آیا طارمی واقعاً بهترین مهاجم لیگ چهاردهم بود؟

به گزارش پارس به نقل از خبرورزشیهنوز مشخص نیست چطور برخی از انتخاب‌ها شکل گرفت و چه کسانی و با چه منطقی آرای خود را ارائه داده‌اند. یکی از مهم‌ترین مباحث بر سر انتخاب مهدی طارمی به‌ عنوان بهترین مهاجم لیگ چهاردهم است. باور و هضم این شرایط و این انتخاب از سوی هر کس باشد، سخت است.

چطور ممکن است یک نفر بین این همه مهاجم خوبی که در لیگ کشورمان داشتیم، برود و به مهدی طارمی رأی بدهد. نه اینکه طارمی مهاجم بدی است و کمترین شانس را برای به‌دست ‌آوردن این عنوان نداشت، بلکه شرایط انتخاب او به عنوان بهترین مهاجم لیگ درست نبود. بدون تعارف باید گفت طارمی از زمانی توانست خودش را به اهالی فوتبال ثابت کند که در هفته پانزدهم و در حالی که نیم‌فصل به اتمام رسیده بود، به عنوان یار تعویضی مقابل استقلال به میدان رفت و توانست روی گل دوم سرخپوشان تأثیرگذار باشد. در نیم‌فصل دوم نیز در تمام بازی‌ها به میدان نرفت و نمی‌توانیم با این شرایط، بگوییم طارمی بهترین مهاجم لیگ چهاردهم بود. آن هم در شرایطی که مهاجمانی بهتر از او را در لیگ داشتیم.

مثلاً همین ادرلوسیانو ادینهو. این بازیکن برزیلی برای تراکتورسازی تبریز همه کار انجام داد. او 20 گل زد و آقای گل لیگ شد، گلزنی‌هایش تداوم داشت و جدا از گل‌هایی که می‌زد، در دادن پاس گل و گرفتن پنالتی از حریفان نیز عملکرد بی‌نظیری داشت. همچنین به راحتی می‌توانست داور را مجاب کند تا به بازیکنان تیم‌های مقابل اخطار یا کارت قرمز نشان دهد. ادینهو مهاجمی کامل بود که سرعت، تکنیک، آمادگی بدنی و شم گلزنی را با هم به زمین بازی می‌برد و همین که آقای گل لیگ شد نیز نشان می‌دهد بهترین بازیکن کل فصل بود اما مسئولان سازمان لیگ در اقدامی عجیب، رأی به انتخاب مهدی طارمی جوان دادند.

این مهاجم بوشهری و جوان، دوست ندارد زیاد وارد حاشیه شود اما همین که با چنین عنوانی توانسته یکی از برترین‌های لیگ چهاردهم لقب بگیرد، باعث تعجب شد و این قضایا می‌تواند ناخواسته، طارمی را وارد حواشی کند. حتی باید این را نیز باور کرد که سجاد شهباززاده مهاجم آذری‌زبان استقلال نیز در طول فصل چهاردهم عملکردی بهتر از طارمی داشت.

شهباززاده در نیم‌فصل اول وقتی به عنوان مهاجم نوک در استقلال به میدان رفت، توانست گل‌های حساسی به‌ثمر برساند و حتی در دربی نیز گلزنی کرد اما در نیم‌فصل دوم، کادرفنی آبی‌پوشان اقدام به خرید یک مهاجم پا به سن گذاشته به نام غلامرضا عنایتی کرد تا شانس بازی را از شهباززاده در پست اصلی‌‌اش بگیرد. این شرایط باعث شد مهاجم جوان استقلال یک خط عقب‌تر رفته و عملکرد درخشانش به خاطر کاهش تعداد گل‌های زده، کمرنگ جلوه داده شود. حداقل اینکه در مقایسه با طارمی، شهباززاده بیشتر و مؤثرتر بازی کرده بود. تعارف‌های معمول و تعصبات رنگی را کنار بگذاریم، طارمی در طول فصل چقدر بهتر از ادینهو یا شهباززاده بود؟

چرا ما حتی مهاجمان تیم‌های دیگر که انصافاً خوب کار کردند از جمله مهدی شریفی، کاوه رضایی، آلویس نانگ و.... را فراموش کرده‌ایم؟ آنها بهتر بودند یا طارمی؟ این انتخاب‌های غلط است که زمینه‌ساز مسائل دیگر در فوتبال ما می‌شود. طارمی حالا بهترین مهاجم لیگ چهاردهم شده، آیا اگر جنبه این انتخاب را نداشته باشد، در فوتبالش تأثیر بد نمی‌گذارد؟ سازمان لیگ در فصل گذشته نیز به اشتباه، اقدام به انتخاب محمد عباس‌‌زاده به عنوان پدیده لیگ آن هم با 27 سال سن(!) کرد و دیدیم که عباس‌‌زاده دیگر نتوانست خودش را در زمین بازی پیدا کند و به بازیکنی «همیشه در حاشیه» بدل شد.