتر از حالا برای ناز کردن، مدیر بالادستی ام هم حتما نازم را می خرد، یعنی مجبور است بخرد. همین می شود که برای مدیر بالادستی اش ضرب الاجل تعیین می کند- موضوعی که فقط در ایران دیده می شود- و می گوید اگر به من بودجه ندهند؛ می روم. چَک اول را می زند تا برنده این دوئل شود اما یک پاسخ از سوی مقام بالا دستی نقشه ها را نقش بر آب می کند.

« اصراری برای حضور فرد خاصی نداریم چرا که افراد توانمند زیادی هستند که می توانند این دو باشگاه را اداره کنند. هر کسی که نمی تواند در پرسپولیس و استقلال کار کند، فرصت را به دیگران دهد» این پاسخی بود که وزیر ورزش و جوانان در گفت وگو با تسنیم به ناز کردن مدیرعامل باشگاه داد؛ مدیرعاملی که گفته بود اگر تا ۳ خرداد پول نرسد می رود تا افراد « توانمندتر» از او بیایند. از آن روز بیش از یک هفته گذشته اما هر روز که می گذرد مدیرعامل از موضع اش کوتاه تر می آید.

آنچه بدیهی است اینکه وزارت ورزش تمایلی به ادامه حضور فتح الله زاده به عنوان مدیرعامل باشگاه استقلال ندارد. فتح الله زاده نیز این موضوع را بهتر از هر فرد دیگری می داند اما با این وجود به وعده خودش هم برای رفتن عمل نمی کند.

در اینجا بحث بر سر عملکرد « شوالیه» نیست چرا که او کارنامه موفقی داشته؛ بحث سر این است که چرا فتح الله زاده هر چند وقت یکبار اینچین مدیران بالادستی اش را تهدید می کند و البته به حرفی که خودش هم می زند پایبند نیست؟ شاید فتح الله زاده که از آن دسته مدیرانی است که افرادی که او را تهدید کنند را دور خودش با سمت ها و پست های مختلف جمع می کند، تصور می کند مدیران دیگر نیز اینگونه هستند و روی همین حساب هر چند وقت یکبار به بهانه های مختلف به وزارت ورزش حمله می کند و البته چندی بعد که اوضاع آرام می شود به کار خود ادامه می دهد.

حال سوال این است که آیا از ۳ خرداد تا امروز پولی از سوی وزارت ورزش به باشگاه استقلال رسیده که فتح الله زاده زیر حرفش زده و موضع اش را تغییر داده است؟ در اینکه باید به استقلال کمک شود شکی نیست اما آیا نباید یک مدیر روی حرفی که می زند و تهدیدی که می کند، بایستد؟ البته باید پاسخ این سوال را در این جمله فتح الله زاده جستجو کرد که می گوید: « چه کسی گفته حرف مرد یکی است، حرف مرد دو تاست» . با این شرایط آیا فتح الله زاده حاضر است حتی به قیمت ریاست فدراسیون فوتبال و بالاتر از آن، ریاست جمهوری؛ مدیرعاملی باشگاه استقلال را رها کند؟