لیورپول چگونه به یک تیم مدعی تبدیل شد؟

برد 3 بر صفر لیورپول مقابل بورنموث در روز یکشنبه این هفته بسیار ساده به نظر می‌رسید اما تنها به این دلیل رقم خورد که مردان کلوپ از نظر تعهد کاری و اخلاقی که نسبت به تیم و سرمربی‌شان یورگن کلوپ احساس می‌کردند، تحسین‌برانگیز ظاهر شدند.

برای آنها بعد از شاهکاری که برای حذف منچسترسیتی از لیگ قهرمانان اروپا انجام دادند خیلی آسان بود که پای‌شان را از روی پدال گاز بردارند و در هوای یک برد بزرگ مقابل قهرمان زودهنگام لیگ برتر غرق شوند و مأموریت‌شان را در لیگ از یاد ببرند اما آنها با چنین رویکردی پا به میدان نگذاشتند و همین موضوع بود که کارشان را تحسین‌برانگیز می‌کرد.

بورنموث از آغاز سال میلادی جدید روی فرم بوده است اما در تقابل با لیورپول این تیم حرفی برای گفتن نداشت چون میهمان مرسی‌سایدی از همان دقیقه نخست بازی میخش را کوبید.

کلوپ بعد از بازی شروع به تمجید از تیمش کرد و آنها را به خاطر پرسینگ بی‌امان‌شان روی حریف ستود و آن را مایه افتخارش دانست. زمانی که لیورپول مانند این بازی در اوج باشد و بتواند کار خودش را انجام دهد، نتیجه گرفتن از آن تقریباً غیرممکن می‌شود و بورنموث هم با همه تلاش‌هایش نتوانست موفق به انجام این کار شود.

برای مرسی‌سایدی‌ها همه چیز درست به موقع جفت و جور شده است چون آنها در حال حاضر بهتر از تمام مقاطع دیگر فصل بوده‌اند.

مردان کلوپ البته در تمام طول فصل در کارهای هجومی‌شان درخشان بوده‌اند اما بسیاری از نتایج خوبی که آنها در ابتدای فصل می‌گرفتند بر پایه سست‌ترین بنیان‌ها ساخته شد.

در حالی که بازیکنان هجومی تیم در اوج بودند، هم‌تیمی‌های آنها در خط دفاعی اغلب اوقات برای بسته نگه داشتن دروازه مشکل داشتند. فقط یکی دو مورد اتفاقی یا گذرا نبود که آنها مشکل داشتند بلکه این روند ثباتی پیدا کرده بود که واقعاً هشدار دهنده شده بود: خوردن سه گل در نیمه دوم بازی مقابل سویا، سه گل دیگر در عرض 5 دقیقه در خانه آرسنال، دریافت 4 گل در خانه تاتنهام و 5 گل در خانه منچسترسیتی. این طرز گل خوردن معمولاً از تیم‌هایی که انگیزه‌ای برای کسب موفقیت دارند سر نمی‌‌زند.

هر تعریف و تمجیدی که از قدرت خط حمله لیورپول می‌شد، با یک «اما» درباره ضعف تدافعی این تیم همراه بود اما دیگر خبری از آن اماها نیست.

قرمزها شاید از نظر تدافعی بی‌عیب و نقص نباشند اما آنها به طرز چشمگیری در این زمینه پیشرفت کرده‌اند و در 14 بازی اخیرشان 9 بار کلین شیت کرده‌اند. خرید گرانقیمی در ماه ژانویه برای تقویت خط دفاعی مانند ویرجیل فان دایک یکی از دلایل اصلی تقویت خط دفاعی لیورپول بوده است اما اگر بگوییم او تنها دلیل تقویت خط دفاعی بوده بی‌انصافی در حق دیگر بازیکنانی است که برای تقویت خط دفاعی لیورپول تلاش کرده‌اند.

فقط یک بازیکن در ترکیب فعلی لیورپول نیست که الان درست در اوج بازی‌اش قرار دارد.

از دروازه‌بان گرفته تا مهاجم نوک تیم، تمام اعضای تیم کلوپ دارند به نوبه خود سهم‌شان را در اوج‌گیری تیم می‌دهند و با اعتماد به نفسی بالا بازی می‌کنند. مثلث خط حمله لیورپول بخصوص مهاجم مصری این تیم محمد صلاح 40 گله در این فصل تمام اخبار و تیترها را به خود اختصاص داده است اما خود این سه بازیکن اولین نفراتی خواهند بود که می‌گویند بدون کمک هم‌تیمی‌هایشان نمی‌توانستند مسبب موفقیت‌های اخیر لیورپول شوند. لیورپول درست در مهم‌ترین مقطع فصل به اوج رسیده و اگر بتواند در همین سطح به کارش ادامه دهد، تیمی که در ابتدای فصل هیچ یک از بازیکنانش ستاره شناخته نمی‌شد، به دستاوردی خاص خواهد رسید.

منبع: ایران ورزشی