باشگاه ذوب‌آهن روز گذشته (شنبه) با ارسال نامه‌ای خطاب به مهدی تاج خواهان تعویق و تغییر مکان دیدار فینال جام حذفی شد. در این نامه سعید آذری ادعاهایی پیرامون مشکلات ورزشگاه خرمشهر مطرح کرد و مصرانه از تاج خواست تا مکان آن بازی تغییر یابد. در اینجا نمی‌خواهیم اظهارات مدیرعامل ذوب‌آهن را نقض کنیم یا بگوییم این اظهارات بدور از منطق است، بلکه صحبت چیز دیگری است.

بیایم فرض بگیریم که ادعاهای سعید آذری در رابطه با ورزشگاه خرمشهر صحیح باشد ولی آیا نظر ناظر فدراسیون و مسئولان برگزاری این رقابت هم همین است؟ نکته بعدی در این میان این است که حتی اگر وضعیت ورزشگاه خرمشهر در حد عالی نباشد، آیا برگزار نکردن رقابت در آن شهر و خلف وعده کردن در این زمینه، می‌تواند مشکل آنجا را حل کند؟ به عبارت بهتر چرا اینگونه نمی‌بینیم که با برگزاری بازی در خرمشهر، کاستی‌های ورزشگاه و مشکلات آن برای فینال بعدی حذفی که قرار است در آن شهر برگزار شود، مرتفع می‌شود.

سومین نکته مطرح در این میان، بحث برنامه‌ریزی است. مشخصا فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ از سال گذشته برای برگزاری رقابت‌ فینال جام حذفی در خرمشهر برنامه‌ریزی کره و هماهنگی های لازم را با مسئولان آن شهر و استان خوزستان داشته‌اند. بهتر نیست اجازه دهیم تا بر اساس برنامه قبلی کار پیش برود؟ به عبارت بهتر آن چیزی که به زعم کارشناسان باعث پیشرفت فوتبال در سال‌های اخیر شده، برنامه‌ریزی سازمان لیگ بوده است و نباید این برنامه‌ریزی را با مشکل روبه‌رو کرد. همچنین اگر قائل به گسترش فوتبال در ایران بزرگ هستیم، باید به برگزاری مصاف‌هایی این چنین در اقصی نقاط ایران به ویژه در شهرهایی که اهمیت فراوانی برای ایران داشته‌اند، تن دهیم.

خرمشهر، مظهر مقاومت مردم ایران در هشت سال دفاع تحمیلی بود و برگزاری یک فینال حذفی در این شهر، به لحاظ بار روانی می‌تواند به این شهر کمک زیادی کند. نباید فراموش کرد که اساساً جام حذفی جهت گرامی داشت شهدا و آزادسازی این شهر برگزار شده و نام این جام هم "آزادسازی خرمشهر" است و برگزاری فینال حذفی در این شهر به عنوان یک سنت باید از جایی آغاز شود.

 

منبع خبر : باشگاه خبرنگاران جوان
استان خوزستان بازی جام حذفی رقابت هشت سال دفاع