دفاعیات یک متهم به آقا دوربینی بودن در ریو
حدود نیمی از حاضرین در رژه کاروان ایران در المپیک غیرورزشکار بودند.
حدود نیمی از حاضرین در رژه اما غیر ورزشکار بوده اند. اسم ها هم لو رفته . علی مرادی وزنه برداری ، قمری دوچرخه سواری ، قارداشی پینگ پنگ ،باقرزاده شمشیر بازی 4 رئیس فدراسیون حاضر در رژه بودند. مسجدی ، دهخدا و اصغر رحیمی از مسئولان کمیته ملی المپیک بودند که در رژه حاضر شدند و مربیانی از رشته های دیگر هم در بین رژه روندگان حضور داشتند. حتی دکتر نوروزی ، نماینده فدراسیون پزشکی هم در این صف حضور داشت و این غیرورزشکاران حسابی خبرساز شدند.
کیومرث هاشمی دبیرکل کمیته ملی المپیک اما می گوید:«ما می توانستیم تعدادی از سهمیه های رژه را به آنهایی ه آی دی کارت دارند بدهیم. به دلیل اینکه از جمع ورزشکاران حاضرمان در رژه ، تعدادی روز بعدش مسابقه داشتند و عملا ما تیراندازان مان را نمی توانستیم در رژه شرکت بدهیم یا مثلا همین مشکل را در دوچرخه سواری هم داشتیم ، ناچار بودیم برای تکمیل رژه از افراد دیگرمان استفاده کنیم که این سهمیه را سرپرست کاروان میان مربیان و مسئولان فدراسیون ها تقسیم کرد.»
اینگونه بود که البته سهمیه رژه به امیر خوش خبر ، سرپرست والیبال نرسید تا تافته های جدابافته تیم ملی والیبال ، قهر کنند و بازتابی منفی را رقم بزنند. اما آیا آنهایی که در این رژه حضور داشتند و ورزشکار نبودند ، تخلفی انجام داده اند؟ همین حالا عربستانی ها هم زیر سئوال رفته اند که دو خانمی که در مراسم رژه فرستاده بودند ، اصلا ورزشکار نبودند . درباره ایران چطور ؟ آیا کار بدی اتفاق افتاده است؟ فضل الله باقرزاده ، رئیس فدراسیون شمشیربازی و رئیس آکادمی المپیک ایران که حالا متهم شده به آقا دوربینی بودن ، در دفاع از خود و حضورش در رژه می گوید:«ما باید صف رژه را پر می کردیم. ما که تمام کاروان ورزشکاران مان در ریو نبودند. باید حدود 30 نفری می شدیم و این رژه را تشکیل می دادیم. بد کردیم نگذاشتیم صف کاروان رژه مان خالی باشد؟ چه اشکالی دارد؟ کجای قانون گفته این کار تخلف است؟ بابا اتفاقا باید بگویند دست تان درد نکند که نگذاشتید این صف خالی بماند. رژه به این مرتبی و خوبی برگزار شد.»
او اینگونه از خود و دوستانش در برابر اتهام آقا دوربینی بودن ، دفاع می کند. البته از نظر قوانین ، آنها تخلفی نکردند. بهرام افشارزاده دبیرکل پیشین کمیته ملی المپیک کخ خودش بارها در مراسم رژه حضورداشته، می گوید:«ببینید یک تعداد سهمیه ای هر کشور دارد که باید از بین ورزشکاران و همراهان پر شود. مثلا آمریکایی ها چون معمولا تعداد ورزشکاران شان در همان روز ابتدایی المپیک زیاد است کل صف رژه شان را ورزشکاران شان و نهایتا چند پیشکسوت ورزشی شان پر می کنند و خیلی مسئولان و روسای فدراسیون های شان در رژه شرکت نمی کنند. ولی برای کشورهای کم ورزشکار تر این شرایط رق دارد. آی او سی ، سهمیه های کشورها را تعیین می کند و برایش فرقی ندارد چه کسی رژه برود اما توصیه کلی این است که ورزشکاران حاضر باشند.ولی این دیگر به انتخاب کشورهاست که چه کسانی رژه بروند.»
ارسال نظر