روزی که رونی به قلب تاریخ رفت

 مدت ها بود که رونی منتظر گل دویست و پنجاهم بود، گلی که نام او را بالاتر از سر بابی چارلتون به عنوان بهترین گلزن تاریخ منچستریونایتد  به ثبت می‌رساند ولی این گل وقتی به ثبت رسید که دستاوردش برای او بیش از رکوردشکنی بود زیرا او ناجی تیمش شد و توانست در شبی که امیدی نبود، 1 امتیاز برای شیاطین سرخ کسب کند.

از آن روزها بود که منچستریونایتد هر چه می‌زد به در بسته می‌خورد. پیش از این در این فصل نیز آنها تجربه چنین شرایطی را داشتند. در واقع شیاطین سرخ باید خیلی قبل تر از گل رونی در این بازی به گل می‌رسیدند. مورینیو می‌تواند پشت تیمش بایستد و بگوید که آنها موقعیت پشت موقعیت روی دروازه حریف بودند ولی در نهایت می‌توان فقدان کیفیت را در عمق بازی یونایتد جستجو کرد.

مورینیو تغییراتی نسبت به ترکیب تیمی ایجاد کرده بود که به سختی و در دقایق پایانی توانست مقابل لیورپول مساوی بگیرد که مهم ترین تغییر، آوردن مروانه فلینی به جای مایکل کریک بود. در نتیجه، فوتبالی که یونایتد به نمایش می‌گذاشت خیلی مستقیم نبود و کمتر حساب شده بود.

خوان ماتا که قصد دفع سانتر اریک پیترز را داشت، به اشتباه آن را به سمت دروازه خودی شلیک کرد و توپ با برخورد به بدن داوید دخیا وارد گل شد. شاید طبیعت اساس این گل را بتوان بر شانس نهاد ولی یونایتدی ها هم خیلی بی تقصیر نبودند. پس از آن، یوناتید توپ و میدان را در اختیار داشت ولی شم گلزنی و خطرناک بودن در این تیم دیده نمی‌شد. پل پوگبا در بیشتر دقایق بازی به عنوان هافبک خلاق بی تاثیر بود و تمام تلاش های هنریک مخیتاریان نیز راه به جایی نمی‌برد.

زلاتان نیز با آن مهاجم خونسرد و مطمئن که 19 گل تا به حال به ثمر رسانده فاصله زیادی داشت و ماتا هم علاوه بر گل به خودی که به ثمر رساند، یک موقعیت عالی روی پاس زلاتان از دست داد تا شبی سخت برای فراموش کردن پیش رو داشته باشد پوگبا یک شوت دیگر به سمت آسمان زد، مارکوس راشفورد سعی کرد از کناره ها خطرناک باشد و جسی لینگارد هم تلاش هایی انجام داد ولی یونایتد هر چه می‌زد به در بسته می‌خورد.

در مجموع 25 شوت یونایتد در مقابل 6 شوت استوک به سوی پیروزی شاگردان مارک هیوز پیش می‌رفت و واقعا استحقاق یونایتد نبود که در چنین رکورد هفده بازی شکست ناپذیری اش شکسته شود. از آخرین باری که یونایتد شکست خورده بود تا هفته گذشته مقابل لیورپول، این تیم عالی کار کرده بود و نمایش های فوق العاده ای داشت.

مورینیو باید راهی پیدا می‌کرد تا از موقعیت هایی که تیمش ایجاد می‌کرد و همگی از دست می‌رفت استفاده می‌کرد. او در نهایت تصمیم به بازی دادن به رونی گرفت، کاپیتانی که روزهای خوبی را در تیمش سپری نمی‌کند ولی او بار دیگر ناجی یونایتد شد و نگذاشت این تیم در شب سرد ورزشگاه بریتانیا، دست خالی این ورزشگاه را ترک کند. با این حال نگرانی ها در دو بازی اخیر از عملکرد یونایتد بالا گرفته است و آقای خاص باید به فکر چاره باشد.