تیم های خصوصی از بین می روند

«نفرین شدگان» می‌تواند لقبی مناسب برای تیم هایی نظیر صبای و راه‌آهن باشد. تیم هایی که در گذشته اعتبار فراوانی برای خود در این فوتبال دست و پا کرده بودند اما درست از روزی که از بخش‌های دولتی جدا شده و وارد چرخه بخش خصوصی شدند و از این مالک به آن مالک دست به دست شدند، راهی جز نابودی پیش روی آنها باقی نماند.

راه آهن دیگر آن راه آهن قدیمی نبود که به جنوب شهر تهران تعلق داشت. راه آهنی که مربیان سازنده در آن یک کارخانه بازیکن سازی ایجاد کرده بوده و بازیکن پشت بازیکن ساخته و به فوتبال ایران معرفی می کردند.

راه آهن درست از روزی دیگر راه آهن نبود که از مجموعه دولتی راه آهن کشور جدا شد. مسیر این تیم منحرف شد و این انحراف آنقدر ادامه یافت تا راه آهن بازیکن‌ساز و با سابقه از لیگ برتر به لیگ یک سقوط کرد و در لیگ یک زنگ تفریحی بیش نبود و حالا راهی لیگ دو شده است.

صبا هم دست کمی از راه آهن ندارد. این تیم هم تا وقتی اعتبار داشت و افتخار کسب می کرد با نام صباباتری در فوتبال ایران فعالیت می کرد و به بخش دولتی و به کارخانه «صباباطری» وابسته به وزارت دفاع در فوتبال نفس می کشید.

نفت تهران دیگر تیم قدیمی و ریشه دار تهرانی است که بعد از جدایی از شرکت نفت و رفع وابستگی به وزارت نفت ماهیت واقعی‌اش را از دست داد و آهسته آهسته وارد راهی شد که راه آهن و صبا پیش از آن وارد شده بودند.

نفت تهران که در فصل های اخیر بین مالکان متعددی دست به دست شد تا با مشکلات مالکیتی فراوانی مواجه باشد، سرانجام بعد از سالها مقاومت برابر ناملایمتی‌ها دست‌ها را به نشانه تسلیم بالا برد و غزل خداحافظی از لیگ برتر را خواند.

به نظر می‌رسد نفت تهران در لیگ یک هم سرنوشت بهتری نسبت به صبا و راه آهن نداشته باشد و به سرانجام این دو تیم مبتلا شود. قطعا با سقوط این تیم به لیگ دسته اول توجه مسئولان کمتر خواهد شد و حمایت مالی هم صورت نخواهد گرفت.

به همین خاطر از حالا می توان پیش بینی کرد راهی که صبا و راه اهن رفتند انتظار نفت را هم می کشد و این تیم می تواند گزینه سقوط به لیگ دسته دوم هم باشد. اتفاقی که قبل از این برای برخی تیم های دیگر هم رخ داد و فوتبال تهران خالی تر از همیشه شد.