پشت پرده اتفاقات تکواندو از زبان ساعی

به گزارش پارس به نقل از مهر ، هادی ساعی قهرمان المپیک و عضو شورای شهر تهران که در برنامه مجله تصویری رزم آور حضور پیدا کرده بود از چگونگی ورود خود به شورای شهر و همچنین سینما صحبت کرد. وی معتقد است اینکه می گویند شورای شهر یک کار سیاسی است به هیچ عنوان درست نیست چرا که شورای شهر یک کار فرهنگی است که برای کمک به امور شهری فعالیت می کند. وی اعتقاد دارد به همین دلیل یک فرد سیاسی نیست و نخواهد بود.

این عضو شورای شهر در خصوص ورود به سینما هم گفت پشنهادات زیادی در این زمینه دارد و در هر فیلمی بازی نمی کند. وی در پاسخ به سئوالی مبنی بر انتشار برخی خبرها از سرمایه گذاری او برای گرفتن نقش در سریال آمین گفت: به هیچ عنوان پولی  که ندادم هیچ بلکه در بین هنرپیشه های این سریال بیشترین پول را من گرفتم.

اما بخش دوم این گفتگو در خصوص تکواندو بود. وی در مورد اینکه چرا از تکواندو دور است گفت: خوشبختانه یا بدبختانه من در تکواندو هستم و از این رشته دور نیستم. اگر تکواندو را مانند یک کشتی فرض کنید من وسط این کشتی هستم که کسی نمی تواند ما را از این کشتی پیاده کند و حتی اگر خودم هم بخواهم نمی توانم پیاده شوم. من یا باید موافق با حرکت این کشتی پارو بزنم که در شرایط فعلی چنین کار نخواهم کرد. یا باید خلاف جهت پارو بزنم که بازهم چنین نمی کنم و هیچگاه کسی از من سخنی بد در مورد تکواندو نشنیده است.

ساعی افزود: راه سوم هم اینکه پاروها را بالا بگیرم تا کشتی به حرکت خود ادامه دهد. هر جا تکواندو موفق بود که وظیفه خود می دانم کمک کنم کما اینکه بعد از قهرمانی جهان در هر دو دوره با برگزاری چشن قهرمانی به اعضای تیم روحیه دادم.

سرگروه پیشین تیم ملی تکواندو به حضور خود در انتخابات این فدراسیون هم اشاره کرد و گفت: من به خواست اهالی تکواندو برای حضور در انتخابات ثبت نام کردم و آقایان فکر می کردند که حضور من جدی نیست ولی من از همان اول خیلی جدی وارد شدم و هدف هم کمک به تکواندو بود. می دانستم که اگر رئیس فدراسیون تکواندو شوم خیلی از دوستانم را از دست می دهم. من برای کمک به تکواندو آبرو و اعتبار خود را گذاشتم.

وی به بحث دوشغله بودن خودش هم اشاره کرد و گفت: من این موضوع را پیش از این جای عنوان نکرده بودم ولی الان می گویم که بحث دوشغله ها در ورزش از همان جریان من و از داخل فدراسیون تکواندو مطرح ، پیگیری و دامنگیر سایر رشته ها هم شد. قانون دوشغله ها که برای یکی دو سال قبل نبود. شاید ۱۰ سال قبل از همان زمان که خود پولادگر دوشغله بود ،  این قانون وجود داشت.

ساعی ادامه داد: مطرح شدن بحث دوشغله ها برای من خوب شد چرا که اکنون کسی از ساعی خرده نمی گیرد چرا به تکواندو نمی‌آیی ؟ من به وظیفه خود عمل کردم. جایگاه خودم را در بعد بین المللی را داشتم و در همان مقطع عضو هیات رئیسه فدراسیون و مدیرتیم های ملی بودم و خیلی به تکواندو کمک کردم. تمام اتفاقاتی که از لحاظ ساخت و سازها  در فدراسیون صورت گرفت من کمک کردم نه آنکه از جیب کمک کرده باشم ، اعتبار آوردم.

دارنده سه مدال طلا و برنز المپیک در پاسخ به سئوال دیگری مبنی بر اینکه چرا در انتخابات شرکت نکردید و در صورت انتخاب شدن بین شورا و فدراسیون یکی را انتخاب کنید پاسخ گفت: من دقیقا همین پیشنهاد را دادم که قبول نکردند. من تا آن زمان دو شغله نبودم و برای جرمی که مرتکب نشده بودم مجازات شدم. مگر می شود راننده ای را که از چراغ قرمز عبور نکرده جریمه کرد. اگر انتخاب می شدم قرار نبود که همان زمان بروم فدراسیون ، در مدتی که حکم صادر می شد من از بین شورا و فدراسیون یکی را انتخاب می کردم.

وی در ادامه سخنان خود اظهار داشت: شخص آقای سجادی اجازه نداد من در انتخابات شرکت کنم. تعارف با کسی ندارم ، آقایی که از همه ورزشی تر بود و امروز مدعی است ورزشی ترین فرد وزارت ورزش است ، اجاره نداد. من با ایشان روبرو نشستم صحبت کردم و گفتم اجازه بدهید در انتخابات شرکت کنم.

