ضررهای ورزش در هوای آلوده

به گزارش پارس به نقل از خبرآنلاین: ورزشکاران در حین تمرین و مسابقات ورزشی نیاز به اکسیژن بیشتری دارند و در هنگام فعالیت سرعت بیشتری در دم و بازدم دارند. فرایندی که باعث جذب بیشتر اکسیژن در خون و به تبع آن بازدهی بیشتر اندام می شود. اما این فرایند گاهی دچار مشکل می شود و این مشکل زمانی آغاز می شود که شاهد آلودگی هوا هستیم.

ورزش که قرار است عامل سلامتی باشد در این مواقع می تواند عامل بیماری های عمقی و حتی مرگ یک ورزشکار باشد. چرا که حالا قرار است با سرعت بیشتر و در دفعات بیشتر به جای اکسیژن، هوای آلوده به سموم گلخانه ای را نفس بکشد. و با سرعت بیشتر از دیگر افراد ذرات این سموم را جذب وجود خود کند.

متاسفانه گاهی، برگزاری مسابقات ما هم شکل رفع تکلیف به خود می گیرد و اینگونه به نظر می رسد که مسئولین بی توجه به شرایط و مضرات آلودگی هوا، مسابقات را برگزار می کنند تا طبق برنامه ریزی خود پیش رفته باشند. هر چند که به قیمت جان ورزشکاران تمام شود.

گاهی هم برای چند روز مسابقات را تعلیق می کنند تا این انتقادات را از سر خود باز کنند، بی آنکه در نظر بگیرند تیم ها باید تمرینات خود را در این تعطیلات هم ادامه دهند تا بتوانند بعد از این تعطیلات موقتی در مسابقات حاضر شوند.

اگر بخواهیم به لحاظ علمی این مساله را بررسی کنیم می توانیم راهکار های نسبتا مفیدی برای شرایط ورزش در دوران آلودگی هوا پیدا کنیم. البته تاثیر این مضرات در رشته های مختلف ورزشی یکسان نیست اما برای ورزش هایی که در محیط های باز انجام می شود، خصوصا فوتبال، دوچرخه سواری و دو، می توان با اختصاص یک سالن سرپوشیده تا درصد زیادی آسیب های ناشی از آلودگی هوا را کاهش داد. برای مثال در شهر بزرگی مثل تهران که اغلب روزها در فصل زمستان در وضعیت ناسالم قرار دارد مسئولین می بایست فضای مناسبی را برای تمرینات و مسابقات تیم های ورزشی مهیا کنند.

از آثار مستقیم آلودگی هوا که بگذریم باید مشکلاتی که به لحاظ روحی و روانی برای ورزشکاران بوجود می آورد توجه کنیم. معضلاتی که گاهی اوقات ورزشکاران را دچار آسیب های جدی تری می کنند. مثلا در رشته فوتبال؛ بازیکنی را که به دلیل جذب حجم تاثیر گذاری از ضرات سمی در بدنش بازدهی کامل در تمرینات تیمش را ندارد در نظر بگیرید. دید مربی نسبت به او تغییر خواهد کرد. ورزش زده خواهد شد. خانواده از ادامه تمرینات او در شرایط آلودگی ممانعت خواهند کرد. در تمرینات تحلیل می رود و ممکن است از ترکیب تیم در مسابقات خارج شود و ... نهایتا کار حتی به جایی برسد که برای همیشه ورزش حرفه ای را کنار بگذارد.

البته این اتفاق در رده های سنی پایین ورزش حرفه ای ما بیشتر مشهود است و این بزرگترین آسیب برای آینده ورزش ما است. کما اینکه شاهد هستیم این روزها ریشه ناکامی های بزرگ امروز ورزش ما به عدم برنامه ریزی صحیح برای تربیت و پرورش ورزشکاران حرفه از سنین پایین می رسد.