تاریخ علیه سیتی: پپ تغییر می‌کند؟

 پپ گواردیولا هفته‌ی پرماجرایی را پشت سر گذاشته. تیمِ او نه تنها در دو بازی شش گل خورد، بلکه در هر دو بازی سه گلی که سیتی دریافت کرد در بازه‌ی زمانی کوتاهی رخ داد. خودِ پپ بعد از شکست 2-3 مقابل منچستر یونایتد در اتحاد اعتراف کرد دلیل این اتفاقِ تکراری را نمی‌داند. ولی من فکر می‌کنم پپ درونش از این موضوع آگاه است. دلیل اصلی سقوط سیتی در دو بازی اخیر ترکیبی از سبک بازی تیمِ او و جوانی بازیکنانش است.

در مورد بازی سیتی با یونایتد باید از ژوزه مورینیو تقدیر کنیم. درست است که او در چند سال اخیر به لحاظ تاکتیکی پیشرفت چندانی نداشته، اما نباید فراموش کنیم که بعد تاکتیکی فوتبال هرگز بزرگ‌ترین نقطه‌ی قوت او نبوده. مورینیو همیشه استاد بعد روانی بازی بوده، استادی‌ای که بین دو نیمه‌ی دربی منچستر یک بار دیگر به رخ همه کشیدش. در حالی که این روزها تمرکز روی بحث‌های تاکتیکی خیلی بالاتر رفته، گاهی فراموش می‌کنیم در فوتبال جنبه‌های روحی روانی و ذهنی هم چه اهمیت بالایی دارند. مورینیو شنبه با جادوی خودش این نکته را بهمان یادآوری کرد.

حالا سیتی برای جبران شکست سنگین بازی رفت مقابل لیورپول نیاز به استفاده‌ی درست از این جنبه‌ها دارد. مهمترین عامل در این راه حفظ تمرکز و بازگرداندن اعتماد به نفس به تیم است، تیمی که بعد از دو شکست تلخ پیاپی طبیعی است در شرایط ذهنی مناسبی نباشد. سیتی اما نباید فوتبال خودش را فراموش کند و باید به سبکی که تقریبا تمام فصل برایشان جواب داده ادمه دهد. کنار مالکیت بالای توپ اما تیم پپ نیاز دارد تا بدون توپ هم سخت‌کوش‌تر و خشن‌تر باشد و اجازه ندهد توپ‌های 50-50 ساده‌ای که در دو بازی قبل ضربات بزرگی بهشان زد این بار از دستشان خارج شود.

در این راه اما آمار چندان برای سیتیزن‌ها دلگرم‌کننده نیست. در تاریخ چمپیونز لیگ تا به حال تنها دو تیم موفق شده‌اند اختلاف سه گل یا بیشتر را در بازی برگشت جبران کنند: دپورتیو لاکرونیا مقابل میلان و بارسلونا مقابل پاریس سن ژرمن.

نکته‌ی دیگر اینجاست که آمار شخصی پپ هم در شرایطی مشابه به هیچ وجه چشمگیر نیست. پپ در مقام مربی بارسا و بایرن هفت بار در بازی رفت دور حذفی چمپیونز لیگ شکست خورده و تنها دو بار موفق به جبران نتیجه در بازی برگشت شده: یک بار با بارسا مقابل آرسنال و یک بار با بایرن مقابل پورتو.

با این حال حافظه فوتبال کوتاه مدت است و با اینکه شکست در این مرحله و برای تیمی که امید زیادی برای حتی فتح تورنمنت داشت به شدت تلخ است، اما بازگشتی بزرگ قطعا ارزش هرگونه ریسکی را دارد و خیلی خیلی بیشتر در خاطر هواداران سیتی ماندگار خواهد ماند. خطر بزرگ برای پپ و تیمش در این راه استادی لیورپولی‌ها در استفاده از ضدحمله‌ها است. با این حال اگر سیتی در بازی رفت کمی با فشار و تلاش بیشتر بازی می‌کرد الان نتیجه چیز دیگری بود.

پپ در نهایت اما تغییر نخواهد کرد. فوتبال او همین فوتبالی است که سال‌ها برایش موفقیت به بار آورده، فوتبالی که البته رقبای درجه یک هم به نقطه‌ی ضعفش آگاهند و می‌دانند همیشه فضای زیادی پشت خط دفاعی برای ضدحملات پدید می‌آید. بله پپ در کلیت تغییر نخواهد کرد، اما در جزییات احتمالا سورپریزهایی برای لیورپولی‌ها در آستینش خواهد داشت.

نکته‌ی حیاتی برای سیتی در این بازی حفظ اعتماد به نفس، برداشتنِ درست قدم‌های کوچک و البته زدن گل اول در زودترین زمان ممکن است. همیشه در بازگشت‌های بزرگ بازیکنان از اهمیت بالای این گل اول حرف زده‌اند، گلی که ریتم بازی را عوض می‌کند و امید را به آن‌ها باز می‌گرداند و تمرکز و اعصاب حریف را به هم می‌ریزد.

پس برای پپ مهم‌تر از ایجاد تغییرات در تیمش رسیدن به ریتم لازم در بازی برگشت و بازگشت به فوتبال درجه یکی که تمام فصل بازی می‌کردند است.