به گزارش پارس نیوز، 

هرکدام برای انتخاب‌شان استدلال‌های مفصلی دارند و پس از ساعت‌ها آنالیز، تمرین و بازی به آن رسیده‌اند، ولی در نهایت نتایج مسابقات است که محق بودن مربی را نشان می‌دهد و بر اساس رتبه تیم‌هاست که می‌توان گفت آرایش بازی برای مسابقات موفق‌تر بوده.


در سال‌های گذشته بابت انتخاب تعداد مدافعان در ترکیب بحث‌های زیادی در گرفته. خط دفاع سه نفره در مقطعی دوباره مد شد، ولی با آمدن خط دفاع چهار نفره خطی آن روش تقریبا منقرض شد. در آن دوره گفته می‌شد که بازی با سه مدافع ضعف‌های آشکاری دارد و بهتر است تیم‌ها سراغ آن نروند.


در چند سال گذشته اما مربیان متعددی دوباره سراغ دفاع سه نفره رفتند. شناور بودن سیستم‌های جدید ضعف سیستم‌های قبلی را تا حد زیادی پوشانده و نمی‌توان با صراحت از برتری سیستمی صحبت کرد.


کونته با خط دفاعی سه نفره چلسی را متحول کرد و به قهرمانی لیگ برتر رساند. پوچتینو با روش مشابه با تاتنهام موفقیت زیادی را تجربه کرده و منچسترسیتی و بارسلونا هم به تناوب از سه مدافع استفاده می‌کنند. در جام جهانی قبلی فان‌خال در آستانه شروع مسابقات آرایش تیمش را به 2-3-5 تغییر داد و توانست با هلند تا نیمه‌نهایی برسد.


در جام جهانی روسیه تنها سه تیم قرار است با خط دفاع سه نفره بازی کنند. بلژیک و انگلیس که در یک گروه قرار دارند به همراه کاستاریکا این سه تیم هستند. پاناما، روسیه و مکزیک هم این روش را به‌عنوان نقشه جایگزین در ذهن دارند.


کاستاریکا که مشهورترین چهره‌اش کیلور ناواس است، مثل انگلیس و بلژیک در ترکیبش ستاره ندارد و اسکار رامیرز، سرمربی این تیم از خط دفاع سه نفره‌ای استفاده می‌کند که می‌تواند پنج نفره هم باشد.


روبرتو مارتینز، سرمربی اسپانیایی بلژیک مصمم است تیمش را با خط دفاع سه نفره آلدرورلد، کمپانی (اگر مصدومیت او برطرف نشود، سیمان در ترکیب قرار می‌گیرد) و فرتونگن استفاده کند. جلوتر از آنها مونیه، دی‌بروین، ویتسل و کاراسکو بازی می‌کنند.


گرت ساوت‌گیت هم از موفقیت تاتنهام الهام گرفته و تیمش را با سه مدافع به زمین می‌فرستد که واکر، استونز و کاهیل هستند. در پست هافبک دفاعی هندرسون یا دایر بازی می‌کند و در سمت راست تریپیر و آلکساندر آرنولد و در سمت چپ یانگ رو رز را دارد.


این تیم‌ها در حمله با آرایش 3-4-3 بازی می‌کنند که به محض از دست دادن توپ به 1-2-4-3 تبدیل می‌شوند.


( نویسنده: آرمن ساروخانیان)