ستاره کشتی فرنگی جهان در آستانه مسابقات جهانی سکوتش را شکست/ سوریان: ایستادم و مبارزه کردم
به‌هر‌حال فارغ از هر نتیجه و اتفاقی که در لاس‌وگاس رخ بدهد تمام تلاشم را می‌کنم در المپیک باشم و برای سومین‌بار در آن میدان بزرگ حضور یابم.
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- امید توفیقی- سردار هفت ستاره؛ شاید این بهترین توصیف برای حمید سوریان باشد؛ نابغه‌ای که با هفت طلای جهان و المپیک، پرافتخارترین ورزشکار تاریخ این سرزمین محسوب می‌شود. ورزشکاری که خارج از گود ورزش نیز روحیات پهلوانی او زبانزد است و در کارهای عام‌المنفعه اگر پیشقراول نباشد، دوشادوش دیگر ورزشکاران خیر گام برمی‌دارد. کسی که این روزها در لاس‌وگاس، محل برگزاری رقابت‌های جهانی به سر می‌برد. کارزاری که در آن دو هدف را دنبال می‌کند؛ نخست کسب سهمیه المپیک ریو و دوم رسیدن به هشتمین طلا و ستاره دوران قهرمانی‌اش. اما او تاکید دارد فارغ از هر نتیجه‌ای در این رقابت‌ها، عزم خود را برای شرکت در المپیک 2016 ریودوژانیرو جزم کرده است و با اطمینان خاطر از آمادگی خود و هم‌تیمی‌هایش برای درخشش در جهانی می‌گوید.
آخرین شرایط تیم ملی کشتی فرنگی در آستانه رقابت‌های جهانی چگونه است؟
خدا را شکر همه چیز خوب است. بعد از پشت‌سر گذاشتن حدود ده ماه تمرین و اردو، همه در شرایط ایده‌آلی هستیم. هیچ کدام آسیب‌دیدگی نداریم و امیدوارم به نسبت تلاش و زحمتی که کشیده‌ایم، نتیجه خوبی کسب کنیم.
گرچه میانگین سنی تیم کمی بالاست، اما خیلی‌ها معتقدند این تیم بهترین تیم سال‌های اخیر کشتی فرنگی ایران است. شما چه فکر می‌کنید؟
تیم تلفیق و ترکیبی از جوانان و باتجربه‌هاست. چهار نفر تجربه حضور در المپیک را دارند، پنج نفر مدال جهانی در کارنامه دارند و دو نفر طلای المپیک. این نشان‌دهنده قدرت تیم ایران است. در واقع در سال‌های اخیر همیشه کشتی‌فرنگی ایران نتایج خیلی خوبی کسب کرده است و قطعا هرکسی که دوبنده تیم ملی را می‌پوشد این انگیزه و امید را دارد که بهترین عنوان دنیا را کسب کند. شخصا خیلی امیدواریم این اتفاق بیفتد و همه بچه‌ها نتایج درخشانی کسب کنند. با این حال، امسال سطح رقابت‌های جهانی بسیار بالا خواهد بود، چراکه سال قبل از المپیک بوده و نفرات اول تا پنجم این مسابقات سهمیه المپیک کسب می‌کنند. قطعا همه کشورها با آمادگی خیلی بالایی به این رقابت‌ها می‌آیند و حریفان دست و پا بسته‌ای نداریم، اما تیم ما، تیم خیلی خوبی است.
کشتی فرنگی ایران سال گذشته در رقابت‌های جهانی ازبکستان برای اولین بار قهرمان جهان شد. فکر می‌کنید در لاس‌وگاس می‌تواند دوباره قهرمان شود؟
از قدیم گفته‌اند تکرار عنوان قهرمانی از کسب آن سخت‌تر است. خوشبختانه در کشتی فرنگی شرایطی وجود دارد که مدال بین کشورهای اروپایی تقسیم می‌شود. فرانسه، نروژ و دانمارک و کشورهای دیگری کشتی‌گیران خوبی دارند و مدال کسب می‌کنند. سال گذشته هم تیم ما از این وضعیت نهایت استفاده را برد و قهرمان جهان شدیم. امسال هم امیدوارم این اتفاق بیفتد. آنچه مشخص است بیشتر کشورها تیم‌های خیلی خوبی دارند و آماده هستند و چهار پنج کشور شانس قهرمانی دارند و شخصا امیدواریم تیم ما دوباره قهرمان جهان شود. کار بسیار سختی است و باید تلاشمان را بکنیم.
