به گزارش پارس به نقل از کاپ، زلاتکو کرانچار سرمربی فعلی الاهلی قطر که سابقه سرمربیگری در تیم های ایرانی مثل سپاهان و پرسپولیس را در کارنامه دارد این روزها یکی از ابزارهای انتقاد از مسئولان وزارت ورزش شده. او قرار بود قبل از اینکه خاکپور انتخاب شود هدایت تیم فوتبال امید را در دست بگیرد و حتی با حبیب کاشانی در این خصوص به توافق رسید اما وزارت ورزش این گزینه کروات را به دلایلی که هیچ کس متوجه آن نشد رد کرد تا کار به دست یک مربی بسیار کم تجربه تر برسد. کرانچار هم اکنون در الاهلی قطر هدایت تیمی را بر عهده دارد که دو بازیکن ایرانی یعنی مجتبی جباری و پژمان منتظری در آن بازی می کنند.

*درباره شرایط الاهلی در فصل جاری لیگ ستارگان قطر صحبت کنید.

فصل گذشته هم من هدایت این تیم را بر عهده داشتم و فصل نسبتا موفقی برای ما بود. توانستیم در پایان مسابقات رتبه پنجم را کسب کنیم که نتیجه خوبی به حساب می آمد. انتظار خودمان و هواداران بر این بود که امسال نتایج بهتری بگیریم اما متاسفانه شرایط طور دیگری رقم خورد.

*نتایج الاهلی در این فصل باعث شده حتی چند باری بحث برکناری شما هم مطرح شود.

قطعا نه هواداران و نه اعضای تیم از نتایجی که در این فصل گرفتیم راضی نیستند. امیدوار هستم با تغییراتی که در نیم فصل ایجاد کردیم و با تمهیداتی که در نظر گرفتیم در نیم فصل دوم بتوانیم به همان رتبه پنجمی فصل قبل دست پیدا کنیم. باید واقع بیناننه به مسائل نگاه کرد و نمی توان جایگاهی بیش از این برای الاهلی در این فصل قائل شد.

*شما دو شاگرد ایرانی در تیم خود دارید. از شرایط آنها راضی هستید؟

از پژمان منتظری و مجتبی جباری هم من راضی هستم و هم باشگاه. آنها عملکرد خوبی در فصل جاری داشتند و توانستند در مواقع حساس به ما کمک کنند. حتی من از شرایط سیدجلال حسینی که فصل گذشته در الاهلی بود راضی بودم اما متاسفانه او با باشگاه توافق کرد تا از تیم جدا شود. پس می خواهم این را بگویم که دلیل جدایی حسینی و بازگشتش به ایران نظر من نبوده است. بار دیگر می گویم دو بازیکنی که از کشور شما در تیم الاهلی بازی می کنند جزو ارکان اصلی تیم ما هستند.

 *از بحث الاهلی که بگذریم اخیرا تیم فوتبال امید ایران در رقابت های انتخابی المپیک در قطر شرکت کرد. شما نظاره گر بازی های ایران بودید؟

با اینکه من برای دوره آماده سازی پیش از شروع نیم فصل دوم همراه با تیم در ابوظبی به سر می بردم اما علاقه زیادی داشتم تا کار تیم ملی ایران را در این مسابقات پیگیری کنم. هر طور بود این کار را کردم و تقریبا تمام بازی ها را دیدم. فقط متاسفم از اینکه نتیجه به دست آمده برای تیم فوتبال امید تناسب زیادی با بازی که از سوی امیدهای فوتبال ایران ارائه شد نداشت. در واقع من معتقدم سطح بازیکنان ایرانی حداقل در حدی بود که بتوانند در نیمه نهایی شرکت کنند.

*شما حدود یک سال و نیم قبل قرار بود هدایت همین تیم را بر عهده بگیرید. به نظرتان اگر آن اتفاق رخ داده بود و شما روی نیمکت تیم فوتبال امید ایران نشسته بودید می توانستید نتایج بهتری کسب کنید؟

پاسخ دادن به این سوال واقعا برایم سخت است. قطعا من هم همان کاری را می کردم که خاکپور انجام داد. چون به نظر من او مسیر درستی را انتخاب کرد. به نظرم خاکپور در تمام مسابقات تیمش را با میل پیروزی به میدان فرستاد که این به تفکرات من خیلی نزدیک است اما به هر حال فوتبال است و نمی توان آن را پیش بینی کرد؛ شاید هم تیم من بهتر نتیجه می گرفت.

*شاید بعد از گذشت یک سال و نیم هنوز کسی به صورت دقیق متوجه نشده چرا شما مجوز نشستن روی نیمکت تیم امید ایران را با وجود توافقاتی که انجام دادید نگرفتید.

باور کنید خودم هم هنوز دلیل این موضوع را نمی دانم. این جزو مسائلی بود که مسئولان باید درباره آن تصمیم گیری میکردند و در نهایت بعد از چند روز من از آنها جواب رد شنیدم. تصور من این است مسئولان فوتبال و ورزش ایران از ابتدا نظرشان روی شخص دیگری بود و به همین دلیل با حضور من موافقت نکردند. با این حال همان طور که گفتم هنوز هم بعد از گذشت مدت زیاد به من دلیلی برای اینکه نتوانستم هدایت این تیم را برعهده بگیرم اعلام نکردم.

*شما این موضوع را به مسئولان ایرانی ربط می دهید؟

من هم مثل شما از چیزی خبر ندارم. آمادگی کامل داشتم به ایران بیایم و این تیم را برای حضور در المپیک آماده کنم اما با من مخالفت شد. به شما پیشنهاد می دهم برای اینکه جواب دقیق تری پیدا کنید به سراغ مسئولان ورزش ایران بروید و دلیل این موضوع را از آنها جویا شوید.

 *در این مدت که در الاهلی و قطر حضور داشتید پیشنهادی از سوی تیم های ایرانی دریافت کردید؟

درباره گذشته حرف نمی زنم اما در چند ماه اخیر چنین اتفاقی رخ نداده است.

*ممکن است دوباره روزی برای مربیگری به ایران بازگردید؟

اگر پیشنهادی از ایران بیاید با آغوش باز استقبال می کنم. چون من در چهار سال خوب را در ایران سپری کردم. به نظرم نتایجی که در ایران برای من رقم خورد کاملا در شان و نام من بود. توانستم دو قهرمانی به دست آورم و جوانان زیادی را به فوتبال ایران معرفی کنم. باز هم می گویم با کمال میل حاضرم برای مربیگری به ایران بازگردم.