حسن رنگرز که برای حضور در پیکارهای لیگ برتر در خرم‌آباد حضور دارد، با بیان اینکه نمی‌توانیم نتیجه کشتی فرنگی المپیک ریودوژانیرو را با دوره گذشته قیاس کنیم، افزود: اگر می‌خواهیم قیاس کنیم باید این کار از المپیک 1948 لندن تا 2016 ریو انجام شود و منهای المپیک لندن که سه طلا کسب کردیم در سایر ادوار یک نقره و یک برنز به دست آورده بودیم. ما در ریو دو برنز گرفتیم که با تمام تاریخ المپیک ما به استثنای 2012 لندن، برابری می‌کند.

وی ادامه داد: به اعتقاد بنده مختصات، الزامات و شرایط لندن متفاوت بود و اگر در جایی مثل المپیک بخواهیم نتیجه بگیرم بایستی کادرفنی چهار سال زمان دراختیار داشته باشد که متأسفانه در این مدت تغییر و تحولات زیادی در کادرفنی تیم کشتی فرنگی شاهد بودیم و همین مشکل‌ساز شد. محمد بنا هشت ماه قبل از شروع المپیک آمد و سه سال زمان را از دست داد و به‌علت تغییر قوانین از شرایط روز کشتی فرنگی، اطلاعات سطحی داشت و با توجه به میانگین سنی 30 سال، تیم پیری به المپیک اعزام شد و مختصات نتیجه‌گیری هم تغییر کرده بود.

رنگرز اضافه کرد: با همه این موارد به زعم من کسب دو مدال برای کشتی فرنگی نتیجه خوبی بود اما ظرفیت واقعی کشتی فرنگی ایران دو مدال برنز نیست. بخشی از کشتی‌گیرهای ما اسیر ناداوری شدند و برخی از آنان نیز دور از انتظار کشتی گرفتند.

قهرمان اسبق جهان درباره کشتی آزاد نیز گفت: یکی از درخشان‌ترین نتایج ادوار را تجربه کردیم و بعد از المپیک 1956 ملبورن که در زمان مرحوم بلور دو طلا و دو نقره گرفتیم، فکر می‌کنم بهترین نتیجه در ریو کسب شد. البته یک نتیجه مشابه نیز در 1996 آتلانتا با کسب طلای رسول خادم، نقره عباس جدیدی و برنز امیررضا خادم داشته‌ایم اما آن موقع کشتی 10 وزن بود و اینجا شش وزن و همچنین در ریو رضا یزدانی با ناداوری حذف شد و اگر وی مدال می‌گرفت، نتیجه بسیار ایده‌آلی بود.

وی با بیان اینکه رسول خادم نشان داده در چهار سال قبل با برنامه کار کرده و زحمات زیادی متقبل شده است، افزود: کار بسیار سختی است همزمان کار فنی و مدیریتی انجام دهید و وی مشقات بسیار زیادی را در این مدت تحمل کرد و با این حال توانمندی و ظرفیت خودش را در هر دو حوزه نشان داد و با این نتیجه، خستگی را از تن طرفداران کشتی درآورد.

رنگرز تأکید کرد: قله هر رشته ورزشی المپیک است و باید به کادرفنی هر دو تیم آزاد و فرنگی خداقوت گفت و به اعتقاد بنده عملکردشان خوب بود. اگر به آقای بنا تا المپیک بعدی فرصت داده شود، بدون شک شاید با المپیک لندن برابری نکند اما کشتی فرنگی ایران باز هم طلا می‌گیرد و در مورد آقای خادم نیز احساس می‌کنم قصد دارد بخش فنی را به شخص دیگری واگذار کند و ریاست فدراسیون و راهبری کلان آن را پیگیری کند، هر چند ایشان نشان داده همزمان بدون اینکه این دو حوزه لطمه بخورند، می‌تواند کار کند و موفق باشد.