مهران شاهین‌طبع: به خاطر بسکتبال از خودم می‌گذرم

به گزارش پارس ، به نقل ازایسنا، مهران شاهین طبع سرمربی فصل گذشته تیم جوان دانشگاه آزاد و سرمربی پیشین تیم ملی جوانان که با این تیم به مدال طلای آسیا نیز رسید از جمله منتقدان بسکتبال محسوب می شد که حالا پس از مدت ها دوباره همکاری اش را با فدراسیون آغاز کرده و به کمک بسکتبال آمده است. با رفتن" بوبان متیف" مربی مقدونیه ای بسکتبال ایران شاهین طبع به عنوان دستیار" مهمد بچیروویچ" وارد تیم ملی شد و با شاگردانش کار می کند. شاهین طبع در گفت وگو با ایسنا درباره تصمیم جدید و دیدگاهش برای حضور در تیم ملی صحبت کرد و از تفکرش برای قبول این مسئولیت گفت.

* به عنوان یک منتقد بسکتبال چطور شد که مربیگری تیم ملی را قبول کردید؟

اعتقاد من این است که ما هرچه داریم ابتدا از خدا و سپس از بسکتبال است. هرچه که بسکتبال به ما داده حاصل تلاش همه اعضای این خانواده است. با کمک ما موفقیت ها برای بسکتبال ایجاد شده است. شرایط من کاملا روشن است. هرچه انتقاد کرده ام برای موفقیت بسکتبال بوده است. من هدف تخریب یا تحریف نداشتم. نمی خواستم برابر فدراسیون قرار بگیرم و تنها نقاط ضعف را نشان بدهم. درباره این تصمیم نیز چند جمله با آقای مشحون صحبت داشتم و فضای تیم ملی را مشخص کردیم و سپس من زمان خواستم. پس از فکر و مشورت زمانی که دیدم تیم ملی در حال طی کردن مسیر خودش است برای کمک به بسکتبال قبول کردم در کادر فنی قرار بگیرم. قضیه پیچیده نیست. هدف خاصی و شخصی هم وجود ندارد. آینده تیم ملی برای حضور در قهرمانی آسیا حساس است و تصمیم گرفته ام تا جایی که می توانم به تیم ملی کمک کنم. در هر حال هم اکنون همه وظایف خودشان را انجام می دهند و من نیز اگر کاری باشد انجام خواهم داد.

* تیم بزرگی در اختیار دارید. این تیم در دوره گذشته تحت تاثیر برخی اتفاق ها بود و ضربه خورد. حال برای این موضوع به عنوان مربی چه تفکری دارید؟

بسکتبال ایران بازیکنان بزرگی دارد. قابلیت ما برابر چین و کُره مشخص می شود که بهترین ها را داریم. ایران در هر پست بهترین ها را دارد. در دوره گذشته یک اتفاق همه چیز را خراب کرد و من نیز در آن کنکاش زیادی نداشتم. این تیم حالا نیاز به روحیه و خودباوری دارد. کار فنی به خوبی پیش می رود و تمرین ها نیز مناسب است. ملی پوشان چیز کمی ندارند و معتقدم با همبستگی و همدلی حتی بدون چند مهره کلیدی می توانند کار بزرگی انجام دهند.

* در گذشته انتقادهای به تیم ملی می شد که مربی در کنار سرمربی نقشی ندارند. فضای کنونی چطور است؟

به نظر می رسد صفاعلی کمالیان به خوبی کار می کند. من نیز کارم را انجام می دهم اما توجه کنیم که در تیم های ورزشی این سرمربی است که تصمیم نهایی را می گیرد چون مسئول است. نقش مربیان پیش از بازی و در پشت پرده است اما در جریان بازی سرمربی تیم نفر اول و آخر تیم است و تصمیم می گیرد. مربی نیز نقش کمک و راهنمایی دارد تا در لحظه هایی به سرمربی کمک کند. هم اکنون نیز برنامه ریزی های خوبی انجام شده است. به نظر من ویژگی مربیان ایرانی جزئی نگری و ریزبینی آن ها است که می تواند به تیم کمک کند. فعالیت های کنونی تیم ملی چیزی کمتر از تیم های خوب جهان نیست. فضای کار کردن هم خوب است و می شود گام های خوبی برداشت.

