مربیان بزرگی که در این تابستان تیم ندارند/ گزینه‌های روی میز

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- بهنام جعفرزاده- وقتی یک هیات‌مدیره تصمیم به اخراج مربی می‌گیرد، این در واقع شروع یک پروسه است. مرحله بعدی یعنی پیدا کردن جانشین، بخش دشوارتر آن است و در نهایت مشخص می‌کند آیا اخراج مربی قبلی درست بوده است یا نه.

بسیاری ماجرای وولورهمپتون در فصل 12-2011 را به خاطر دارند. آنها در ماه فوریه، میک مک کارتی را اخراج و اعلام کردند به دنبال یک جانشین باتجربه هستند و ناگهان متوجه شدند نمی‌توانند هیچ گزینه مناسبی پیدا کنند. در نهایت آنها تری کانر، دستیار مک کارتی را به عنوان جانشین او معرفی کردند؛ در حالی که او هیچ علاقه‌ای برای به عهده گرفتن این پست نداشت. نتایج بدتر شد و آنها به دسته پایین‌تر سقوط کردند. اگر آنها نمی‌توانستند مربی بهتری پیدا کنند باید مک کارتی را حفظ می‌کردند.

اما در فصل 16 ـ 2015 به شکل غیرمنتظره‌ای، مربیان درجه یک زیادی بدون باشگاه هستند که می‌تواند روند پیدا کردن یک مربی خوب را برای باشگاه‌ها ساده‌تر کند. در اینجا نگاهی داریم به مربیانی که آماده‌اند یک تیم بحران‌زده را به ساحل امن آرامش برگردانند.

کارلو آنچلوتی
کارلو را حالا بسیاری به عنوان راه‌حلی مناسب برای رساندن سریع یک باشگاه بزرگ به افتخارات مهم می‌شناسند. سه قهرمانی لیگ در سه کشور مختلف و همین طور سه قهرمانی در چمپیونزلیگ، او را به مربی درجه یکی تبدیل کرده است. البته در مورد عملکرد او در همه این باشگاه‌ها علامت سوال‌هایی وجود دارد، اما او مربی بسیار قابل احترام و کارکشته‌ای محسوب می‌شود.

بزرگ‌ترین ویژگی آنچلوتی، مدیریت راحت ستاره‌هاست. دشوار است ستاره‌ای را پیدا کنیم که با او دچار مشکل شده باشد یا رسانه‌ها چیزی در مورد انگیزه نداشتن تیم‌های او نوشته باشند. از سوی دیگر، او تجربه کار با مالکان و روسای جاه‌طلبی مانند سیلویو برلوسکنی، رومن آبراموویچ و فلورنتینو پرز را دارد و با هیچ‌یک از آنها، مشکل اساسی پیدا نکرد.

البته او اعلام کرده به دلیل جراحی روی ستون فقراتش قصد دارد برای یک سال از مربیگری دور باشد، اما یک پیشنهاد وسوسه‌کننده می‌تواند دوران استراحت او را کوتاه کند.

یورگن کلوپ
کلوپ در آخرین فصل حضورش در دورتموند، فصل کابوس‌واری را سپری کرد،اما تیمی که او بین سال‌های 2010 تا 2013 ساخت، به عنوان یکی از سازمان‌یافته‌ترین و هیجان‌‌انگیزترین تیم‌های فوتبال اروپا طی سال‌های اخیر در یادها خواهد ماند؛ بنابراین چندان تعجب‌برانگیز نیست که علی‌رغم اتفاقات فصل اخیر، همچنان باشگاه‌های زیادی به دنبال به خدمت گرفتن او هستند.

کلوپ یک مربی باهوش و با قدرت مدیریت بالاست و فوتبالی که تیم او در این هفت سال به نمایش گذاشته، همان چیزی است که هواداران بسیاری از تیم‌ها‌ آرزویش را دارند. او نشان داده علاقه زیادی به کار کردن با بازیکنان جوان دارد و می‌تواند با بهبود عملکرد بازیکنانی که شاید از تکنیک چندانی برخوردار نباشند، تیمی مدعی قهرمانی بسازد.

