تاریخی‌ترین ال کلاسیکو دربی

 جام جهانی نیست که بگوییم به بهانه اهمیتش ده ها نفر کشته می شوند، المپیک نیست که بگوییم در سایه جنگ رسانه ای و فضای خبری آن، جنایت های فوق تصور بشری رخ می دهد، نه این فقط یک بازی فوتبال بسیار پر هیجان است که در تاریخ برگزاری خود، 42 کشته بر اثر سکته قلبی، بیش از 400 زخمی بر اثر درگیری پس از بازی و میلیون ها هوادار در سراسر جهان را ثبت کرده است.

بازار آمار و ارقام در تاریخ ال کلاسیکودربی داغ است، در واقع هر کسی از ظن خودش یار تاریخچه این بازی بزرگ می شود، خیلی مهم است که بازی های غیر رسمی این دو تیم را هم بشماریم یا خیر، خیلی مهم است که بازی های زمان جنگ جهانی را هم حساب کنیم یا خیر در هر حال آنچه که اکثریت منابع خبری معتبر نشان می دهند و تایید می کنند این است:

171 بازی در لالیگا و 71 پیروزی برای مادرید و 68 پیروزی برای بارسلونا، 230 بازی کلی بعلاوه 33 بای دوستانه و در مجموع 263 بازی که سهم مادرید در آن 96 پیروزی و سهم بارسلونا از آن 109 پیروزی است.

اگر 33 بازی دوستانه و تقریبا غیر رسمی را کنار بگذاریم در آن صورت رئال مادرید 92 پیروزی خود را مقابل 90 پیروزی بارسلونا قرار می دهد.

شنبه شب شاید آخرین ال کلاسیکودربی همه تاریخ باشد، اگر دولت اسپانیا حریف فشارهای جورج مقدس نشود و همه چیز همان طوری رقم بخورد که انگلیس، آمریکا، فرانسه و شاید پرتغال می خواهند، این آخرین ال کلاسیکو دربی همه تاریخ خواهد بود. اگر قرار بر جدایی کاتالونیا از اسپانیا باشد، شاید دیگر هرگز ال کلاسیکو دربی در کار نباشد، تصور فوتبال بدون لیگ قهرمانان اروپا البته سخت است اما تصور فوتبال بدون ال کلاسیکودربی قطعا غیر ممکن است.

بارسلونا برای کاتالونیایی‌ها بیش از یک باشگاه است، مانوئل واسکز نویسنده و روزنامه‌نگار صاحب نام اسپانیایی می‌گوید که بهترین راهی که کاتالونیایی‌ها ابراز وجود می‌کردند و مخالفت خود را با حکومت فرانکو اعلام می‌کردند، این بود که به جمع هواداران باشگاه بارسلونا بپیوندند. این برای آن‌ها بهتر از پیوستن به گروه‌های زیر زمینی و مخالف دولت بود. در مقابل به رئال مادرید به عنوان نماد و آیینه تمام نمای دولت تمامیت خواه و فاشیست فرانکو نگاه می‌شد و به تیم پادشاهی شهرت یافته بود. همین مساله باعث شد تا رویارویی‌های دو تیم به نوعی رنگ و بوی سیاسی به خود گیرد و فراتر از یک بازی فوتبال باشد.

پرگل‌ترین ال‌کلاسیکو در تاریخ 13 ژوئن سال 1943 روی داد که در آن دیدار رئال مادرید با نتیجه‌ی 1-11 بارسلونا را شکست داد. البته این دیدار به پیشنهاد رئال مادرید (به علت خبر ارسال پیغام تهدیدآمیز وزیر کشور ژنرال فرانکو به بازیکنان تیم بارسلونا) از آمار و ارقام نتایج تاریخ ال‌کلاسیکو حذف شد. 

پس از این دیدار؛ پرگل‌ترین ال‌کلاسیکو به تاریخ سوم فوریه 1935 برمی‌گردد که در آن دیدار باز هم رئال مادرید با نتیجه‌ی 2-8 بارسلونا را در هم کوبید. بهترین برد بارسلونا نیز تفاوت چندانی با این نتیجه نداشت و آبی‌واناری‌ها در تاریخ 23 سپتامبر 1950 با نتیجه‌ی 2-7 موفق به شکست قوهای سپید مادرید شدند.

یکی از دلایل اختلاف بین دو تیم رئال مادرید و بارسلونا، مربوط به مناطقی است که هر یک از این دو تیم در آنها واقع شده‌اند؛ این دو منطقه با هم منازعاتی داشته‌اند. رئالی‌ها در منطقه کاستیا حضور دارند و تیم رقیب در منطقه کاتالونیا. در واقع رقابت این دو تیم فوتبالی، تا حد زیادی از اختلافات سیاسی بین کاستیایی‌ها و کاتالان ها ناشی می‌شود و نویسنده‌ای آن را جنگ داخلی اسپانیا نام گذاشته‌است. البته امروزه رقابت بین دو تیم عمدتاً به بازیهای رو در رو معطوف شده است و کمتر می‌توان از آن دشمنی‌های گذشته سراغی گرفت.

بسیاری بر این باورند که تیم فوتبال بارسلونا در بازی شنبه شب مادرید را تحقیر خواهد کرد، این پیش بینی را حتی می توانید در برخی از وب سایتهای وابسته به روزنامه های مادریدی نیز مشاهده کنید در هر حال باید صبر کرد تا گذر زمان تکلیف یکی از تاریخی ترین بازی های تاریخ ال کلاسیکودربی را روشن کند.