افزایش شور و اشتیاق در سن پطرزبورگ!

هر لحظه هیجان جام جهانی بیشتر و بیشتر می‌شود. ساعاتی بیشتر نمانده به آغاز رسمی جام جهانی در مسکو و افتتاحیه ای که ویل اسمیت قرار است برایش اجرا داشته باشد. افتتاحیه اما بازی مورد علاقه ایرانی‌ها نیست. اصلا برای شان چه اهمیتی دارد آنجا در لوژنیکی چه نتیجه‌ای بین عربستان و روسیه رقم می خورد.

آنها اینجایند در مسیر سن پطرزبورگ . دنیای شان همین بازی ایران و مراکش است. در قطاری که طول مسیرش 8 ساعت بود.

از همان سر شب تا پایان مسیر صدای بوق و تشویق و کف و رقص و آواز بود که دو طرف می خواندند. کری سر نتیجه بازی و کلی گفتن از خوبی های دو کشور. اسماعیل یکی از بچه های هوادار مراکش داشت از دوستی مردم می گفت. از اینکه این جماعت اینجایند فارغ از سیاست ، با فوتبال خوش باشند.

همه مسلمانند و همگی عاشق فوتبال. چه اهمیتی دارد سیاست؟ او می گوید بازی را می برند با اختلاف 4 گل. پز بن عطیه و حکیمی شان را می دهد و طرفدار هندوستانی برایش به نفع ایران کری می خواند. از جهانبخش می گوید ، از آزمون و از دژاگه!

دخترانی که از تهران آمده بودند از تحقق رویای شان می گفتند و در دو سوی رستوران قطار صدای کوبیدن روی میز می آمد. یک طرف تشویق ریتمیک مراکشی ، طرف دیگر پارسال بهار دسته جمعی رفته بودیم زیارت! ای ایران و ما بچه های ایرانیم هم که از زبان ایرانی ها نمی افتد ، هیچ جا! این فضا تا خود صبح ادامه داشت . بی شک تا فردا که نوبت بازی برسد، این هیجان ادامه خواهد داشت.