فاصله زیاد ایران و ترکیه در حوزه ورزش

تردیدی نیست که روابط اقتصادی و سیاسی ایران و ترکیه به رغم برخی اختلاف سلیقه ها که هر دوکشور در مسایل سیاسی منطقه دارند، همواره از سطح قابل قبولی برخوردار بوده و تهران و آنکارا حتی در شرایط سخت سیاسی رشته مناسبات خود را قطع نکردند.
دو کشور ایران و ترکیه با دارا بودن بیش از 400 کیلومتر مرز مشترک در طول چند قرن گذشته در صلح و آرامش در کنار یکدیگر زندگی کرده اند و هر دو از ظرفیت های بسیار بالایی در حوزه های مختلف اقلیمی و اقتصادی برخوردارند و به همین علت قادر هستند نیازهای یکدیگر را در صورت عدم دخالت برخی کشورها و دولت های ثالث بر طرف سازند.
صرف نظر از مناسبات سیاسی و اقتصادی، به یقین می توان گفت که مردم دو کشور نیز به دلایل مختلف تاریخی شناخت خوبی از یکدیگر به خصوص در شهرهای مرزی دارند و همین امر قرابت ایرانیان و ترکان آناتولی را در طول تاریخ افزایش داده است.
از جمله مسایلی که در برخی مقاطع تاریخی توانسته موجب نزدیکی مردم دو کشور شود، در کنار داد و ستدهای اقتصادی و تجاری، مناسبات ورزشی و برگزاری مسابقات ورزشی میان ایران و ترکیه بوده است.
برای نمونه برگزاری مسابقات کُشتی چه در قالب تورنمنت های دو جانبه و بین المللی و چه برگزاری مسابقات جهانی که هر یک از دو کشور میزبان برگزاری آن بوده اند، یکی از راه های نزدیکی میان دو ملت ایران و ترکیه بوده است.
دوچرخه سواری، ورزش های رزمی و برخی رشته های دیگر از جمله رشته های ورزشی پر طرفدار به خصوص در شهرهای مرزی ایران و ترکیه هستند که مسابقات تیم های ورزشی این رشته ها در کنار ورزش کشتی میان دو کشور برگزار شده است.
اما به رغم این ظرفیت ها، متاسفانه مناسبات ورزشی دو کشور که می تواند زمینه ساز توسعه روابط در سایر حوزه ها نیز باشد، سال هاست که ' کم فروغ ' و به عبارت صریح تر ' بی فروغ ' بوده و شاید به همین علت است که شناخت ورزشکاران رشته های مختلف ورزشی هر یک از دو کشور نسبت به هم بسیار اندک و در حد غیر قابل قبولی می باشد.
این دوری و فاصله دو همسایه بزرگ منطقه یعنی ایران و ترکیه در حوزه ورزش به گونه ای در سال های اخیر ملموس بوده که متاسفانه در برخی سال ها حتی کشتی گیران ترکیه استقبال خوبی را از حضور در تورنمنت های این رشته پرطرفدار ورزشی در ایران نکرده اند.
برخی از کارشناسان علت این امر را جدایی تیم های ورزشی ترکیه از ورزش آسیا و حضور در لیگ ها و در جمع کشورهای اروپایی می دانند و معتقدند که ورزشکاران ترک به دلیل حضور در رقابت های اتحادیه اروپا دیگر خود را هم سطح ورزش آسیا ندانسته و ( شاید) به همین علت رغبت زیادی برای حضور در مسابقات ورزشی کشورهای آسیایی از جمله ایران ندارند.
گرچه در مقاطعی برخی از سیاستمداران با دخالت و ورود خود تلاش کرده اند تا مناسبات ورزشی دو کشور ایران و ترکیه را ارتقاء دهند و به قولی با پا در میانی سعی در توسعه روابط در میادین ورزشی کنند، اما باید اذعان کرد که متاسفانه تاکنون این ' پادر میانی ها ' آن طور که باید، جواب نداده و ورزشکاران دو کشور هنوز با هم بیگانه اند.
موضوع پادرمیانی شخص 'رجب طیب اردوغان ' رئیس جمهوری ترکیه برای رفع مشکل ' مهدی طارمی ' با باشگاه ریزه اسپرت که به بیان ' بهمن حسین پور ' سفیر سابق کشورمان در ترکیه، نوعی ' دیپلماسی ورزشی ' به شمار می رود، از جمله مواردی است که تمایل سیاستمداران به حوزه ورزش و نیز علاقه به گسترش روابط ورزشی میان کشورها از جمله ایران و ترکیه را به اثبات می رساند.
حضور تیم ملی فوتبال کشورمان را که برای پنجمین بار در جام جهانی روسیه 2018 شرکت خواهد کرد، در ترکیه و بازی که قرار است این تیم با تیم ملی فوتبال ترکیه امشب / دوشنبه/ در ورزشگاه بشیکتاش برگزار کند را باید به فال نیک گرفت و آن را سرآغازی برای توسعه مناسبات ورزشی ایران و ترکیه در تمامی رشته های ورزشی دانست.
بدون تردید این مسابقه علاوه بر اینکه از نظر جهت گیری دو کشور ایران و ترکیه برای توسعه روابط در حوزه های مختلف از جمله حوزه ورزش می تواند حامل پیام های صلح و دوستی و نیز اراده دو طرف به توسعه روابط در ورزش باشد.
همچنین برگزاری این مسابقه از یک سو محک مناسبی برای ارزیابی تیم ملی فوتبال ایران که خود را برای حضور در بازی های جام جهانی روسیه آماده می کند، خواهد بود و از سوی دیگر در صورت ارایه یک بازی مقتدرانه در برابر تیم ملی فوتبال ترکیه که بیشتر بازیکنانش در تیم های اروپایی توپ می زنند و با فوتبال روز دنیا آشنایی دارند، خواهد توانست قدرت فوتبال آسیایی را به آنها نشان دهد، ضمن آنکه ارزیابی خوبی نیز از آمادگی تیم ملی فوتبال کشورمان که نخستین بازی خود را 24 خرداد ماه در برابر مراکش در جام جهانی 2018 روسیه برگزار خواهد کرد، نشان خواهد داد.
گزارش از علیرضا جباری
خاورم **1144**1586