چرا تکلیف مدیرعاملی پرسپولیس مشخص نمی‌شود؟

بیش از یک سال از دوران سرپرستی علی‌اکبر طاهری در باشگاه پرسپولیس زمان گذشته اما برخلاف وعده‌های زیادی که اعضای هیأت‌مدیره این باشگاه و همچنین مدیران وزارت ورزش داده‌اند، هنوز این باشگاه مدیرعاملش را به چشم ندیده و بعد از حمیدرضا سیاسی که آخرین مدیرعامل قانونی این باشگاه بود، این باشگاه همواره با عنوان سرپرستی اداره شده است.

نکته عجیب اینجاست که در همین زمان بیش از یک سال که پرسپولیس با سرپرست اداره شده اعضای زیادی در هیأت مدیره این باشگاه حاضر شده و حتی تغییر کرده‌اند، اما مشخص نیست که چرا و به چه دلیل این باشگاه قرار نیست مدیرعاملی به چشم ببینید آن‌هم درحالی‌که نصرالله سجادی معاون قهرمانی وزیر ورزش و جوانان به‌صورت رسمی از هیأت مدیره این باشگاه و همچنین استقلال خواسته که مدیرعامل خود را مشخص کنند، اما معلوم نیست دلیل تمرد از این خواسته وزیر ورزش که به‌حق هم هست، چیست؟

باشگاه پرسپولیس همواره مدیران بزرگ و قدرتمندی به چشم خود دیده که می‌توان از این جمله به امیر عابدینی، محمدحسن انصاری‌فرد، محمد رویانیان، حبیب کاشانی و... اشاره کرد. این مدیران قدرتمند البته مشاوران بزرگی هم در کنار خود داشته‌اند که با همین مشاوران قهرمانی‌هایی را برای پرسپولیس به ارمغان آورده‌اند و شاید یکی از دلایلی که پرسپولیس در چند سال اخیر همواره دچار ناکامی بوده، عدم وجود مشاوران کاربلد بوده است که بدون منافع خاصی تنها به موفقیت پرسپولیس فکر می‌کرده‌اند.

این مدیران بزرگ همواره شفاف‌سازی را در دستورکار خود داشتند به‌طوری‌که هم اصحاب رسانه و هم مردمی که علاقه‌مندانه اخبار این باشگاه‌ها را رصد می‌کردند از جزئیات کارهای انجام‌شده مطلع بودند،‌اما در چندماهه اخیر شاهد هستیم که مدیران مشغول به کار در این باشگاه علاقه زیادی به شفاف‌سازی نداشتند و مشخص نیست دلیل این مسئله چه بوده است؟

از طرف دیگر باید مشخص شود که پرسپولیس بالاخره در دست کیست؟ در ورزش ایران (به جز یک دوره خاص در فدراسیون کشتی) سابقه نداشته است که یک نهاد ورزشی بااهمیت بیش از یک سال با سرپرست اداره شود، اما این اتفاق عجیب که نمونه‌اش در هیچ کجای دنیا وجود ندارد، در پرسپولیس رخ داد. شاید علاقه‌مندان ورزش به یاد نیاورند هیچ باشگاهی در هیچ سطحی در کل دنیا با سرپرستی اداره شود. عدم شفاف‌سازی شاید یکی از عواقب این مسئله باشد که پرسپولیسی‌ها با مدیرعامل اداره نمی‌شوند و طبعاً راه‌های زیادی برای پاسخگو نبودن به اصحاب رسانه و افکار عمومی پیدا می‌کنند. دراین‌بین مسائلی هم به گوش می‌رسد که اسپانسرها به‌صورت عجیبی با این باشگاه مشغول فعالیت هستند که راه‌های کارهای خبری را هم به روی رسانه‌هایی که به دنبال اخبار صحیح هستند، می‌بندند.

یکی دیگر از مسائلی که باید در این باشگاه موردبررسی قرار گیرد نادیده گرفته شدن پیشکسوتان نامدار است و درحالی‌که پرسپولیس همواره از وجود پیشکسوتان بزرگی بهره می‌برده، اما این روزها شاهد هستیم افرادی در این باشگاه و به‌خصوص تیم‌های پایه فعالیت می‌کنند که شاید در طول دوران ورزشی خود حتی کم‌تر از مقابل باشگاه پرسپولیس رد شده باشند. این نادیده گرفته شدن پیشکسوتان اثرات منفی خود را همواره در طول ورزش نشان داده و شاید در ادامه باید منتظر اتفاقات تلخ‌تری هم باشیم.

از طرفی برخی مسائل مهم باشگاه پرسپولیس شفاف نیست و این درحالی‌که است که کنجکاوی رسانه‌ها هم برای رسیدن به منافع صحیح معمولاً به در بسته می‌خورد و شاید باید نهادهای نظارتی و سازمان بازرسی کل کشور نظارت بیش‌تری به برخی از مسائل در این باشگاه داشته باشند.

اداره باشگاه پرسپولیس با سرپرست آن‌هم در زمان بیش از یک سال موارد زیادی را به ذهن کنجکاو رسانه‌ها می‌آورد که شاید یکی از مهم‌ترین آنها این باشد که شاید وزارت ورزش و جوانان به مدیرانی که در این باشگاه به کار گمارده، اعتماد ندارد که برای سرپرست فعلی حکم مدیرعاملی نمی‌زند؛ چراکه اگر وزارت ورزش به سرپرست فعلی اعتماد کامل داشت باید تا الآن حکم مدیرعاملی به نام او ثبت می‌شد.

و در پایان باید به این نکته اشاره کرد ضعف‌های بی‌شمار پرسپولیس در بیش‌تر موارد پشت نتایج خوب این تیم در فصل گذشته که توسط برانکو رقم خورد پنهان شد و شاید رسانه‌ها به دلیل همین عملکرد خوب تیم پرسپولیس مطرح کردن انتقادهای اساسی را به زمان دیگری موکول کردند، اما چیزی که مشخص است این است که این باشگاه با میلیون‌ها هوادار باید با روشی بهتر فعالیت کند.