ما این علی را منصور می‌خواهیم!

چهار بازی در لیگ برتر بدون هیچ بردی به پایان رسید تا استقلال با قرار گرفتن در رتبه پانزدهم جدول به تعطیلات برود آن هم با این وعده علیرضا منصوریان که تیم گران قیمت و میلیاردی اش در وقفه لیگ به آمادگی رسیده و از هفته پنجم انتظارات را برآورده کند.

شاید در نگاه نخست نقد تیمی که تنها دو ماه کنار هم بوده و با کادر فنی جدید تمرین کرده کمی غیر حرفه ای باشد اما در همین مدت هم هیچ پیشرفتی نداشته و همین بر نگرانی های اطرافش افزوده است. تیم های فوتبال همواره اگر در مسیر درست باشند بازی به بازی پیشرفت را نشان می دهند اما این مورد هنوز در استقلال دیده نشده آن هم در تیمی که قطعا توانایی های زیادی دارد و طبق پیش بینی ها می تواند جزو سه مدعی نخست قهرمانی لیگ برتر باشد.

اما با گذشت دو هفته از تعطیلی رقابت های لیگ برتر اوضاع استقلال نه تنها هیچ تفاوتی نکرد بلکه بدتر هم شد چون در دو بازی تدارکاتی که طی روزهای گذشته برگزار کرد از بردن دو تیم دسته دومی هم عاجز بود تا نگرانی ها بابت آینده این تیم پرستاره به اوج خود برسد. دو دیداری که استقلال برابر پاس همدان و شهرداری فومن انجام داد نه از بعد فنی و تاکتیکی نه از بعد شخصیتی قابل بررسی و آنالیز نبود چون در 180 دقیقه تیم منصوریان نکته خاص و امیدوارکننده ای نشان نداد.

تصمیم به برگزاری بازی های تدارکاتی پشت درهای بسته نه از جهت کمک به تیم بلکه از این جهت به نفع طرفداران استقلال شد تا بیشتر از این به ضعف و بی انگیزگی بازیکنان میلیاردی و کادر فنی جدید خود در راه فرار از بحران پی نبرند! استقلالی که حتی از بردن پاس همدان و شهرداری فومن عاجز است مسلما اگر این نمایش ها را مقابل دیدگان طرفدارانش ارائه می داد باعث و بانی ضربات روحی جبران ناپذیری به هوادارانش می شد.

در این بین سئوالی که ذهن همه طرفداران و اهالی فوتبال را به خود مشغول کرد برمی گردد به این که علیرضا منصوریان با این تیم در مدت چند ماه حضورش روی نیمکت چه کرده است؟ مربی جوان و محبوب استقلالی ها بعد از تجربه حضور موفق در نفت تهران راهی استقلال شد به این امید که بتواند به طلسم ناکامی های سه فصل گذشته خاتمه دهد تا به این جا نتوانسته انتظارات را برآورده کند و هر روز هم نگرانی ها پیرامون تیم و آینده او بیشتر از قبل می شود.

انتظار می رفت منصوریان خود با سابقه حضور چندین و چند ساله در استقلال شرایط تیم و جو حاکم بر آن را بهتر درک کند اما گویا این مربی جوان هنوز در باد محبوبیت و وجهه خوب اجتماعی بین طرفداران استقلال قرار دارد درحالیکه او  هر چقدر هم که محبوب باشد اگر نتواند استقلال را به شرایط مطلوب برساند قطعا هم محبوبیتش روز به روز کمتر می شود هم این که جایگاهش را از دست می دهد تا به قول معروف زودتر از تصور بسوزد.

آن چه از استقلال در این چند هفته دیده شد این است که نه منصوریان نه دستیارانش نتوانسته اند اوضاع حاکم بر درون تیم را کنترل و مشکلات فنی را به حداقل برسانند تا جایی که حالا خبر قهر و غیبت ستاره ها در تمرینات هم به گوش می رسد. یکدل نبودن بازیکنان، بی انگیزگی و ... همه دست به دست هم داده تا استقلال برخلاف همه انتظارات بعد از ریخت و پاش های کلان در بازار تابستانی خیلی زود طرفدارانش را ناامید کند آن هم با اختلاف فاحش امتیازی با مدعیانی همچون پرسپولیس و تراکتورسازی تا کار برای منصوریان سخت تر از قبل شود.

مربی جوان استقلال که نشان داده توانایی های زیادی در عرصه مربیگری دارد حالا باید ثابت کند حضورش در نیمکت رهبری این تیم اشتباه نبود و در برهه مناسب این مسئولیت را برگردن گرفته است. پس منتظر می مانیم تا ببینیم علی منصور با این استقلال بحران زده چه خواهد کرد.