آیا گزارشگران والیبال از تیم ملی انتقاد می کنند چون به سفر نرفته اند؟

این روزها تب انتقاد گزارشگران والیبال از ملی پوشان داغ شده؟ آیا آنها منتقد کواچ و تیمش هستند؟ حرف های جواد محتشمیان ، گزارشگر قدیمی والیبال تلویزیون موجی به راه انداخت و منتقدان زیادی داشت . علی شاکری والیبال نویس پیشکسوت که با صدای گرمش برای رادیو ورزش بازی ها را گزارش می کند ، این بار با خبرآنلاین به گفت و گو نشسته و خیلی صریح درباره این انتقادها حرف زده است.

*الان گزارشگران رادیو و تلویزیون با تیم ملی موضع دارند؟ خیلی از مردم می گویند شما و همکاران تان را متهم می کنند به انتقاد بی دلیل از تیم ملی.
نه ما منتقد نیستیم. ما گزارشگرهای والیبال ، سالهاست که این کار را انجام می دهیم خیلی از همکاران من اصلا کارشناس والیبال هستند اما وقت گزارش مردم دوست دارند گزارش بازی بشنوند و گاهی این این در هم آمیختن نظر فنی با سبک گزارش باعث ایجاد سوء تفاهم می شود.
*اما نظر خیلی از کاربران ما این است که والیبال مان خیلی از گزارشگرانش پیشی گرفته و نسل قدیم گزارشگران والیبال به روز نیستند؟
این کم معرفتی است ، به نظرم همراه پیشرفت والیبال بچه های همکار من هم خود را به روز می کنند. گاهی از سر دلسوزی ، نکاتی را می گویند اما این طور نیست که مشکلی داشته باشند یا اطلاعات شان خبر باشد. شاید مردم می گویند این انتقادها را همکارانم زود شروع کردند ولی مثلا من دارم بازی مان با آمریکا در لس آنجلس را گزارش می کنم ، وقتی جو بازی را می بینم چه باید بگویم؟ وقتی سرمربی تیم ملی باعد از همان بازی می گوید تیم ما راه می رفت یا معروف می گوید بدترین بازی عمرم بود ، کارشناس بازی چه باید بگوید؟ وقتی تیم ما آن روز بد بود ، باید بگوییم بد بود؟
*ولی اینکه از همان روز اول شمشیر را برای مربی و بازیکنان از رو ببندند هم ...
شخصا می گویم نباید در قضاوت عجله کرد. تعدادی از همکارانم صبور نبودند و حتی تجربه سال های قبل گذشته را در نظر نگرفتند . قضاوت شان باب طبع نبود. من از اول هم خوشبین بودم و می گفتم تیم ما موتورش دیر گرم می شود اما خوب می شود و حتی موتور مربی ما هم یک دفعه گرم شد و عالی کار کرد. من به گذشته نگاه می کردم. در این چند سال هم همیشه لیگ جهانی برای ما با شکست شروع شد اما هر بار تیم مان شکل گرفت و در اواخر بازی ها رویایی می شدیم. این بار چون 4 بازی اول مان خارج از ایران و همراه با سفرهای سخت بود ، کمی دیرتر گرم شدیم.
*ولی اساس با سرمربی تیم ملی زاویه دارید. هم شما ، هم آقای کرده و هم استاد محتشمیان. شاید این قدر که آناستازی یا برناردی را می پسندید ، علاقه ای به کواچ ندارید.
کواچ وقتی در زمان بازی اش در ایران بود ، بازیکنی بود که نقش یک لیدر را داشت. او یکی از بهترین و بزرگترین بازیکنان دنیا در زمان خودش بود که حضورش در لیگ ایران کمک زیادی به تغییر نگاه حرفه ای بازیکنان ما به والیبال داشت . من به شخصه نمی گویماو والیبال را نمی فهمد ، فقط از زمان انتخابش می گفتم تجربه مربیگری با تیمی در سطح ایران را ندارد.
*او دو سال است که مربیگری می کند اما انتقادها سر جای شان باقی هستند.
از روزی که کواچ آمد ،در مربیگری تجربه نداشت. برناردی هم هندوانه در بسته بود. اما هنوز هم می گویم آناستازی ، یک گزینه عالی بود. ما دشمن کواچ نیستیم. الان این هایی که به ما می گویند منتقد کواچ ، گذشته والیبال یادشان نیست. همه ما در زمانی که کواچ بازی می کرد ، او را دوستش داشتیم و حمایتش می کردیم. همه ما او را الگو می دانستیم . در زمان بازی از نظر تجربه توان زیادی داشت. ولی مثلا ولاسکو در مربیگری اثرگذاری بیشتری داشت ، حرف شنوی بازیکنان هم از او بیشتر بود . کواچ بازیکن بزرگتری از ولاسکو بود اما نام ولاسکو در زمان مربیگری در ایران بیشتر بازیکنان را تحت تاثیر قرار می داد. او این قدر بزرگ بود که حتی همه موفقیت ها به نامش تمام می شد و این گاهی فدراسیون و ملی پوشان را رنج می داد.
*یعنی می گویید فدراسیون و ملی پوشان به جایی رسیده بودند که ترجیح شان رفتن ولاسکو بود؟
چیزی که بچه ها را رنج می داد، این بود که نام بازیکنان همیشه زیر سایه ولاسکو بود. او بقدری بزرگنمایی شده بود که اصلا کسی تلاش بچه ها را نمی دید. هر موفقیتی که بدست می آمد برای ولاسکو بود و سهم کمرنگش برای فدراسیون یا بازیکنان می رسید. البته ولاسکو خیلی در موفقیت تیم نقش داشت اما بچه ها و فدراسیون هم در این موفقیت ، کم نقش نداشتند.
