درس بزرگ جام جهانی به ایران
جام جهانی روسیه برای کشورمان متفاوتتر از جامجهانیهای دیگر بود.
جام جهانی روسیه برای کشورمان متفاوتتر از جامجهانیهای دیگر بود. رقابتهایی که با توجه به همگروهی شاگردان کرش با غولهای فوتبال سه قاره، کمتر هواداری به ثبت عملکرد امیدوارکننده ملیپوشان در روسیه خوشبین بود، با این حال اگر چه تیم کشورمان نتوانست رؤیای صعود به مرحله دوم را محقق کند، اما کسب چهار امتیاز و نمایش خیرهکننده مقابل مراکش، اسپانیا و پرتغال، جام جهانی ۲۰۱۸ را تبدیل به یکی از مسابقات خاطرهانگیز در تاریخ فوتبال ایران کرد. البته برخی منتقدان هم هستند که نسبت به نوع بازی دفاعی تیم کشورمان در روسیه ایراداتی گرفتهاند و معتقدند تیم ملی باید شجاعانهتر در روسیه بازی میکرد، با این حال در مجموع میتوان گفت: شاگردان کرش در روسیه نمره قبولی گرفتهاند، هر چند قابل انکار نیست که با توجه به ظرفیت و استعدادهایی که در فوتبال ایران وجود دارد، این توان بالقوه وجود دارد که بتوان بهتر از این نتیجه گرفت.
البته پیش از جام جهانی خیلیها بر این باور بودند که با توجه به فاصله زیادی که فوتبال ایران با اروپا و حتی آفریقا دارد، تیم ملی در روسیه تبدیل به کیسه گل خواهد شد و با سه شکست به تهران بازخواهد گشت، اما این اتفاق نیفتاد و نوع نمایش شاگردان کرش فراتر از انتظارها بود، امری که نشان داد فوتبال ایران میتواند در صورتی که برنامهریزی مناسبی داشته باشد، زنگ تفریح تیمهای بزرگ نباشد و نمایش آبرومندانهای داشته باشد و حتی بتواند مقابل این تیمها پیروز شود؛ مسئلهای که میتوانست در روسیه رخ دهد، اما کمتجربگی و استرس ناشی از رقابت با تیمهای بزرگ دنیا سبب شد ملیپوشان آن خودباوری لازم را برای نمایش کامل تواناییهایشان نداشته باشند به خصوص که جام جهانی روسیه نشان داد تفاوت تیمهای فوتبال دیگر مانند گذشته نیست و فاصله بین تیمهای مطرح و گمنام کمتر از قبل شده است. همین است که تا اینجای مسابقات بسیاری از تیمهای کمتر مدعی توانستهاند یقه تیمهای بزرگ را بگیرند. نمونه آن تیمی مانند کرواسی است که امروز در حد یک مدعی نشان داده است.
در چنین شرایطی جام جهانی ۲۰۱۸ میتواند درسهای بزرگی برای فوتبال ایران داشته باشد؛ درسهایی که توجه و به کارگیری آن ضامن موفقیتهای فوتبال در جام جهانیهای آینده است. بالا بردن تجربه و نترسیدن از تیمهای بزرگ یکی از مهمترین نکاتی است که باید مورد توجه قرار گیرد. در همین راستا علاوه بر توسعه زیرساختهای فوتبال ملی و باشگاهی در کشور، مسئله مهمی که باید برای آن برنامهریزی کرد، بالا بردن تجربه و بازی با تیمهای بزرگ و تنه به تنه خوردن ملیپوشان با بازیکنان بزرگ برای ریختن ترس و استرس است که میتواند به فوتبال کشورمان در کم شدن فاصله با فوتبال دنیا کمک کند. به همین دلیل یکی از مهمترین ایراداتی که منتقدان به برنامه آمادهسازی تیم کشورمان قبل از جام جهانی میگرفتند، نداشتن بازیهای تدارکاتی با تیمهای بزرگ بود تا ملیپوشان کشورمان در مقابل اسپانیا و پرتغال آن خودباوری لازم را نداشته باشند، امری که به نظر میرسد برای آینده فوتبال باید بیشتر از قبل مورد توجه قرار گیرد.
انتهای پیام/
ارسال نظر