پرسپولیس در یک چالش جدید!

 سید جلال مصدوم در کنار محرومیت های کامیابی نیا ،انصاری و طارمی؛ جو متشنج ناشی از مشکلات مالی و البته محرومیت باشگاه و حاشیه های پیرامون آن؛ نبود تجربه ی بین المللی و دلایل متعدد دیگر. دلایلی که آنقدر زیاد هستند تا عدم صعود پرسپولیس به فینال آسیا را توجیه کنند. هرچند هنوز هم میتوان به اتفاقات فوتبال و معجزه امید داشت اما هر اتفاقی که بیفتد ضعف بزرگ فوتبال کشورمان به خصوص در عرصه ی باشگاهی نباید پنهان شود. ضعفی که باعث شده تا کنون هیچ تیم ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا قهرمان نشود و کمترین توفیق را بین کشور های صاحب نام آسیایی در این عرصه داشته باشیم. نبود ثبات همان معضل بزرگ باشگاه های ایرانی است. ثباتی که نبود آن میتواند فوتبال ملی ایران را هم به خطر بیندازد.

پاس تهران که قهرمان آسیا بود، بنابر کج سلیقگی های مدیران وقت به همدان انتقال یافت تا اکنون حتی در دو سطح اول فوتبال ایران هم حضور نداشته باشد. سپاهان آماده ی دهه ی هشتاد پس از نایب قهرمانی در آسیا و حتی حضور در جام باشگاه های جهان نتوانست عملکرد خوبش را در عرصه ی آسیایی ادامه دهد و هم اکنون آن قدرت و اعتبار سابق در لیگ خلیج فارس را هم از دست داده. همشهری سپاهانی ها هم که آخرین نماینده ی ایران در فینال یک مسابقه ی آسیایی بود، اصلا قدرت لازم برای تکرار افتخار آفرینی در سطح آسیا را ندارد.

از آن استقلال پرستاره و جذاب امیر قلعه نویی که به نیمه نهایی راه یافت، هم چیزی باقی نمانده جز تصاویر قهرمانی در لیگ با کاپیتان فرهاد و خاطره شوت سنگین آندو به قعر دروازه بوریرام. استقلال بعد از آن دوره ی رویایی حتی نتوانست یک قهرمانی داخلی به ویترین افتخاراتش اضافه کند و هم اکنون هم شرایط نامناسبی را تجربه میکند.

تیم های ایرانی به واسطه ی مدیریت های نامناسب، مشکلات مالی و البته اشباع شدن بازیکنان هیچگاه نتوانستند سطح بالای خود را در مسابقات آسیایی حفظ کنند؛ امری مهم که وجود آن در دیگر کشورهای صاحب نام آسیایی باعث موفقیت های به مراتب بیشترشان در مسابقات باشگاهی قاره ای شده است.

پرسپولیس برانکو هم در حال حاضر تنها تیم ایرانی حاضر در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا می باشد. تیمی که علی رغم شکست سنگین در مسابقه رفت، هنوز هم امید هایی به صعود به فینال دارد. پرسپولیسی ها برای عبور از این نقطه به فینال آسیا، نیاز به معجزه دارد. معجزه ای که اگر رخ دهد، پرسپولیس را به فینال می رساند و در صورت عدم وقوع، رویای پرسپولیسی ها در همین نقطه رها می شود. نیمه نهایی آسیا برای پرسپولیس میتواند حاصل اتفاقات متعددی باشد. حاصل حضور برانکو یا جمع آمدن اتفاقی پدیده هایی که تبدیل به ستاره شدند و شاید حاصل پرواز کاپیتانی که همه را برای رسیدن به یک موفقیت همدل تر از پیش کرد.

پرسپولیس برای بزرگ تر شدن و مطرح شدن به عنوان یک غول آسیایی نیازمند جمع آوری همه ی این اتفاق هاست. نیازمند تکرار نکات مثبتش و ترک بیشتر رخداد های منفی . رویای بزرگ مدیرعامل پرسپولیس برای حضور در فینال جام باشگاه های جهان رویای ارزشمندی است. رویایی که برخلاف نظر طاهری نیازمند زمانی بیشتر از دو سال میباشد. نیازمند موفقیت هایی حاصل بیش از اتفاقات و البته نیازمند تجربه ای فراتر از موفقیت های زودگذر. پرسپولیس نیازمند ثبات است. ثباتی که مستقل از نتیجه ی بازی برگشت میتواند نقطه ی امروز پرسپولیس را بدل به پلی برای رسیدن به رویاهای بزرگ هواداران پرسپولیس کند. پلی که اگر ساخته نشود، قرمزها هم باید تا سال ها از تیم تهاجمی و دوست داشتنی یاد کنند، از شوتی که به قعر دروازه الاهلی رفت و شاید حتی از معجزه ی مسقط.

محمد پورمظاهری