منصوریان هم مثل مظلومی تنهاست

درست در همین ساعت ها و دقایق است که عملکرد باشگاه ها نشان دهنده آینده‌ای است که با آن تاب می خورند و بالا یا پایین می روند.

عملکرد استقلال و تیم مدیریتی‌اش در این چند ساعت باقی مانده به لیگ شاید بی‌هدف ترین و بی مسئولیت‌ترین شرایط را برای یک باشگاه رقم می‌زند چون این باشگاه سری را که درد نمی کند را دستمال می‌بندد.

به این چند روز اخیر دقت کنید: شکایت از فرزاد مجیدی، شکایت از نوازی، عدم مصالحه با مظلومی، عدم تسویه حساب با طالب لو، کشمکش زیاد با شهباززاده و جدایی این بازیکن در دقیقه ۹۰، شکایت از حسن روشن و استفاده از واژه هایی چون مشت آهنین، درگیری با پرسپولیس بر سر زمین تمرین در حالی که ورزشگاه حجازی را می توانستند آماده نگه دارند برای این روزها و....

در واقع استقلال در اکثر این موارد زیاده روی کرده و دلیلی ندارد از حرف هایی مثل حرف های فرزاد مجیدی که سرپرست سال گذشته تیم بوده و نقاط ضعف را بازگو کرده شکایت شود و یا با او وارد دعوای کلامی شوند. دلیلی وجود ندارد که طالب لو را تا همیشه ببرند و بیاورند و او را از لیست خارج نکنند و تمرکز را به قفس توری برنگردانند.

دلیلی وجود نداشته که بر سر زمین شماره دو آزادی که نه جایگاه درست تماشاگر دارد و نه حصاری دورش هست و نه نور دارد، با پرسپولیس درگیر شوند در حالی که از این دست زمین ها می توان پیدا کرد «و اگر هم نمی‌توان پیدا کرد باید پرسید چرا امروز به این موضوع رسیده اند و چرا از دیروز زمین ورزشگاه حجازی را مرمت نکرده اند؟».

استقلال این روزها زیادی شکایت دارد، شکایت از حسن روشن هم داستان جدیدی است که البته حتی برای هواداران معمولی فوتبال هم قابل پیش بینی بود.

استقلال در مورد کنعانی زادگان با پرسپولیس و زکی پور با نفت هم پرونده شکایتی داشت و به نظر می‌رسد توجهی به آرامش تیمی تنها چند ساعت مانده به لیگ ندارد.

منصوریان هم مثل مظلومی تنهاست

اشتباه‌های استقلال اما به همین بقچه پیچ شدن درون شکایت ها و پرونده های حل نشده و بیانیه های خلاصه نمی شود بلکه بدترین اشتباه استقلال تنها گذاشتن منصوریان در میان مشکلاتش با رقباست.

علی منصوریان دو روز قبل به دلیل مشکل برای تهیه زمین تمرین با طاهری مدیر عامل پرسپولیس وارد جنگ شد در حالیکه نه تامین زمین چمن و نه درگیری با رقیب در این زمینه جزو وظایف تعریف شده برای سرمربی نیست. آنجا در باشگاه استقلال اما همه در حال تماشای تمام قد منصوریانی هستند که وارد درگیری شده و جر و بحث های بسیار زیادی را هم در فضای مجازی و هم در دنیای حقیقی به جان خریده است باز هم البته تنها چند ساعت مانده تا لیگ برتر.

در آنسو پرسپولیس درست عمل کرده است، سرخ ها از روابط عمومی تا مدیر دعوا را به سوی خود چرخانده اند تا برانکو و تیمشان تمرکز کافی داشته باشند. در واقع دعواها را در سطوح دیگر انجام می دهند تا ایوانکوویچ همه تمرکزش یک شروع خوب باشد نه دعوا با هواداران تیم رقیب.

منصوریان اما تنها مانده و انگار همه موضوع ها را باید یک تنها حل کند در حالی که این وظیفه ها تعریف شده است و قرار نیست منصوریان با مدیر پرسپولیس هم خودش سرشاخ شود.

به یاد آن حرف مظلومی در برنامه ۹۰ افتادیم که تاکید داشت: «من در استقلال تنها بودم». الان هم به نظر می رسد که منصوریان در این معادلات تنها مانده و کت کنده وسط گود ایستاده است در حالی که هم تهیه زمین هم دعوا برای احقاق حق در بخش های اینچنینی با او نیست و دیگران باید این بخش را بر گردن بگیرند تا سرمربی تیم بدون حاشیه و با تمرکز کامل کارش را انجام دهد نه با اینهمه تنش و اصطکاک.