*کنار هم قرار دادن بازیکنان بزرگ کار دشواری است. راهکار شما برای حفظ اتحاد ملی پوشان و جلوگیری از اتفاق های ووهان چین چیست؟

باید نگاه به بازیکنان عادلانه باشد تا پاسخ مثبت بگیریم. زمانی که یک ملی پوش در عمر ورزشی اش همیشه آرام بود. اما یکجا به مشکل می خورد باید با او صحبت کرد. بازیکنی چون اوشین ساهاکیان که در هیچ زمانی بداخلاقی نداشته اما یک جا کنترلش را از دست می دهد باید دلیل این رفتارش را پرسید. تیم ملی جای زحمت کشیدن است. قرار نیست تنها چند نفر عرق بریزند. شایسته سالاری حکم می کند و همه باید به فکر موفقیت باشند. ملی پوشان کلیدی نیز این روزها اتفاق بازی برابر اردن را در ذهن شان دارند و با تفکری حرفه ای کار می کنند. همه تلاش و انگیزه دارند و مطمئنا این فضا در تیم ملی تکرار نخواهد شد. نکته دیگر اینجاست که به نظر من ایران پس از دو سال قهرمانی در آسیا دچار غرور کاذب شده بود. در ووهان حریفان را دست کم گرفته بودیم اما حالا همه می دانند که وظیفه بسیار سنگینی دارند. باید همه به گونه ای کار کنیم که تیم ملی با فضای آرام به هدفش برسد. مربی ها نیز باید با تمرکز باشند تا بچیروویچ احساس کند دو ستون در کنارش هستند. ایران رقابت های دشواری پیش رو دارد و باید هوشیار باشیم.

* به عنوان مربی لیگ برتری رابطه ای متفاوتی با بازیکنان دارید. با برخی ها دچار مشکل شدید. این فضا برای شما دشوار نیست؟

همیشه صراحت کلام دارم و عدالت را در نظر می گیرم. سعی می کنم صادق باشم اما همیشه حواسم هست تا مشکلی ایجاد نشود. با بازیکنان نیز دوست هستم اما اگر اشتباهی ببینم تذکر خواهم داد. بازیکنانی که از رده های پایه با من کار کردند می دانند که هدف من رشد خودشان است. بازیکنانی بودند که در جریان کار از من دلخور شده اند اما تذکر من برای خودم نیست بلکه برای آن ها است. زمانی که روی سکوی اول آسیا هستند و تیم های گردن کلفت را در کنار خود می بینند آرامش به دست می آورند که این دلخوری ها از یاد می رود. شاید مقاطعی بوده که رابطه ها خوب دیده نمی شد اما به شخصه حاضرم صدبار خراب شوم تا قهرمان آسیا شویم. در زمین و خارج از زمین هر کاری بتوانم برای ملی پوشان انجام می دهم و این موضوع را همه می دانند.

*با رفتن شما به تیم ملی دو نگاه ایجاد شده است. برخی معقدند رفتن شما باعث می شود تا راه بسیاری از مربیان کار بلد به بسکتبال ملی باز شود. برخی هم می گویند به عنوان منتقد نباید با فدراسیون همکاری می کردید. نظر خود شما چیست؟

اگر قبول نمی کردیم تیم ملی ضربه می خورد. ما برای بسکتبال کار می کنیم و نباید به خودمان لطمه بزنیم. من به خودم فکر نمی کم. ما افراد بزرگی در بسکتبال داریم که می توانند کمک کنند. یکی از اهداف من نیز ایجاد همین ارتباط هاست. باید از قابلیت ها استفاده کنیم. نام بسیاری از افراد از بسکتبال حذف یا پاک نخواهد شد و ما باید از آن ها بهره ببریم.

* ادامه همکاری چطور است؟ برای جام جهانی تحولات زیادی خواهید داشت؟

باید ببینیم راضی هستند یا نه. درباره تغییر و تحولات باید بگویم که ملی پوشان ما هم اکنون در سن بسکتبال هستند و پخته شده اند. کار اشتباهی است که تیم ملی را زیر و رو کنیم. باید جوان گرایی تدریجی باشد تا بعد از چند سال تیم جوان شود. ولاسکو هم در والیبال ابتدا با قدیمی ها کار می کرد. بزرگسالان ایران در هر شرایطی جزو بهترین ها هستند. میانگین سنی تیم ملی آرژانتین چند سال است؟ بالای ۳۲ سال.

به نظر من حرف از جوانگرایی سریع، احساسی است و نباید این کار را انجام دهیم. احساس عمیق من این است که ملی پوشان ما چون زندگی سالمی دارند ۶ – ۷ سال دیگر هم جزو بهترین ها هستند. به راحتی می توانند هفت سال دیگر بهترین باشند.

  بیست و هفتمین دوره قهرمانی آسیا از دهم تا بیستم مرداد در مانیل فیلپین برگزار می شود و ایران باید برای کسب سهمیه جام جهانی ۲۰۱۴ بارسلونا به مصاف حریفانش برود.