ورزشگاه آزادی در دوگانه ویرانی یا نجات

به گزارش پارس به نقل از خبرآنلاین، وزارت ورزش تقریبا به این جمع بندی رسیده که از همین حالا اگر اقدام نکند ، مجموعه ورزشی آزادی با سرعتی زیاد به سمت نابودی پیش می رود. مجموعه ای که در سال 1353 رسما به بهره برداری رسیده و با 38 هکتار فضای ورزشی ، مهمترین مجموعه ملی ورزش ایران است ، به دلیل هزینه های بالای نگهداری و تخریب های ناشی از استهلاک به وضعیت بحرانی رسیده است. این مجموعه سالانه بیش از 10 میلیارد تنها هزینه می خواهد تا حفظ و نگهداری شود و البته بازسازی بخشی از مجموعه هایی که نیاز به بازسازی و ترمیم دارند هم مشکلات بسیاری به همراه دارد که در این شرایط اقتصادی ، تنها با کمک وزارت ورزش امکان پذیر نیست.

یکی از دلایلی که محمود گودرزی را چند هفته قبل به صحن شورای شهر کشاند ، سخن گفتن درباره مشارکت شهرداری در بهینه سازی وضعیت این مجموعه ملی بود. گودرزی مدت هاست که به دنبال راهکاری است تا بتواند این مجموعه ملی را باز ترمیم کند. اقدامی که اگر با موفقیت انجام بگیرد، بدون شک بزرگترین دستاورد دوره مدیریتی گودرزی می شود.

گودرزی در دیدارش با مقامات شهرداری و نمایندگان شورای شهر از نیاز به مشارکت شهرداری در بازترمیم این مجموعه ملی سخن گفت. دعوت به مشارکتی که البته از سوی شهرداری هم به عنوان متولی مدیریت شهری تهران ، اقدامی موثر است که در بسیاری از شهرهای بزرگ دنیا ، شهرداری ها نقشی کلیدی در ساخت و کمک به نگهداری پروژه های بزرگ ورزشی قهرمانی دارند. از لندن تا ژوهانسبورگ ، این روند را به وضوح می توان دید.

پیشنهاد گودرزی که همزمان از هیات دولت هم توانسته امکانات بیشتری برای کمک به ورزشگاه آزادی بگیرد ، مشارکت مجموعه شهرداری در ترمیم سیستم لوله کشی ، مقاوم سازی ، تجهیز طبقه دوم ورزشگاه یکصدهزار نفری و از همه مهمتر مسقف کردن این استادیوم است. ورزشکاری که تنها مجموعه استاندارد و افتخار ملی کشورمان است اما همین اواخر به دلیل مشکلات فنی اش ، کشورهای عربی همسایه به چکه کردن آب از سقفش اشاره کرده و ان را ورزشگاهی در آستانه تخریب نام داده بودند.

این پروژه مقاوم سازی و مجهزشدن ورزشگاه آزادی به سقف و نورافکن ها دوربین های پخش مسابقه که در سقف استادیوم مجهز می شوند ، به همراه استفاده از صندلی های هوشمند در طبقات ، می تواند این استادیوم زیبا را بار دیگر به استادیومی با استانداردهای روز دنیا بدل کند. آرزویی که سالهاست هواداران فوتبال ایران دارند. این پیشنهاد وزیر ورزش به شهرداری برای مشارکت در بازسازی سرمایه ملی ورزش ایران بوده. طرحی که با استقبال اولیه شهرداری هم مواجه شده است.

البته این تمام مشکل آزادی نیست و مجموعه 5 سالن ، سالن 12 هزار نفری ، کمپ تیم ملی فوتبال ، پیست دوچرخه سواری و حتی آسفالت های مجموعه مشکلاتی دارند. فضای سبز چند هکتاری مجموعه هم نیاز به ترمیم اساسی دارد و این پکیج است که هزینه ای چند صد میلیاردی را برای تجهیز آزادی روی دست مجموعه ورزش کشور می گذارد. رقمی که اگرچه برای وزارت ورزش عددی درشت می شود و دولت در این شرایط اقتصادی توان تامینش را ندارد اما برای مجموعه شهری که بخش عمده ای از فعالیتش را ساخت و تجهیز اماکن اینچنینی تشکیل می دهد ، کار چندان دشواری نیست.

 البته در بحث های ابتدایی مسئولان شهرداری از وزارت ورزش خواسته اند در ازای مشارکت در این پروژه ملی شرایطی ایجاد شود تا این مجموعه به یک پارک ملی تبدیل شود. یعنی شهروندان تهرانی بتوانند از فضای سبز این مجموعه بزرگ ملی بهره ببرند و در مقابل هم آنها کار تجهیز ورزشگاه را به سرعت آغاز کنند. اگرچه این اتفاق در بسیاری از نقاط دنیا می افتد و محوطه مجموعه های بزرگ ورزشی چون پارکی عمومی به روی مردم باز هستند ، باید دید نهادهای مسئول این مجوز را صادر می کنند؟