*پس یعنی جدایی او با رضایت سه جانبه فدراسیون ، بازیکنان و خودش بوده است؟
به نظرم او می خواست به تیم ملی کشورش برود اما فدراسیون و بازیکنان هم از رفتنش راضی بودند. چون همه چیز به نام ولاسکو نوشته می شد اما داورزنی هم خیلی زحمت می کشید. ولی الان زحمت های فدراسیون بهتر دیده می شود. آن زمان همه می گفتند ولاسکو . به نظرم آن نوع نگاه افراطی اشتباه بود اما الان این طوری نیست. به هر حال تیم دارد نتیجه می گیرد و مربی هم بخشی از موفقیت تیم است.
*مثلا همه برای نسل سازی ولاسکو از او تمجید می کردند اما الان کسی حرفی از کواچ نمی زند؟
ولاسکو یک مربی روانشناس بود اما کواچ نیست. ولاسکو ذهنیت غلط بازیکنان را پاک کرد. اولین کسی بود که این باور را در مغز بازیکنان انداخت که می توانند تیم های بزرگ را شکست بدهند. او حرکات شان حرفه ای کرد و یادشان داد از بزرگ ها نترسند. اسم ولاسکو باعث شده بود ما با هر تیمی که بخواهیم ، بتوانیم بازی کنیم. آن موقع نام ولاسکو ، به ما کمک کرد. نخستین جرقه بردهای جهانی ما با او بدست آمد. ما با او لهستان ، آرژانتین را بردیم که دنیا اسم والیبال ایران را شناخت.
*ولی کواچ هم دستاوردهای زیادی در ساختن بازیکن داشته؟
کواچ به نظرم در میدان دادن به جوان ها جسارت بیشتری دارد. من خودم یکی از کسانی بودم که به دلیل چیدمان بازیکنان ، اتخاذ تاکتیکی از او انتقاد می کردم اما در ست دوم بازی اول با روسیه یکباره متحول شد . ما از بازی با روسیه در 4 بردمان اشتباهی نداشته ایم . شجاع بوده و ریسک کرده و جواب گرفته . بیرون بردن قائمی از ارنج اصلی اگر با نتیجه همراه نمی شد ، او را دار می زدند. اما شهامت به خرج داد وجواب کارش را گرفت. او تغییر پست عبادی پور ، میرزاجانپور و قائمی همه چیز را تغییر داد و روند تیم عوض شد الان تک تک بچه های تیمش را شناخته است. آدم باید شهامت این را داشته باشد که کار خوبش هم را نادیده نگیرد. گزارشگر باید توصیف گر واقعیت ها باشد . اگر کواچ کار خوبی کرد باید صادقانه به آن اعتراف کرد. گاهی از سر میهن پرستی نمی توانی خودت را کنترل کنی و نکته ای که به نظرت منفی است را می گویی اما خوبی اش را هم باید گفت. من الان درباره او با شهامت می گویم که دارد تجربه پیدا می کند و ترسی ندارم که مثلا بگویم اشتباه کردم.
*یکی از ایرادهایی که که خیلی در تلویزیون گرفته می شود درباره رفتار مربیگری کواچ است. مدام شاکی هستید که چرا فریاد می زند و ...
ببین فرق مربیگری ولاسکو و کواچ است. ولاسکو قبل از بازی وقتی پوریا فیاضی را به تیم ملی آورد ، پوریا گفت او با من حرف زد و دلگرمی و اعتماد به نفس داد، گفت برو نتیجه می گیری. در وقت مسابقه مدام می گفت کسی غر نزند وهمه تمرکز کنند که اشتباه را به نقطه قوت کنند. کواچ جوانتر است و مربی بدی نبوده ، او دارد با تیم ملی ما آزمون و خطا کند چون تجربیات بین المللی ملی را دارد پشت سر می گذارد. این یک بازی برد برد برای دو طرف است. ما از جوانی و تلاش او برای بزرگ شدن ، داریم استفاده می کنیم. والیبال ما از او سود می برد. در زمان بازی او یکی از کامل ترین های دنیا بود و هر 6 تکنیک والیبال را داشت. او هم دارد خودش را بین المللی می کند.
*درباره فریادهایش کنار زمین نگفتید؟
مربی های صرب همین طور هستند. ست کوویچ هم همین است. صربها با بقیه فرق دارند. روسها سرد و بی روح هستند ولی مربیان صرب خیلی فریاد می زنند و مربیگری شان فرق دارند. ست کوویچ با فریادهایش جواب گرفت. این بچه هایی که امروز داریم را ست کوویچ ساخت. 80 درصد تیم شاگرد ست کوویچ هستند. ست کوویچ بیرون زمین خیلی با تیمش دوست بود اما تو بازی خیلی هیجان داشت و سخت می گرفت. بچه ها چون با ست کوویچ کار کردند ، خیلی با رفتار کواچ مشکلی ندارند.
*یکی از انتقادها از گزارشگران این است که می گویند شما و همکاران تان چون همراه تیم نبودید و به سفر نرفتید این اتفاقات می افتد و انتقادها وجود دارد.
نه این حرف خیلی نامردی است . من دو سال است همراه تیم ملی نرفتم ولی هیچ وقت از حد اعتدال خارج نشدم. همکاران دیگرم هم قطعا همین طور هستند. ولی در مجموع کسی که همراه تیم ملی است ، بهتر بازی را گزارش می کند. گزارشگر اگر در کنار تیم باشد ، بیشتر در جریان شرایط است و بهتر رعایت عدالت را می کند. در بیرون از خانه آن نبودن بچه ها به همراه تیم، باعث می شود که گزارشگر در جریان ریز اتفاقات تیم نباشده و گاهی گزارش تندتر به نظر می رسد.