می‌گویند باید حمید سوریان باشی تا درک کنی کشتی گرفتن با این همه مدال چه حسی و سختی‌هایی دارد. این استدلال مردان فنی کشتی فرنگی درباره شرکت نکردن تو در رقابت‌های انتخابی و در نهایت، دادن فرصت دوباره بود. شما در این باره چه فکر می‌کنید؟
قطعا وقتی یک ورزشکار مشهور می‌شود، کارش سخت‌تر هم می‌شود. هم شرایط سنی متفاوت از گذشته می‌شود هم با شناختی که کشتی‌گیران نسبت به او پیدا کرده‌اند و آنالیز بیشتری از او خواهند داشت، ادامه راه قهرمانی برای او سخت می‌شود. متاسفانه در دو رقابت اخیر بین‌المللی که شرکت کردم، در حالی نتوانستم نتیجه خوبی بگیرم که یک مقدار قضاوت داوران هم بحث‌برانگیز و نامهربانانه بود. با این حال با توجه به انتظاری که وجود دارد و انتظار بحقی است، باعث می‌شود کار سخت‌تر از گذشته باشد. مردم دعایم کنند من هم قول می‌دهم با همه وجودم کم نگذارم و با همه انرژی و توانم در مسابقات حضور پیدا کنم.
حمید سوریان ده سال پیش یعنی سال 2005 در 20 سالگی به عضویت تیم اعزامی به رقابت‌های جهانی درآمد و در آن رقابت‌ها طلایی شد. چه تفاوتی بین این حمید و آن حمید وجود دارد؟
اولین تفاوت به طور طبیعی شرایط سنی است. از آن روز ده سال بزرگ‌تر شده‌ام و قطعا این موضوع از نظر آمادگی جسمانی من تاثیر گذاشته و دیگر آن آمادگی جسمانی ده سال پیش را ندارم، اما تفاوت و عمده قابل توجه این است که در این ده سال میادین خیلی بزرگ و متعددی را پشت‌سر گذاشتم و تجارب ارزشمند زیادی کسب کردم، ازجمله حضور در دو دوره مسابقات المپیک، شش دوره مسابقات جهانی و مسابقات مختلف دیگر.همه اینها باعث می‌شود با تجربه و تمرکز بیشتر و دید بازتر در مسابقات جهانی لاس وگاس حضور پیدا کنم.
بندرت ورزشکارانی داشتیم که مثل شما این همه سال در اوج باقی بمانند و مدال‌های متعدد آن هم از نوع طلا کسب کنند. به عنوان یکی از همین معدود ورزشکاران، راز ماندگاری در اوج و کسب هفت طلا در جهانی و المپیک را در چه می‌دانی، آن هم در شرایطی که صرف نظر از المپیک 2008 پکن، در دیگر جهانی‌ها و المپیک لندن طلا کسب کردی؟
فکر می‌کنم تلاش و پشتکار فاکتور اصلی این مهم است. بعضا صحبت از این می‌شود که نبوغ و استعداد ذاتی ورزشکار باعث این ماندگاری می‌شود، اما من مطمئنم و ایمان دارم یک درصد نبوغ و استعداد می‌تواند به چنین چیزی منتهی شود و 99 درصد سعی و تلاشی است که ورزشکار باید متقبل شود و کوششی است که در این مسیر باید بکند. مسیری که قطعا در آن شرایطی پیش می‌آید که آدم را دلسرد می‌کند. برای من خیلی این اتفاق افتاده است. با توجه به کم‌لطفی‌ها و نامهربانی‌هایی که در فضای سخت و سنگین ورزش وجود دارد و انسان را دلزده می‌کند ورزشکار باید مبارزه کند و ایستادگی داشته باشد؛ بنابراین مبارزه و ایستادگی را عامل اصلی این ماندگاری می‌دانم.
