به گزارش پارس ، به نقل از فارس، نشست ویژه کمیته بین المللی المپیک برای تعیین چند رشته ورزشی منتخب برای ورود به المپیک ۲۰۲۰ روز پنجشنبه (۹ خرداد) در شهر سن پترزبورگ روسیه برگزار شد.

در این جلسه علاوه بر ووشو رشته های کشتی، بیس بال، اسکواش، اسکیت، کاراته، صخره نوردی و اسکی روی آب تحت بررسی مسئولان IOC قرار گرفت و در پایان از بین ۸ رشته اعلام شده ۳ رشته انتخاب شدند تا در نشست نهایی مجمع کمیته بین المللی المپیک که شهریورماه در شهر بوئنوس آیرس پایتخت آرژانتین برگزار می شود از بین کشتی، بیسبال و اسکواش یک رشته در المپیک ۲۰۲۰حضور داشته باشد.

حمیدرضا قلی پور اظهار داشت: پیش از این نیز در صحبت های خود گفته بودم که از بین گزینه های مطرح شده برای وارد به المپیک شانس کشتی و بیسبال بیشتر از ووشو است. بیسبال و کشتی در دنیا خیلی بیشتر از ووشو طرفدار دارند و این موضوع باعث می شود تا شانس ووشو خیلی پایین بیاید.

وی افزود: ووشو از سال ۹۸ در مسابقات جهانی و آسیایی حضور پیدا می کند و به همین دلیل ما نمی توانیم توقع زیادی داشته باشیم که به زودی ووشو جزو ورزش های المپیکی باشد. هر چند که چینی ها خیلی تلاش کردند تا این رشته را المپیکی کنند، اما تلاش آنها فایده ای نداشت.

ووشو کار تیم ملی در ادامه گفت: اگر روزی قرار باشد ووشو نیز المپیکی شود قطعاً در بخش ساندا (مبارزه) حضور نخواهد داشت. به هر حال روح المپیک با رشته هایی که یک مقدار خشن هستند سازگاری ندارد و اگر قرار باشد روزی ووشو در المپیک حضور داشته باشیم قطعاً تالوکاران (نمایش) حضور خواهند داشت.

وی در مورد نوپا بودن این رشته ورزشی خاطرنشان کرد: ووشو تقریباً یک رشته نوپایی است که نسبت به بیسبال و کشتی از طرفداران کمتری برخوردار است و به همین دلیل از قبل پیش بینی شده بود که شانس کمتری برای المپیکی شدن دارد.

قلی پور در مورد راهکارهای المپیکی شدن ووشو، اظهار داشت: برای اینکه این رشته بتواند مخاطبان زیادی را جلب کند، حتماً باید در همه جای دنیا این رشته گسترش داده شود. اگر به مسابقات دوره های قبل که برگزار شد ه نگاه کنیم به راحتی شاهدیم که همیشه مدال های طلا بین چین، ایران و روسیه تقسیم می شود. چینی ها که مسئول برگزاری مسابقات هستند باید اوزان را طوری ارنج کنند که مدال ها بین کشورهای دیگر نیز تقسیم شود.

برزیل، فیلیپین، ماکائو و ویتنام همیشه مدال های دوم و سوم را کسب می کنند و به همین دلیل دیگر مدالی برای کشورهای دیگر باقی نمی ماند. پس بهترین راه برای اینکه ووشو بتواند در دنیا گسترش پیدا کند این است که مدال مسابقات بین کشورهای بیشتری توزیع شود.

قلی پور گنگ بودن نحوه امتیازدهی را یکی دیگر از دلایلی دانست که باعث می شود تا ووشو طرفداران زیادی نداشته باشد.

وی دراین باره گفت: داوری در بخش ساندا واقعاً نامشخص است و حتما یک تماشاگر باید اطلاعات کاملی از این رشته داشته باشد تا از نحوه امتیاز دهی سر در بیاورد. متاسفانه باز بودن دست سرداور در امتیازدهی یکی دیگر از مشکلات مسابقات است. به هر حال همیشه سرداور مسابقات چینی ها هستند و در طول این چند سال تنها یک بار در مسابقات جهانی کانادا یک داور ایرانی به عنوان سرداور مسابقات حضور داشت.

ووشوکار تیم ملی در مورد راهکارهای دیگر برای گسترش ووشو در دنیا، اظهار داشت: چینی ها می توانند مربیان خود را به کشورهای دیگر برای تدریس این رشته اعزام کنند تا با این روش ووشو را به همه دنیا معرفی کنند. البته در این سال ها آنها مربیان خود را به برخی از کشورها با کمترین هزینه و حتی شاهد بودیم به صورت رایگان اعزام می کنند، اما باید این روش را بیشتر گسترش دهند. فکر می کنم بهترین راه حل برای اینکه همه دنیا با این رشته نوپا بیشتر آشنا شوند، همین روش است.

وی در پایان اظهار داشت: بنده معتقدم به این زودی ها ووشو نمی تواند در المپیک حضور داشته باشد. سابقه سنتی ووشو قدمت زیادی دارد، اما فعالیت بین المللی در این رشته قدمت زیادی ندارد. اگر در المپیک پکن، چینی ها می توانستند ووشو را وارد المپیک کنند قطعا در المپیک های بعدی ووشو نیز می توانست المپیکی باشد، اما متاسفانه در المپیک پکن تنها ووشو به عنوان یک مسابقه ای که در کنار رقابت های المپیکی برگزار شد، حضور پیدا کرد و این موضوع ضربه بزرگی به المپیکی شدن ووشو زد.

حمیدرضا قلی پور ووشوکار وزن ۸۵- کیلوگرم دارنده نشان طلای جوانان جهان در سال ۲۰۰۶ مالزی، طلای قهرمانی جهان در سال ۲۰۰۷ چین، نقره قهرمانی آسیا در سال ۲۰۰۸ ماکائو، طلای مسابقات جهانی ورلدگیمز در سال ۲۰۰۹، طلای مسابقات قهرمان جهان در سال ۲۰۱۱ آنکارا، مدال طلای بازی های آسیایی گوانگجو و نفر دوم مسابقات آسیایی ۲۰۱۲ هوشی مینه ویتنام و نشان طلای مسابقات جهانی آنکارا را در کارانه خود دارد.