حضور در جام‌جهانی، قدم زدن در پارک نیست

سرمربی تیم ملی فوتبال ایران رویارویی با اسپانیا، مراکش و پرتغال را به صعود از قله اورست تشبیه کرد.

به گزارش ایسنا، کارلوس کی‌روش گفت‌وگویی را با روزنامه خبرورزشی انجام داده است:

-گروه ما سخت‌ترین گروه ممکن در میان تمام نظرات و همچنین دشوارترین گروه ممکن برای تیم‌های آسیایی حاضر در جام جهانی است. یکی از حریفان ما مراکش است که در حال حاضر به عنوان قدرتمندترین تیم آفریقایی خودش را معرفی کرده است. نتایج و دستاوردهای این تیم در دو سال اخیر خودش این را می‌گوید. آنها گلی دریافت نکرده‌اند، در دیدارهایشان پیروز بوده‌اند و به قهرمانی در جام ملت‌های آفریقا رسیده‌اند.

- فقط با مراکش همگروه نیستیم. دو تیم دیگر گروه یعنی اسپانیا و پرتغال نامزد قهرمانی در جام جهانی هستند. یکی قهرمان اروپاست و دیگری قهرمان جهان و اروپا و حضور در این گروه دشوار، بزرگترین چالش تاریخ فوتبال ایران است. اما یک چیز من را در این موضوع ناراحت و ناامید می‌کند وقتی می‌بینم که ما با مهمترین و بزرگترین چالش تاریخ فوتبال ایران روبه‌رو هستیم اما داریم آن را آسان می‌گیریم. شما با بعضی نظرها و افرادی که مسوولیت دارند روبه‌رو هستید که فکر می‌کنند حضور در جام جهانی مثل قدم زدن در پارک یا رفتن به سینماست اما اینطور نیست. این بزرگترین قله‌ای است که در تاریخ پیش‌روی فوتبال ایران قرار گرفته است و من نمی‌بینم که برخی افراد نسبت به مسوولیت‌شان به این موضوع واکنش نشان دهند.

من درباره تعدادی از مربیان صحبت نمی‌کنم. این مسوولیت رسانه‌ها، مقامات و مسئولان است که متوجه باشند این تاریخی‌ترین و بلندترین قله‌ پیش‌روی فوتبال ایران است؛ قله‌ اورستی که تیم ملی هرگز وظیفه نداشته آن را فتح کند. می‌خواهید این مسوولیت را آسان بگیرید؟ واقعا ناراحت‌کننده است.

- این موضوع به خاطر خود من ناراحت کننده نیست. من را ناراحت می‌کند به خاطر اینکه بازیکنان ما این حق را دارند که به بهترین شکل آماده شوند تا بتوانند به این چالش جواب بدهند. آنها این حق را دارند. وقتی من می‌گویم آنها باید بیشتر کار کنند، من عصبانی یا مخالف نیستم. من به بازیکنان احترام می‌گذارم. من با این حرفم به تاریخ فوتبال ایران احترام می‌گذارم. این وظیفه من است که از پرستیژ و شهرت فوتبال ایران دفاع کنم. کسانی که از این ایده حمایت نمی‌کنند، آنها افرادی هستند که به فوتبال ایران احترام نمی‌گذارند و به پرستیژ و شهرت فوتبال ایران ضربه می‌زنند.

وقتی می‌گویم که بازیکنان ما نیاز به آماده‌سازی بهتر دارند و حرف غلطی هم نمی‌زنم، این بی‌احترامی نیست. این مسوولیت پذیری است. این دقیقا احترام بزرگی است که هر کس بخواهد به فوتبال ایران نشان می‌دهد، آن را می‌گوید و به جدال با کسانی می‌پردازد که درباره این موضوع دروغ می‌گویند یا درباره آن غفلت نشان می‌دهند. من واقعا ناراحت هستم از بعضی افراد که مسوولیت دارند از جمله بعضی از افراد در رسانه‌ها که به خاطر برخی منافع شخصی و خصوصی این موضوع را آسان می‌کیرند و این درست نیست.

- تکرار می‌کنم انجام دادن هر کاری برای بازیکنان که آنها را در بالاترین شرایط مسابقات قرار دهد و آنها را آماده کند نشانه احترام است و خلاف این، لطمه زننده به فوتبال ایران. وقتی شما سربازتان را بهتر آماده می‌کنید که راهی جنگ شود، این احترام گذاشتن است یا بی احترامی؟ زمانی که شما خلبان‌تان را آماده می‌کنید که بهتر پرواز کند، این احترام است یا بی احترامی؟ وقتی مهندس‌تان را بهتر و بهتر می‌کنید، شما با این کار به او احترام می‌گذارید یا به او بی احترامی می‌کنید؟ این دلیلی است که باعث ناامید من از بعضی افراد شده است. کسانی که نسبت به منافع تیم ملی بی تفاوت هستند، این بی‌تفاوتی به تیم ملی ضربه می‌زند.