کلوپ مانند آنچلوتی اعلام کرده می‌خواهد برای مدتی از میدان‌ها دور باشد و استراحت کند؛ هرچند او برخلاف کارلو هیچ مشکل جسمی ندارد. در فصول اخیر نام او بیش از همه در اطراف باشگاه‌های لیگ برتری شنیده می‌شود و بعید نیست برای به خدمت گرفتن او‌ مدیران باشگاه‌هایی مانند لیورپول، منچسترسیتی و آرسنال تصمیم‌های انقلابی بگیرند.

چزاره پراندلی
این مربی ایتالیایی که در یک دهه گذشته، خود را به عنوان یکی از بهترین مربیان فوتبال اروپا معرفی کرده، در سال 2014، روزهای کابوس‌واری را پشت‌سر گذاشت. او ابتدا با تیم ملی ایتالیا نتایج ناامید‌کننده‌ای در جام‌جهانی گرفت تا او از کارش استعفا کند. سپس او هدایت گالاتاسرای را در لیگ ترکیه به عهده گرفت، اما تنها 16 هفته روی نیمکت این تیم نشست. نتایج او در لیگ ترکیه بد نبود؛ ولی تیمش در چمپیونزلیگ مقابل تیم‌های آرسنال و بروسیا دورتموند شکست‌های سنگینی را متحمل شد.

بزرگ‌ترین ضعف کارنامه پراندلی این است که او هیچ‌وقت فاتح یک جام مهم نشد. با وجود این، ارزیابی دوران حرفه‌ای او براساس جام‌ها‌بسیار ساده‌انگارانه است. او دو تیم را از سری B به سری A رساند و با تیم‌هایی مانند پارما و فیورنتینا، نتایجی فراتر از حد انتظار به دست آورد.

نتایج او در سال‌های اول حضور در تیم ملی ایتالیا هم بسیار قابل توجه بود و حتی توانستند به فینال یورو 2012 هم راه پیدا کنند؛ ولی همچنان تردیدهایی در مورد ذهنیت پیروزی‌خواهی او برای کار در یک باشگاه بزرگ وجود دارد.

وینچنزو مونتلا
جدایی دراماتیک مونتلا از فیورنتینا پس از سه فصل نتایج درخشان، به دلیل عملکرد ضعیف او نبود. در واقع هیات‌مدیره از این که او حاضر به تمدید قراردادش برای مدتی طولانی‌تر نشد، ناراحت شدند و به همکاری‌شان با او پایان دادند. البته دلیل ‌ تمایل نداشتن مونتلا برای تمدید قرارداد طولانی‌مدت هم عدم جاه‌طلبی مدیران فیورنتینا برای دستیابی به اهداف بزرگ‌تر بود.

اگرچه مونتلا چندان مربی باتجربه‌ای محسوب نمی‌شود، اما در مدت حضورش در فیورنتینا نشان داده از پتانسیل بالایی برخوردار است و نمایش‌های تیمش هم توجهات زیادی به خود جلب کرده است.

او زمانی هدایت بنفش‌ها را به عهده گرفت که در نزدیکی منطقه سقوط قرار داشتند و این تیم را به یکی از جذاب‌ترین تیم‌های سری A تبدیل کرد. با هدایت او، فیورنتینا سه فصل پیاپی در رتبه چهارم لیگ قرار گرفت.

لوچیانو اسپالتی
اسپالتی زمانی که هدایت رم را بین سال‌های 2005 تا 2009 به عهده داشت، با سیستم جالبی که تیمش بازی می‌کرد، طرفداران زیادی پیدا کرد؛ هرچند جالوروسی با هدایت او یک مدعی جدی قهرمانی در جام‌های مختلف نبود. او با زنیت هم در لیگ روسیه به دو قهرمانی پیاپی در لیگ رسید و می‌تواند حالا به عنوان یک مربی باتجربه، منتظر پیشنهاد قابل توجهی باشد.

هرچند تاکید بازی تیم‌های اسپالتی روی ضدحمله است، اما شیوه شناور و سازمان‌یافته تیم‌های او طرفداران زیادی دارد. شیوه استفاده او از فرانچسکو توتی و الکساندر کرژاکوف جالب توجه بود. هر دو کمک کردند استفاده از شماره 9 کاذب در فوتبال اروپا مورد توجه قرار بگیرد؛ پستی که بعدها مربیان زیادی از روی دست اسپالتی آن را کپی کردند.