به گزارش خبرنگار ورزشی پارس، با این حال که نزدیک ۱۰ ماه از مسابقات المپیک می گذرد، تمامی مدال اوران المپیک به نوعی به حال خود رها شده اند، احسان حدادی از حضور نیافتن در تیم ملی به علت عدم حمایت فدراسیون می گوید، بهداد سلیمی با کوروش باقری و رضازاده جنگ رسانه ای به راه انداخته اند و البته در این میان کشتی به عنوان ورزش اول کشور همچنان رئیس خود را نشناخته و هر روز با حاشیه ای جدیدی دست و پنجه نرم می کند.

این در حالی است که شهریور ماه سال گذشته در مراسم تجلیل از مدال اوران المپیک رئیس جمهور خواسته ای دیگری از مسئولین داشت. « برای حضور و کسب موفقیت های بیشتر در المپیک آینده باید از همین امروز هدف گذاری و تلاش کنیم تا بتوانیم جزو ۱۰ کشور برتر جهان قرار بگیریم» خواسته ای که نه تنها محقق نشد بلکه به نظر دست یابی به ان حداقل در ورزش اول کشور بعید به نظر می رسد.

فدراسیون کشتی بیش از ۱۷ ماه است که با سرپرست اداره می شود و بارها مورد اعتراض فیلا هم قرارگرفته است و خود بزرگترین معضل برای کشتی می باشد که هنوز رئیسش را نشناخته، حال چطور انتظار می رود که بتوان برای ان هدف گذاری کرد در حالی که کمتر از چندماه دیگر تصمیم نهایی برای حذف ان از المپیک ۲۰۲۰ گرفته خواهد شد؟

حجت الله خطیب از اول اذرماه ۹۰ با حکم وزیر ورزش به عنوان سرپرست انتخاب شده و هنوز هم این سمت حکم اجرایی البته در داخل کشور دارد، خطیب در این مدت هرگز نتوانسته حاشیه ها را از کنار کشتی دور کند و حتی کار به جایی کشید که در اواخر سال گذشته طلبکاران فدراسیون وسایل خانه کشتی را به قبل از المپیک خریداری شده بود را به عنوان بخشی از طلب خود مصادره کردند.

در حالی چند روز قبل از ان سرپرست کشتی برای تامین هزینه ای بازی های جام جهانی تهران مجبور به نامه نگاری به رئیس جمهور شد که البته واکنش وزیر ورزش و جوانان را نیز به همراه داشت به طوری که عباسی بودجه اختصاص داده شده به کشتی در سال ۹۱ را ۱۰ میلیارد تومان و بالاترین بودجه در تاریخ این رشته دانست که در کنار بودجه ۴ میلیاردی کمیته ملی المپیک رقم ان به ۱۴ میلیارد تومان رسید.

با این وجود اردوهای تیم ملی نوجوانان در چند مرحله لغو شد و تیم ملی جوانان از اعزام به اردوهای خارجی بازماند و البته اردو های تیم ملی بزرگسالان ازوضعیت به نسبت بهتری برخوردار بود که محمد بنا سرمربی سابق کشتی فرنگی از ان اینگونه یاد می کند:

دو بار به خانه کشتی رفتم و دیدم مسئول آنجا می گوید ما سرجمع دو وعده دیگر عدس پلو داریم که به بچه ها بدهیم.

کشتی فرنگی قربانی مدیریت

بعد از بازی های المپیک لندن که برای اولین بار کاروان ایران توانست در کشتی فرنگی توسط حمید سوریان، امید نوروزی و قاسم رضایی ۳ مدال طلا بگیرد، به یکباره شوک بزرگی به دنیای کشتی وارد شد. کشتی فرنگی ایران که در تاریخ المپیک یک برنز (محمد پذیرایی-۱۹۶۰) و یک نقره (رحیم علی ایادی-۱۹۷۲) را در کارنامه خود داشت، توانست با هدایت محمد بنا که عده ای اعتقاد دارند باید مجسمه اش را ساخت، به قهرمانی المپیک برسد که البته تکرارش غیرممکن به نظر می اید.

اما شاید سخنی که همواره ورزشکاران بعد از قهرمانی می زنند که حفظ قهرمانی از کسب ان سخت تر است در مورد کشتی فرنگی به واقعیت پیوست در حالی که ما در کشتی فرنگی در المپیک آقایی کردیم، اما حالا در آسیایی نفر سوم جهان ما به کشتی گیر گمنام تاجیکستان می بازد.

بعد از المپیک کشتی فرنگی ما دچار غرور نا خواسته شد و عدم مدیریت درست ان را تشدید کرد به طوری که هر کدام از مربیان کشتی سهم خود را در این موفقیت بیش از سایرین می دانستند و خواستار پاداش بودند، که از فدراسیونی که بودجه اعزام کشتی گیرانش را به مسابقات برون مرزی نداشت خواسته ای ناممکن بود.

بدین ترتیب مربیان تیم ملی به بررسی پیشنهاد های خارجی پرداختند و در نهایت خیرابادی و نوربخش راهی اذربایجان شدند و هدایت تیم ملی این کشور را به عهده گرفتند.

داستان محمد بنا و تیم ملی هم تکراری تر از همیشه شد در حالی که محمد بنا قبل از بازی های المپیک اعلام کرده بود بدون توجه به نتایج المپیک از تیم ملی خداحافظی خواهد کرد اما در مراسم تجلیل از قهرمانان المپیک رئیس جمهور گفت: محمد بنا با شایستگی هایی که دارد، حداقل باید تا ۶ المپیک دیگر برای ملت ایران مدال آوری و افتخارآفرینی کند.

گفته های احمدی نژاد باعث تغییر نظر بنا شد اما حضورش در تیم ملی را منوط به حل مشکلات دانست. مشکلاتی که نه تنها حل نشد بلکه بیشتر هم شد و بعد از چندین بار قهر و اشتی نهایت محمد بنا در نهایت دیماه ۹۱ با انتشار نامه ای گلایه هایش را گفت و از تیم ملی رفت. البته بعد از این کناره گیری دیگر اصراری از سمت فدراسیون انجام نشد، فدراسیونی که توانایی حل مشکلات و خواسته های بنا که به گفته ای عارف ربطی اصلا شخصی نبودند را نداشت.

به هر حال بعد از کناره گیری بنا هیچ وقت کشتی فرنگی رنگ ارامش را به خود ندید و دو نائب قهرمانی در مسابقات جام جهانی تهران و قهرمانی اسیا در کنار قهر و اشتی مربیان و سایه ای غیبت محمد بنا قرار گرفت، که البته نائب قهرمانی در اسیا موجب اعتراض خطیب به داوری ها و نامه نگاری به فیلا شد در حالی که عدم رایزنی قوی و انتخاب نشدن رئیس فدراسیون باعث شد که در انتخابات هیئت رییسه کنفدراسیون کشتی اسیا نمایندگان ایران نتوانند ارای لازم را بدست اورند.

برگزاری انتخابات فدراسیون کشتی با حضور پیشکسوتان این رشته در کنار حمایت های بیش از پیش از این رشته که در دیدار ورزشکاران با رهبر انقلاب نیز به ان تاکید شد-: باید برخی رشته ها که در داخل دارای ریشه تاریخی و تجربه کافی است، مورد اهتمام و سرمایه گذاری بیشتری قرار گیرد- می تواند کشتی را به مسیر اصلی خود بازگرداند.