هرایر مگویان که به تازگی از فهرست استقلال کنار گذاشته شده از این تیم به فیفا شکایت کرد. آنطور که مدیربرنامه‌های این بازیکن گفته بود استقلال در حدود سه میلیارد به موکل‌اش بدهکار است و کنار گذاشته شدن او در شرایطی که یک فصل از قراردادش هم باقی مانده بود غیرحرفه‌ای بوده است. حالا آنچه که دوباره سرگیجه و سرسام و اوج ابهام و نبود شفافیت را در فوتبال ایران و مدیریت آماتورگونه و رانت‌محور آن نمایان می‌کند وضعیت قراردادهای استقلال است. شکایت مگویان سوال‌های زیادی را در ذهن هواداران و جامعه فوتبال به وجود می‌آورد. شاید جدی‌ترین سوال این باشد که علیرضا منصوریان در بدو ورود به باشگاه آبی‌پوش پایتخت در تابستان گذشته چرا با این بازیکن بالای سی سال که از همان ابتدا هم چندان اعتقادی به او نداشت قرارداد دو ساله بست؟ و چرا با دیگر بازیکنان سی و چند ساله همین تابستان قراردادهای بلندمدت بسته شده؟
 
البته سابقه نشان می‌دهد نه منصوریان، نه افتخاری و نه هیچ‌کس دیگری در باشگاه استقلال خود را مسئول پاسخگویی نمی‌داند. اساسا آنقدر اوضاع درهم و به هم ریخته و غیرشفاف است که گویا وزارت ورزش هم ترجیح می‌دهد فقط سیر قهقرایی طی شود و ابتدای هر فصل به انتهای آن وصل شود. بدون این که قدمی برای بهبود اوضاع برداشته شود. باشگاهی که بعد افتضاح محرومیت از نقل و انتقالاتی زمستانی فصل گذشته کک هیچ‌کدام از مسئولان‌اش نگزید حالا روی تلنبار بدهی‌هایش سه میلیارد دیگر اضافه شده و این بار هم نه کسی پاسخگوی اتفاقات و قراردادهای عجیب و غریب است؛ و نه حتی کسی سوالی دارد. اتفاق‌ها و تحولات سازمانی از جابه جایی معاونان ورزشی و نقل‌ و انتقالاتی فراتر نمی‌رود و وزارت ورزش هم تا به امروز نشان نداده برای ایجاد شفافیت و مدیریت برنامه‌محور در باشگاه چه برنامه‌ای دارد.