پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- تجربه نشان داده پرسپولیس تحت هر شرایطی ناکام است، مربی خارجی و داخلی نیز ندارد! این تیم با مربی بالکانی خود مسیری را طی می‌کند که در فصول قبلی رفته و به نظر می‌رسد از میانه‌های فصل، دیگر سرخپوشان امید خود را برای رسیدن به بالای جدول از دست می‌دهند.

مدیریت، به لجبازی‌ها پایان دهد

رضا شاهرودی پیشکسوت پرسپولیس

مثل سال‌های قبل وضع سرمربی و بازیکنان پرسپولیس دیر مشخص شد و بدنسازی خوبی انجام نگرفت تا بار دیگر شاهد ناکامی سرخپوشان باشیم. در بحث یارگیری نیز مدافع خوبی مثل سیدجلال رد می‌شود و ٤ دفاع وسط می‌مانند که تازه برانکو در بازی‌های رسمی یادش افتاده آنها را آزمایش کند. حضور بنگر به پرسپولیس شدیدا کمک می‌کند و این لجبازی‌هایی که صورت می‌گیرد، اصلا در شأن باشگاه نیست. حتی درباره بازیکنی مثل مسلمان نیز این اتفاق رخ داده و باید با ورود مدیریت این ماجرا حل شود. نظرم این است که یک فرصت دیگر به برانکو داده شود اما اگر شرایط همین‌طور باشد، تا امتیازات بیشتر از این از دست نرفته، شاید دادن یک شوک بهتر از وضع کنونی باشد که یک مربی بی‌دیسیپلین مثل برانکو بالای سر تیم است.

پرسپولیس بیمار است

محمدحسن انصاری‌فرد مدیرعامل سابق پرسپولیس

این پرسپولیسی که من می‌بینم بیمار است و باید برای درمان بیماری‌اش هر چه سریعتر آسیب‌شناسی شود. تیمی که روزگاری باختن را هضم نمی‌کرد، حالا به شکست عادت کرده و معلوم نیست چه اقدامی می‌تواند پرسپولیس را از این حالت در بیاورد. مدیریت باشگاه باید به دنبال درمان تیمی باشد که کاملا روحیه باخت به خود گرفته و دیگر شاید کادرفنی هم بعد از باخت آن‌قدر بازیکنان را سرزنش نکند. البته از بازیکن و مربی گرفته تا مدیران باشگاه، همگی در این شکست‌ها مقصر هستند. پرسپولیس بر خلاف خیلی از منتقدان امسال از نظر نفری مشکلی ندارد و با همین بازیکنان جوان که انگیزه بالایی هم دارند، می‌تواند روی غلتک بیفتد و به رده‌های بالایی جدول برسد.

نیاز به پاسور و کاپیتان

علیرضا امامی‌فر مربی سابق پرسپولیس

بحران مدیریتی در پرسپولیس در ناکامی‌های سریالی این تیم نقش اصلی را بازی می‌کند. برانکو نیز پیش از فصل از برخی مسائل ناراحت بود و دست به تغییرات گسترده در ترکیب پرسپولیس زد. تصمیم عوامل تیم این بوده که پرسپولیس جوان شود، پس باید تبعات آن را هم به جان بخرند چون تیمی که این‌قدر تغییر کرده، قطعا از نظر تاکتیکی دیرتر به هماهنگی می‌رسد. اگر قرار است یک کار اصولی صورت بگیرد‌، باید برای جوانگرایی زمان بدهیم و منطقی هم نیست که از این تیم انتظار قهرمانی داشته باشیم اما اگر هدف چیز دیگری بود، باید طبق همان یارگیری انجام می‌شد. در این برهه من صحبت از تغییر برانکو را به صلاح پرسپولیس نمی‌دانم چون‌سال قبل چنین تجربه تلخی داشتیم. پرسپولیس هم‌اکنون به یک پاسور در میانه زمین مثل نوری و گابریل احتیاج دارد و البته به یک کاپیتان خیلی بزرگ. این‌که کفشگری و نوروزی در ٢ بازی اخیر نتوانستند خودشان را کنترل کنند، نشان می‌دهد پرسپولیس نیاز به یک لیدر درون زمین دارد.

برانکو دوام نمی‌آورد

مرتضی فنونی‌زاده پیشکسوت پرسپولیس

 مقصر اصلی، بی برو و برگرد وزارت ورزش و مدیرانش هستند. همین‌هایی که چند ماه است اسپانسر استقلال را مشخص کرده‌اند اما برای پرسپولیس اقدامی نمی‌کنند. از نظر فنی نیز پرسپولیس رو به جلو خوب بازی می‌کند اما از خط دفاع و دروازه‌بان خوبی برخوردار نیست. البته در میانه میدان هم خلأ محمد نوری به‌شدت احساس می‌شود که با رفتنش دست پرسپولیس را در پوست گردو گذاشت. با این حال ضعف اصلی در خط دفاعی است که می‌توان صد برابر بهتر از امثال ماریچ و اومانیا را در ایران پیدا کرد. فکر نمی‌کنم با این وضع، هیأت‌مدیره بتواند برانکو را نگه دارد؛ اگرچه این مربی به اخراج عادت دارد و در عربستان و چین نیز این اتفاق برایش رخ داده است. با آوردن او فقط به بدهی‌های پرسپولیس اضافه و طرفداران پرسپولیس را از نظر روحی مریض‌تر از قبل کردند.

هفته‌های سخت در انتظار برانکو

شاید هیچ‌کس فکر نمی‌کرد برانکو یکی از بدترین شروع‌های پرسپولیس را در تاریخ لیگ برتر داشته و حتی در مقطع زمانی مشابه فصل قبل نسبت به تیم دایی که بحران زده بود، ٣ امتیاز کمتر اندوخته باشد. پرسپولیس با ٨ گل خورده و ٨ امتیاز از دست رفته، تا هفته هشتم با تیم‌های بزرگی روبه‌رو خواهد شد و همین مسأله زنگ خطری برای سرخپوشان است. این‌که طاقت هیأت‌مدیره پرسپولیس تا چه میزانی بالاست و آیا برانکو هم به سرنوشت دایی دچار می‌شود، شاید به عملکرد سرمربی کروات بستگی داشته باشد. این پرسپولیس از همین حالا هوادارانش را برای قهرمانی ناامید کرده است. در هر صورت زمان نشان می‌دهد که قعر جدولی‌بودن سرخپوشان مقطعی است یا این همان پرسپولیسی است که در چند فصل اخیر دیده‌ایم؛ شاید هم بدتر!