جداکردن"سر" از مربیان تیم‌های ملی بوکس!

به گزارش پارس به نقل از مهر، کمتر از ۸ ماه تا آغاز المپیک تابستانی ریو زمان باقی مانده است و بوکس ایران تا به این لحظه تنها یک سهمیه المپیک توسط احسان روزبهانی کسب کرده است. سهمیه ای که با کسب کمربند قهرمانی در مسابقات لیگ حرفه ای بوکس جهان به دست آمد.

در میان ریز و درشت دغدغه‌های ناطق نوری رئیس کهنه کار فدراسیون بوکس، شاید بزرگترین چالشی که وی از حدود دو سال پیش با آن دست و پنجه نرم می کرد اختلاف دو مربی داخلی این رشته در سطح ملی بود. اکبر احدی و علیرضا استکی که اگرچه مدتها با هم همکاری داشتند اما در سال ۲۰۱۳ و پیش از بازیهای آسیایی اینچئون کره جنوبی دیگر نتوانستند یکدیگر را تحمل کنند و قطع همکاری کردند.

در آن مقطع زمانی اکبر احدی هدایت تیم ملی بوکس را بر عهده داشت و با انتخاب مربی بدنساز برای تیم، حضور استکی در کادر فنی را منتفی کرد تا تیم ملی بدون مربی سابق خود راهی اینچئون شود. ایران با کسب دو نقره و یک برنز از کره جنوبی بازگشت و این نقطه شروعی بود برای تصمیمات پدرخوانده بوکس برای مدیریت بحرانی که هر لحظه وخیم تر می شد.

اپیزود اول؛ تقسیم تیم ملی

این اولین گام ناطق نوری برای خاموش کردن اختلافات عمیق دو مربی بوکس بود. او هدایت تیم ملی بوکس بزرگسالان را که منحصرا در اختیار اکبر احدی بود از وی گرفت و تیم ملی را به دو نیم کرد و هدایت هر بخشی را به یکی از مربیان تیم های ملی داد. اگرچه در ابتدای این تصمیم گیری، اکبر احدی نسبت به آن واکنش تندی نشان داد ولی آتش اختلافات برای مقطعی کوتاه خاموش شد. اما نحوه تقسیم ملی پوشان در این دو تیم و استفاده از واژه "الف" و "ب "باز هم راه اعتراضات را باز کرده بود.

ترغیب برخی بوکسورها برای کم کاری در تیم رقیب و انتظار هر یک از مربیان برای انتخاب شدن به عنوان سرمربی تیم ملی بوکس بزرگسالان از نقاط منفی این تصمیم بود. از طرفی دیگر در روزهایی که بوکس ایران با مشکلات مالی عدیده ای دست و پنجه نرم می کرد تیغ برنده بسیاری از رسانه ها مبنی بر اتلاف هزینه با این تصمیم گیری، رئیس فدراسیون بوکس را بر آن داشت تا تصمیم جدید بگیرد. این دو راه موازی باید یکجا تغییر ماهیت می داد به انقطاع می رسید و ناطق نوری دو راه بیشتر نداشت؛ یا هدایت یک تیم ملی واحد را به یکی از دو مربی می سپرد و یا اینکه در مجموع بی خیال این دو مربی، سکان هدایت تیم ملی را به گزینه ای دیگر می داد! وی راه دوم را برگزید.

اپیزود دوم؛ سرمربی خارجی مرهم شش ماهه بر زخم بوکس

تصمیم ناطق نوری تنها راه حلی بود که می توانست در آن مقطع زمانی دو رقیب سرسخت بوکس ایران را آشفته نکند. آوردن مربی خارجی اگرچه ریسک بزرگی در آن زمان بود اما ناطق نوری با یک تیر دو نشان می زد، هم بحران موجود را مدیریت می کرد و هم راهی برای استفاده از دانش مربی خارجی باز کرده بود. هرچند انتخاب مسئولان فدراسیون گزینه خیلی کاربلدی هم نبود اما این تصمیم توانست آرامش را به تیم ملی بازگرداند و پایانی بر گروکشی ملی پوشان بوکس باشد.