اما خب شهامت و اصطلاحا دل بزرگی هم می‌خواهد که با وجود این همه افتخار دوباره به صحنه بیایی؛ چرا که اگر یک بار شکست بخوری همه موفقیت‌های قبلی‌ات را زیرسوال می‌برند؟
این جزو طبیعت ورزش است و نمی‌شود کاری کرد. در واقع این ویژگی خاص کشور ما نیست. همه جای دنیا همین طوری است. بالاخره از قهرمان ورزشی که عناوین خوب کسب می‌کنند، انتظار بالایی وجود دارد و با شکست او قطعا موجی از ناراحتی برای دوستدارانش شکل می‌گیرد؛ در نتیجه رسانه‌ها و مطبوعات هم خیلی به آن می‌پردازند و این کار را برای ورزشکار سخت می‌کند. ورزشکار باید طبیعت ورزش را بشناسد و با این فراز و فرودها کنار بیاید تا بتواند مسیر قهرمانی خودش را دنبال کند.
برگردیم به مسابقات جهانی؛ مثل بسیاری از دوستداران کشتی، خیلی به این تیم امیدوار هستی. از میزان آمادگی خودت بگو؟
پس از 9 ماه تمرین در شرایط ایده‌آلی هستم، اما شرایط وزن اول کشتی فرنگی دو سالی است متفاوت شده است. از سال گذشته و در جریان جهانی ازبکستان اوزان کشتی تغییر کرد و با شکل‌گیری وزن 59 کیلو، عملا کشتی‌گیران 55 و 60 کیلو هموزن و قهرمانان این دو وزن در یک وزن ادغام شدند. در نتیجه تعداد نفرات شاخص در وزن اول به مراتب بیش از گذشته است؛ در نتیجه سطح رقابت در وزن اول خیلی بالا رفته است. ان‌شاءالله پنج مسابقه‌ای که برای فینالیست شدن و همچنین دیدار نهایی که در این رقابت‌ها در پیش دارم همگی حساس و سنگین است. برای چنین شرایطی باید آمادگی جسمانی بالایی داشته باشم. ممکن است حرفم توجیه به نظر برسد، اما معتقدم با توجه با تمرینات و سختی‌هایی که در این مدت بچه‌ها متحمل شده‌اند باید در بهترین شرایط باشیم و همه اعضای تیم بهترین عملکرد را داشته باشند.
به عنوان پرافتخارترین عضو تیم بازهم چشم بقیه بچه‌ها به توست. چه نظری در این باره داری؟
از نقطه نظر کسب نتیجه چون در روز دوم مسابقات روی تشک می‌روم و فقط نماینده 85 کیلو بعد از من کشتی خواهد گرفت، فکر نمی‌کنم کیفیت نتیجه من تاثیری روی نتیجه دیگر بچه‌ها داشته باشد. به عنوان یک کشتی‌گیر هم وظیفه من از گذشته مشخص بوده است و همیشه خودم را سرباز تیم ملی دانسته و می‌دانم. هر کسی وقتی به عنوان نماینده کشورش مسابقه می‌دهد باید سعی کند بهترین نتیجه را کسب کند و این را همه اعضای تیم ما مد نظر داشته باشند. البته به عنوان کسی که به لحاظ سنی از بعضی بچه‌ها بزرگ‌ترم سعی می‌کنم با توجه به صحبت‌هایی که با هم داشتیم هم قسم و متحد شده و با تشویق همدیگر باعث سربلندی تیم ملی شویم.
در مصاحبه قبلی گفتی تا المپیک 2016 ریو همچنان کشتی می‌گیری. فکر نمی‌کنی مسابقات جهانی لاس‌وگاس و نتیجه آن تاثیری در این تصمیم داشته باشد؟
اصلی‌ترین عاملی که می‌تواند سطح این رقابت‌ها را بالا ببرد، همین سهمیه المپیک است. فکر می‌کنم جهانی راحت‌ترین جایی است که می‌توان سهمیه المپیک را کسب کرد و مسابقات گزینشی که بعدا برگزار خواهد شد بمراتب سخت‌تر از این مسابقات خواهد بود؛ چراکه با توجه به تعداد بالای نفرات شایسته و خوبی که در وزن اول کشتی فرنگی دنیا وجود دارند قطعا کسی که اینجا می‌تواند سکوی دنیا را به دست بیاورد و به ثبات برسد تقریبا نیمی از راه هدف خود را طی کرده است. یعنی اینجا باید یک مهر تائید برای المپیک زده بشود. همان‌طور که اشاره کردم در ماه‌های گذشته تمرینات منسجمی را دنبال کردیم و امیدوارم با توجه به این تمرینات همه سهمیه‌های المپیک را به دست بیاوریم تا شروع خوبی داشته باشیم برای ریو 2016.