ساعی در پاسخ به سئوالی مبنی بر اینکه آیا برخوردهایی که با جشمید سهرابی و مرتضی کریمی بعد از مجمع انتخابات شد برای حمایت از شما بوده یا خیر پاسخ داد: دقیقا همین طور بوده است. این کار پسندیده ای نیست که یک شخصی را برای طرز فکرش مجازات کند. و این بدتر است که وقتی این افراد را حذف می کنید می گویید به دلیل آنکه از فلانی حمایت کردید. این برای من خیلی بد است که کریمی ، سهرابی ، بسحاق و خیلی های دیگر چوب من را بخورند و یا به اسم من حذف بشوند و من احساس می کنم که این اتفاقات برای خراب کردن من می افتد. اگر من اینقدر بودم که تا ۲۰ روز قبل مدیرتیم های شما بودم. عضو هیات رئیسه شما بودم و پول می آوردم برای فدراسیون و مشکلات شما را حل می کردم. اگر بد بودم چرا با من کار می کردید ، چطور شد ۲۰ روزه همه این اتقاقات افتاد.

سرگروه پیشین تیم ملی در بخش دیگری از سخنان خود به المپیک ۲۰۰۸ و ارتباط خود با مهماندوست گفت: من با رضا مهماندوست در یک تیم بودم، از باشگاه فتح گرفته تا بازیهای آسیایی هیروشیما در تیم ملی کنار بودیم و بعد که مربی تیم ملی شد بازهم با هم کار کردیم و قتی هم مهماندوست سرمربی تیم ملی شد به عنوان سرمربی تیم ملی ایشان را قبول کردم.  من همیشه حد و اندازه های خود را می دانم و وقتی در اردوی تیم ملی حاضر شدم یعنی این موضوع را قبول کردم، چه خوب، چه بد.

وی افزود: ولی مهماندوست این حس را همان لحظه اول با من نداشت، البته قبل از اینکه مهماندوست انتخاب شود به من پیشنهاد دادند مربی تیم ملی شوم که قبول نکردم تا اینکه مهماندوست سرمربی تیم ملی شد و در اولین مصاحبه خود هر چه گفت به من بود. ولی من قبول کردم آمدم تمرین و به بهترین نحو تمرین کردم . در آن مقطع همه دنبال این بودند که ساعی به المپیک نرود. از وزارت ورزش وقت گرفته تا فدراسیون ، البته پولادگر تحت فشار بود که اینجوری شد. باید منصفانه صحبت کرد. ایشان از سوی وزارت ورزش به دلایلی که نمی توان گفت تحت فشار بود و نمی دانست چه کند!

ساعی در توصیح بیشتر این موضوع گفت: مهماندوست اول کار اصلا موافق حضور من نبود. حتی پیام داد که هادی اردو نیاید و به او اعتقاد ندارم . به او گفته بودند که شما نمی توانی هادی ساعی را همین طور بی دلیل خط بزنی. او باید در اردو انتخابی بزند. من جزو نفراتی بودم که باید به اردو می آمدم و آمدم اینقدر تلاش کردم که خودم را به مهماندوست تحمیل کردم. زودتر از همه می آمدم سر تمرین ، سخت تمرین می کردم و دیرتر از همه می رفتم و کار به جایی رسید که مهماندوست نتوانست از من بگذرد. مهماندوست حتی زمانی که رفتیم سهمیه المپیک بگیریم به من اعتقاد نداشت. همه انتخابی ها را بردم و رفتم کسب سهمیه کردم.

قهرمان المپیک ۲۰۰۸ ادامه داد: وقتی کسب سهمیه کردیم و برگشتیم در همان فرودگاه به من گفتند فکر نکن کسب سهمیه کردی به المپیک اعزام می شوی ، تو تازه باید در مسابقه انتخابی شرکت کنی ، و من هم گفتم چشم ، ولی بعد از کسب سهمیه در اردوها اینقدر خوب کار کردم که هیچ مربی عاقلی نمی توانست از من بگذرد. باز این فشارها نزدیک المپیک خیلی زیاد شد. از پولادگر گذشت و به مهماندوست رسید.

وی افزود: من هنوز ارتباط خوبی با مهماندوست ندارم. ولی او یک حسن خوبی که دارد خیلی زحمتکش است. ایشان شبانه روز وقت گذاشت در اردو ، تمام تلاش خود را بکار برد و حتی از خانواده خود گذشت تا من موفق شوم. جا دارد از همسر این مربی تشکر کنم. به دلیل شرایط سختی که با دو بچه بیمار و حضور تمام وقت رضا در اردو تحمل می کرد و یکی از اتفاقات منزل را به مهماندوست منتقل نمی کرد و مشکلات را به تنهایی به دوش می کشید. احساس می کنم رضا مهماندوست هر چه دارد از زحمات خودش و قلب پاک همسرش است.

