بهترین و ضعیف‌ترین آمار برای سرزن‌های استقلال

با وجودی که از زمان پیوستن وینفرد شفر به استقلال، به خوبی می توان تأثیر مثبت حضور این مربی آلمانی روی نیمکت آبی پوشان مشاهده کرد اما این تیم همچنان ضعف هایی دارد که شفر باید برنامه ریزی جدی برای برطرف کردن آنها داشته باشد. یکی از مهم ترین دلایل آمار ضعیف استقلال در گلزنی (کمترین گل زده در نیم فصل در تاریخ لیگ برتر) این است که آبی پوشان یکی از مهم ترین راههای گلزنی را گم کرده و به اصطلاح خود را از در اختیار داشتن چنین اسلحه ای، خلع سلاح کرده اند؛ گلزنی با ضربات سر.

 

استقلال از سال های دور مهاجمان، و حتی مدافعان، زیادی داشت که سرزنان قهاری بودند و برای تیم شان گلزنی می کردند؛ صمد مرفاوی، رضا عنایتی، محسن گروسی، فراز فاطمی، مهدی هاشمی نسب، سهراب بختیاری زاده، پیروز قربانی و ...... از جمله مدافعان و مهاجمان استقلال در طی این سالها بوده اند که بارها با ضربه سر دروازه حریفان را باز کردند. اما استقلال مدل 96 شرایط بسیار متفاوتی دارد؛ این تیم در فصل جاری هیچ گلی را با ضربه سر وارد دروازه حریفان نکرده بود تا اینکه آبی پوشان در دیدار جام حذفی برابر ایرانجوان بوشهر توانستند با ضربه سر مجید حسینی به گل برسند تا این بازیکن اولین سرزن استقلال در فصل جاری لقب بگیرد که موفق به گلزنی شده است.

 

 

البته این طلسم استقلالیها در جام حذفی شکسته شد و این روند در لیگ برتر کماکان به قوت خود باقی است و در یکی از عجیب ترین نیم فصل های تاریخ باشگاه استقلال، این تیم نتوانست با ضربه سر دروازه حریف را فرو بریزد. شاید گل نوبرانه مجید حسینی این طلسم آبی پوشان را شکسته و راه گلزنی به حریفان را باز کند. هواداران استقلال باید تا شروع نیم فصل دوم منتظر بمانند و ببینند که آیا این طلسم در لیگ برتر هم برای تیم محبوب شان شکسته خواهد شد و بازیکنان این تیم با ضربات سر هم دروازه حریف را باز خواهند کرد یا نه.

 

 

در کنار عدم گلزنی آبی پوشان از روی ضربات سر که نقطه ضعف مهمی برای آنها به حساب می آید، آمار جالب دیگری در نیم فصل برای آنها رقم خورد. استقلال تنها تیم لیگ برتر در فصل جاری است که از روی ضربات سر گل نخورده و دروازه اش باز نشده است. در واقع، خط دفاعی و دروازه بان این تیم در برابر ضربات سر تیم های حریف، فعلاً تسلیم ناپذیر بوده و به خوبی سد راه گلزنی حریفان با ضربه سر شده اند.