محمد رجبلو پس از کسب مدال نقره ماده اسکرچ در مسابقات دوچرخه‌سواریی قهرمانی آسیا، گفت‌: خدا را شکر مسابقه خیلی خوبی بود و سطح آسیا بالا رفته است. رکابزن هنگ کنگی که توانست مدال طلا بگیرد، یکی از نفرات برتر ماده اومنیوم در جهان است.

او ادامه‌ داد: البته خودم هم سهل انگاری هم کردم و متوجه نشدم که رکابزن هنگ کنگی مانند من دو مرتبه توانسته گروه را بگیرد. حیف شد که نتوانستم مدال طلا بگیرم. من واقعا یک سال در هوای سرد و کثیف تهران تمرین کرده بودم. متاسفانه همچنان نداشتن پیست چوبی دغدغه‌ ماست. امیدوارم روزی برسد که پیست چوبی در ایران ساخته شود. پتانسیل‌ دوچرخه‌سواری ایران بالا است و اگر پیست چوبی داشته باشیم مطمئن باشید می‌توانیم تا مدال المپیک هم پیش برویم. امیدوارم که چنین روزی برسد و پیست چوبی در ایران ساخته شود.

رجبلو در پاسخ به این سوال که چقدر مدال نقره اسکرچ را دوست دارد، گفت‌: من این مدال را فراموش کرده‌ام و به کسب مدال دیگر در مسابقه پیش‌رو فکر می‌کنم. همین که زحمت کشیدیم برای من کافی است. همچنین دل همسر و دخترم شاد شد که برایم ارزشمند است.

او با اشاره به علاقه خود برای رکاب زدن در کاپ‌های جهانی نیز گفت‌: دوست داشتم در سال‌های گذشته در مسابقات قهرمانی جهان و کاپ های جهانی رکاب بزنم. ان‌شاء‌الله در آینده این اتفاق بیفتد. البته می دانم که فدراسیون دوچرخه‌سواری مانند اکثر فدراسیون‌های دیگر شرایط مالی مطلوبی ندارد. جا دارد که از رییس فدراسیون و همه افرادی که به هر طریقی زحمت می کشند تشکر کنم. البته باید از مدیرعامل و مربی تیم پیشگامان هم تشکر زیادی داشته باشم. اگر حمایت های مالی و معنوی آنها نبود، الان من هم در این جا حضور نداشتم. فکر می‌کنم که لطف خدا شامل حال من شد.

او در پایان گفت‌: من برای تمام رشته‌هایی که پا می زنند واقعا از جان مایه می گذارم و زحمت کشیدم. امیدوارم که این مدال بی ارزش به چشم ایران بیاید و آن را تقدیم ملت ایران می‌کنم.