وینکوف اوکراینی بی خبر از همه جا پای در میدانی گذاشته بود که به نظر می رسید همکاری خوبی از مربیان داخلی نبیند. اما در این میان استکی بیش از رقیب خود به او روی خوش نشان داد تا اینکه مرد اوکراینی پس از پایان همکاری اش با تیم ملی در مصاحبه ای با خبرنگار مهر او را بهترین همراه خود در ایران معرفی کند و به دنبال همکاری با وی در تیم های بعدی اش باشد.

در روزهایی که وینکوف (سرمربی) به همراه استکی به عنوان مربی تیم ملی هدایت بزرگسالان ایران را بر عهده داشت اکبر احدی هم بیکار نمانده بود. او سرمربیگری تیمی را در دست داشت که قرار بود در رینگ حرفه ای بوکس جهان مشت بزنند. همانجایی که احسان روزبهانی سهمیه المپیک گرفت.

وینکوف که در ابتدا خیلی با انگیزه کارش را شروع کرد در ادامه و با مشاهده وضعیت نابسامان ورزش ایران در روزهایی که خود وزیر ورزش و جوانان اعلام می کند ورزش ایران المپیکی نیست ، عملا بی خیال نتیجه گیری شد. او می دانست که با پایان زمان شش ماهه قرارداد آزمایشی وی او باید با بوکس ایران خداحافظی کند و همین اتفاق هم افتاد.

وینکوف رفت و احدی ماند و تیم APB (بوکس حرفه ای) و استکی به عنوان مربی تیم ملی بوکس بزرگسالان!

احدی که حالا دیگر سرمربی تیم بوکس حرفه ای ایران بود جمعی از برترین بوکسورهای تیم ملی را در اختیار داشت و به صورت دوره ای با بوکسورها در رینگ حرفه ای حضور داشت و به نظر نمی رسید اعتراضی به این موضوع داشته باشد و حالا باید تکلیف تیم ملی بزرگسالان مشخص شود. آیا استکی که پرشانس ترین گزینه هدایت تیم ملی بوکس بزرگسالان بود حالا به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب می‌شد؟!

اپیزود سوم؛ سر از مربیان بوکس جدا شد/مسئولیت ،جایگزین سرمربیگری

سومین تصمیم ناطق نوری شاید هوشمندانه ترین تصمیم وی بود. او بدون هیچ تغییری اجازه ادامه فعالیت به دو منتقد اصلی را داد، هر یک سر جای خودش!

اما ناطق در فاصله تنها سه ماه مانده به رقابت کسب سهمیه المپیک چین استکی مربی چندین ساله خود را سوخت نکرد و او را سرمربی تیم ملی نخواند. از طرف دیگر از لفظ سرمربی برای اکبر احدی در تیم APB صرف نظر کرد تا استرس نتیجه گیری را از آنها بگیرد ولی در عین مسئولیت این دو تیم را به آنها سپرد.

حالا استکی مسئول تیم ملی بوکس بزرگسالان است. او سرمربی تیم ملی نیست تا بر روی عملکرد احدی در تیم ملی APB تاثیر منفی بگذارد و احدی هم سرمربی APB نیست تا او هم با خیالی راحت تر به کارش ادامه دهد. در واقع ناطق به بهترین نحو ممکن تقسم وضعیت کرد بدون اینکه حساسیتی برای دو رقیب اصلی ملی بوکس به وجود بیاورد. از طرفی وی فرصت ارائه نمایشی قوی به هر دو مربی داده است. هر دوی آنها فرصت کسب سهمیه دارند. استکی با شاگردانش در چین و آذربایجان و احدی با مجموعه ای از برترین بوکسورهای ایران در رینگ حرفه‌ای.

جدا شدن "سر" از مربیان تیم ملی در کنار همه انتقاداتی که گاه و بیگاه به ناطق نوری پدرخوانده بوکس می شود یکی از حرفه ای ترین تصمیمات  و آتش بس هنرمندانه وی در آستانه سال المپیک بود.