با توجه به فضای انتقادی که در ماه‌های گذشته وجود داشت اگر خدای نکرده در جهانی لاس‌وگاس موفق ظاهر نشوی، باز هم به حضور در المپیک فکر خواهی کرد؟
پس از المپیک لندن 15 ماه استراحت کردم و در حالی که دیگر تمایلی به ادامه کشتی گرفتن نداشتم، در نهایت تصمیم گرفتم بازگردم و هدفم را حضور در المپیک برزیل قرار دادم؛ چراکه افتخار کسب مدال در المپیک چیز دیگری است و حتی حضور در این رقابت‌ها افتخار است. امیدوارم شرایط به گونه‌ای رقم بخورد که در جهانی سهمیه را بگیرم. به‌هر‌حال فارغ از هر نتیجه و اتفاقی که در لاس‌وگاس رخ بدهد تمام تلاشم را می‌کنم در المپیک باشم و برای سومین‌بار در آن میدان بزرگ حضور یابم.
چند خط بیشتر از سوریان
ـ سوریان متولد دوم شهریور 1364 در شهر ری است.
ـ سال 2001 دوبنده تیم نوجوانان ایران را در وزن 46 کیلوگرم پوشید و در مسابقات کشتی قهرمانی نوجوانان آسیا روی تشک رفت.
ـ در مسابقات قهرمانی جوانان جهان در لیتوانی، دوبنده وزن 55 کیلوگرم تیم جوانان ایران را تن کرد و با کسب مدال طلا، محمد بنا را وادار کرد او را جایگزین حسن رنگرز در تیم ملی بزرگسالان ایران کند.
ـ سوریان یک ماه پس از تصاحب مدال طلای جوانان جهان در لیتوانی و در حالی که فقط 20 سال داشت، تیم ملی کشتی فرنگی بزرگسالان ایران را در پیکارهای جهانی 2005 بوداپست مجارستان صاحب مدال طلا کرد.
ـ او در جهانی 2006 گوانگجوی چین و 2007 باکوی جمهوری آذربایجان دو طلای دیگر کسب کرد.
ـ در حالی که در المپیک 2008 پکن همه مدال طلا را برای او کنار گذاشته بودند به دلیل شرایط نامناسب روحی همه کاروان ایران، او نیز نتوانست توفیقی داشته باشد. در آن رویداد ورزش ایران با یک طلا (هادی ساعی درتکواندو) ویک برنز (مراد محمدی در کشتی) یکی از ضعیف‌ترین نتایج تاریخ خود را رقم زد.
ـ سوریان بعد از المپیک پکن دوباره کمر راست کرد و در 2009 هرنینگ دانمارک و 2010 مسکو طلایی شد.
ـ نابغه کشتی ایران که دو طلای قهرمانی آسیا را دارد در عین ناباوری در بازی‌های آسیایی 2010 گوانگجو ناکام ماند و 2014 نیز در تیم اعزامی به اینچئون نبود تا تنها جای خالی مدال در کارنامه او، بازی‌های آسیایی باشد.
ـ او در بازی‌های المپیک 2012 لندن به آرزوی بزرگ هر ورزشکاری رسید؛ طلای المپیک.
ـ سوریان پس از طلای المپیک تا یک قدمی خداحافظی از قهرمانی و کاندیداتوری در انتخابات شورای شهر پیش رفت؛ اما دوباره تصمیم گرفت کشتی را ادامه دهد. او جهانی 2013 را از دست داد، اما در 2014 ازبکستان با طلایی شدن پرافتخارترین ورزشکار تاریخ ایران لقب گرفت و این که در لاس‌وگاس در اندیشه کسب هشتمین طلاست آیا موفق خواهد شد؟ دو روز دیگر پاسخ این پرسشمان را می‌گیریم.
ارسال نظر