پایان عصر ثبات در پرسپولیس

سرانجام داستان مدیریت علی اکبر طاهری در باشگاه پرسپولیس به اتمام رسید و پرسپولیس باردیگر بعد از چهارسال ثبات در شرایطی قرار گرفته که در دهه های اخیر بارها و بارها تجربه کرده است. امروز اما پرسپولیس باید فصلی تازه را آغاز کند نه اینکه با اتلاف وقت و انتخاب های نادرست در مسیر زمان بر و فرسایشی آزمون و خطا بیفتد یا آزموده های نا موفق را دوباره به کار بگیرد. پرسپولیس مدیرعاملی می خواهد که این تیم را از آنچه امروز هست چند پله بالاتر برده و باشگاه را ارتقا دهد. آیا کسی هست که بتواند این پست حساس را بگیرد و بتواند از پس کار بربیاید؟ پاسخ این سوال در دست وزیر ورزش و هیات مدیره ای است که اینروزها در حال جستجو در میان گزینه هایی است که توان جلوگیری از بحران های تازه را داشته باشد.

مدیرعامل؛ سورپرایز
اما جانشین طاهری کیست؟ این بزرگترین سورپرایز این روزهای باشگاه پرسپولیس است و این در حالی است که از زمانی که خبر استعفای طاهری منتشر شد طبق معمول رایزنی ها و لابی ها برای رسیدن به صندلی این باشگاه بزرگ آغاز شده است. گزینه ها اما این بار مخفی تر و گمانه ها مبهم تر از دفعات قبلی هستند. لابی هایی هم اگر انجام می شود در پشت پرده و در سکوت خبری است هرچند برخی تحرکات از لابه لای فضای مجازی بیرون می زند و می توان فهمید که برخی افراد تلاش دارند تا در مجموعه مدیریتی جدیدی که احتمالا به کار گرفته خواهد شد نقش داشته باشند. محمد دادکان، محمد مهدی نبی ، حسین هدایتی و...کسانی هستند که نامشان جسته و گریخته به عنوان گزینه های احتمالی جانشینی طاهری شنیده می شود اما در حال حاضر آن که میز و صندلی مدیریت را در اختیار دارد حمیدرضا گرشاسبی عضو هیات مدیره باشگاه است که با حکم سرپرستی موقت امور باشگاه را به عهده دارد.

دردسرهای جانشین طاهری
اینکه علی اکبر طاهری در این مقطع زمانی از سمت خود استعفا داده است خود می تواند حاوی نکات مهمی باشد. طاهری تقریبا اختلاف عمده ای با مدیران بالادستی در وزارت ورزش نداشت و آنچه مشخص است این که او به عنوان انتخاب وزیر قبلی ورزش ، کماکان مورد تایید وزارت بود و سلطانی فر هم تمایلی به استعفای او نداشت. پس طاهری نه تحت فشار و نه مثل اکثر استعفاهای فوتبالی صوری از این سمت کناره گیری نکرد چرا که رسم است در ورزش ایران کسانی را که می خواهند کنار بگذارند به او می گویند که استعفا بدهد. اما ماجرای طاهری فرق می کند. طاهری رفت چون پرسپولیس در حال حاضر مشکلات زیادی دارد و این موضوع حضور یک مدیرموفق و مجرب به جای او را با مشکل مواجه می کند. طاهری بعد از چهارسال کنار رفت و می توان حدس زد که مشکلات مالی بزرگتری چالش او در این ماه ها و بزرگترین چالش پرسپولیس در ماه های آینده خواهد بود. حجم زیاد بدهی های باشگاه ، مشکلات بر سر راه اسپانسر، محرومیت باشگاه و... دردسرهای کوچکی برای یک مدیرعامل نیستند.

مشکلاتی که حل شدند و نشدند
مدیرعامل مستعفی پرسپولیس منشا اتفاقات مثبتی در باشگاه بود. قهرمانی در لیگ برتر، قهرمانی در سوپرجام، حضور در بین چهارتیم آسیا، ویک نایب قهرمانی در لیگ و البته حضور در میان مدعیان اصلی در لیگ برتر در این فصل نتایجی هستند که در دوران مدیریت طاهری اتفاق افتادند. ضمن این که پرسپولیس بعد از سال ها توانست بانمایش های خوب تماشاگرانش را به ورزشگاه بکشاند. او همانطور که در خبرها دیده ایم بیش از بیست میلیارد از بدهی های مالی باشگاه را پرداخت کرد و این تیم را بعد از مدت ها به ثبات رسانده و در آرامش مالی آن را اداره کرد. پرسپولیس در زمان مدیریت طاهری یکی از آرام ترین دوره های خود را سپری کرد. شاید نقطه تاریک دوران مدیریت او همان ماجرای مهدی طارمی باشد که در نهایت به محرومیت باشگاه از دو پنجره نقل و انتقالاتی و جریمه 800 هزار یورویی شد.

کی به جای طاهری؟
هیچگاه دست مسئولان برای انتخاب مدیرعامل برای پرسپولیس تا این حد بسته نبوده است. تقریبا در حال حاضر هیچ گزینه جدی وجود ندارد. شاید بهترین گزینه محمد دادکان باشد که ضمن توانایی های مدیریتی و سبک کاری اش ، سابقه کار کردن با برانکو را دارد، پرسپولیسی است و این تیم را خوب می شناسد و آدمی است که توان پیروزی در چالش های مدیریتی با وزارت و فدراسیون را دارد. اما غیر از دادکان بیشتری اسامی که مطرح می شوند گزینه های تکراری و قدیمی هستند و بعید است که وزارت ورزش چنین سمت و سویی در انتخابش داشته باشد که از مدیران قبلی باشگاه گزینه ای را انتخاب کند. در میان گزینه هایی که نام آن ها به گوش می رسد به غیر از دادکان ، اسامی محمد مهدی نبی و حسین هدایتی نیز مطرح است. هدایتی با پشتوانه مالی و محبوبیتی که بین بازیکنان دارد یکی از گزینه ها است و نبی نیز با رزومه مدیریتی اش نیز شانس رسیدن به صندلی مدیریت پرسپولیس را دارد. اما شاید پرسپولیس بیش از مدیران قدیمی و مجرب به یک مدیر جوان، جاه طلب و با دانش نیاز دارد تا بتواند تیم را ارتقا دهد. آیا چنین گزینه ای در فوتبال ایران وجود دارد؟ این می تواند مشکل بزرگ بعدی باشد....