ساعی با اشاره به اینکه  قبل از المپیک می دانستم در پکن طلا کسب می کنم اظهار داشت : این موضوع را از فیض الله نفجم سئوال کنید. یک سال قبل از المپیک نفجم را فرستادند به من پیام دهد که «شما نرو المپیک ، ما شما را می گذاریم مربی تیم ملی» و من به ایشان گفتم می خواهم بروم المپیک طلا بگیرم. در حیاط فدراسیون بودیم کتابی دستم بود ، جلد این کتاب را باز کردم و نوشتم: «اینجانب هادی ساعی تعهد می دهم به المپیک می روم و طلا می گیرم و اگر طلا نگرفتم دیگر ساعی را به عنوان تماشاچی تکواندو هم نخواهید دید» امضا کردم، تاریخ و ساعت زدم و دادم به نفجم گفتم این را به آنها بده که برای من پیام دادند.

پرافتخارترین تکواندوکار تاریخ تکواندو ایران گفت: وقتی وارد اردو شدیم برای آنکه من را حذف کنند تصمیم گرفتند که وزن ۶۸- کیلوگرم را به المپیک اعزام نکنند. اینجا بود که گفتم مهماندوست به من اعتقادی نداشت. چون می دانست که اگر در این وزن انتخابی بگذارد من همه مدعیان این وزن را شکست می دهم و این یک تصمیم اشتباه بود. اگر من هم نبودم ، نصر ، معتمد و غلامزاده هر کدام که به پکن اعزام می شدند ما مدال کسب می کردیم. بهترین وزن‌هایی که می توانستیم مدال کسب کنیم ۶۸- و ۸۰- کیلوگرم بود و اگر نمی خواستند من را به المپیک اعزام نکنند نباید آن وزن حذف می شد. چون وزن ۵۸- کیلوگرم که اعزام کردیم فقط یک تکواندوکار خوب داشتیم و او کسی نبود جز بهزاد خداداد.

وی ادامه داد: همان روز که تصمیم به حذف وزن ۶۸- کیلوگرم گرفته شد ما مدال المپیک را از دست دادیم. من با ۷۰ کیلوگرم وزن آمدم ۸۰- کیلوگرم مبارزه کنم. در ایران انتخابی زدم و همه را شکست دادم و رفتم کسب سهمیه و طلا گرفتم و بعد که برگشتیم تهران بازهم در مسابقات انتخابی شرکت کردم.

هادی ساعی به رقابتهای جام جهانی مکزیک هم اشاره کرد و گفت: در جام جهانی نفرات ما عملکرد خوبی داشتند و نمی توان ملاک عملکرد برای تکواندو ما باشد.  ما باید نیمه پرلیوان را دیده و آن همان کسب سه سهمیه بود. ولی می توانستیم هر چهار سهمیه را کسب کنیم. آسیب دیدگی اسبقی بدشانسی بود. بهنام اولین کسی بود که تو رنکینگ بالاتر از همه قرار داشت که در مسیر راه با آن آسیب دیدگی نتوانست ادامه دهد. اینجا برمی گردد به بحث های مدیریتی ما که معتمد را از دست دادیم. اگر کمی تمرکز داشتیم می توانستیم معتمد را جایگزین کنیم که البته او هم در مقطعی آسیب داشت.

این قهرمان تکواندو به مورد اعتراضات ایران به داوریها هم گفت: این موضوع به ارتباط برمی گردد. ما هیچگاه نتوانستیم یک ارتباط خوب برقرار کنیم با فدراسیون جهانی . امروز جهان ارتباطات است و ما با اعتراضات بی مورد و بی موقع خود مقداری بی اعتمادی را در فدراسیون جهانی ایجاد کرده ایم.

وی در مورد برخورد رئیس فدراسیون جهانی تکواندو با رئیس کمیته ملی المپیک در مکزیک هم گفت: در جلسه ای که تشکیل شد به خواسته خودم حضور نداشتم. من هم دعوت بودم ولی به دلیل آنکه می خواسنم مسئولین فدراسیون و شخص آقای هاشمی راحت صحبت کنند در جلسه شرکت نکردم. ولی بدون شک اگر جلسه خوبی بود حتما اتقاقات خوبی برای تکواندو می‌افتاد. هاشمی وقتی برای کشتی رفت بعد از آن اتفاقات خوبی افتاد.

ساعی در پایان به کوچ بازیکنان به خارح از کشور گفت: سال ۲۰۰۴ برای المپیک آتن ساناز شهبازی را از تیم ملی آمریکا آوردیم و برای کسب سهمیه رفت که باخت و بعد از آن هم ساک خود را جمع کرد و رفت و دوباره برای تیم ملی آمریکا بازی کرد. تا آن سال در تکواندو هیچ کشوری اینکار را نکرده بود. اگر خوب نیود چرا ما انجام دادیم. ما نمی توانیم برای یک ورزشکار تصمیم بگیریم.  شهبازی آمد در وزنی که خواهر من حضور داشت برای کسب سهمیه رفت و حق تکواندوکاران داخلی ضایع شد.